เมื่อความแกร่งแหว่งเว้าเบ้าใจราญ ก็คืบคลานเก็บกอบความบอบช้ำ ไม่ย้อนคืนกลับไปให้ทรงจำ ก่อรอยกรรมสร้างใหม่ในเส้นทาง เมื่อร้างมิตรคิดหวนทวนเป้าหมาย จากค่ำคืนเคลื่อนกายสู่รุ่งสาง เรียงชิ้นส่วนหัวใจที่บอบบาง รับอรุณรุ่งรางเพื่อฟื้นตัว ขอเดินต่อเสี่ยงตายเป้าหมายนั้น แม้นวันนี้มีฝันมืดสลัว สักวันหนึ่งคงคลายความมืดมัว ผลกรรมชั่วสิ้นแรงไม่แฝงตาม ขอรินรดหยดใจไม่ท้อถอย คงรูปรอยสายรักให้ไหลหลาม เพื่อหล่อเลี้ยงต้นไม้ให้งดงาม คือพฤกษ์พันธุ์แห่งความรักจริงใจ ใครอาจทิ้งรานกิ่งต้นไม้นี้ สิ้นไมตรีโค่นหักหรือผลักไส จะดูแลรักษาตลอดไป ตราบสิ้นไร้แรงตนบนเส้นทาง
5 สิงหาคม 2548 10:01 น. - comment id 500115
มาเดินด้วยคนครับผม.... ตราบสิ้นแรงแกร่งกล้าหาเป้าหมาย ตราบวางวายยังป่ายในความฝัน แม้นหมื่นลี้จะย่างถากถางฟัน แม้นหมดวันแรมคืนจะยืนยง... **อิอิ..นกเดี่ยวโปรโมทหมื่นลี้อีกแระพี่ดอกแก้ว...ไม่ว่ากันนะครับ รักษาสุขภาพครับผม
5 สิงหาคม 2548 10:01 น. - comment id 500116
จะเรียงร้อยสานฝันวันสดใส เรียงร้อยใจที่สลายคลายสุขสันต์ รับอรุณรุ่งแจ้งแสงตะวัน ไออุ่นนั้นพลันแนบใจไร้มายา น้ำเพียงหยดรดห้องใจไม่ท้อถอย ยังคงคอยเติบใหญ่ไพรพฤกษา แม้กิ่งหักสิ้นไมตรีที่มีมา เพียงกายายังหยัดยืน...ฝืนทรนง
5 สิงหาคม 2548 10:13 น. - comment id 500130
งดงามมากคะ ทั้งรูปและอักษร มีกำลังใจก้าวต่อไป ตราบสิ้นไร้แรงตนบนเส้นทาง
5 สิงหาคม 2548 10:26 น. - comment id 500146
มารับกำลังใจจากกลอนของพี่ดอกแก้วครับ พี่สบายดีนะครับ
5 สิงหาคม 2548 11:41 น. - comment id 500198
บนเส้นทางสายแห่งธรรม ถึงแม้จะต้องพบความทุกข์แสน ต่อให้หนทางที่ออกเดินไกลแดน แต่คงแม้มีสักวันหนึ่งถึงหลักชัย มาให้กำลังใจกับพี่ดอกแก้วคนงามจ๊ะพี่สาวแสนสวยของน้องแก้วนีดา......
5 สิงหาคม 2548 11:45 น. - comment id 500202
เห็นรูปแล้วยิ้ม อิ่มเอมด้วยด้วยกลอนค่ะ .. แวะมาทักทายพี่ดอกแก้ว และฝากอีกนิด คิดถึงจังค่ะ ..
5 สิงหาคม 2548 13:00 น. - comment id 500226
รักภาพงามคำล้ำค่าความคิดค่ะ
5 สิงหาคม 2548 16:06 น. - comment id 500304
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว กานต์แวบมาทำธุระใกล้ๆพี่ดอกแก้วเองค่ะ แต่ไม่อาจไปเยี่ยมทักทมายได้ เพราะต้องเดินทางกลับเลย แต่ก็ยังรักและคิดถึงพี่สาวเสมอนะคะ พี่ดอกแก้วเป็นอย่างไรบ้างคะ กานต์ยังจำสัญญาได้นะคะ ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะได้ทำหน้าที่นั้นค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่สาว กานต์จะช่วยพี่ดอกแก้วดูแลต้นไม้ต้นนั้นนะคะ
5 สิงหาคม 2548 16:34 น. - comment id 500313
ขอเดินต่อเสี่ยงตายเป้าหมายนั้น แม้ล้มลงก็กล้ามั่นสู้ปัญหา จะไม่ยอมย่อท้อต่อชะตา เพื่อให้รู้สู้ได้มาซึ่งหลักชัย ไพเราะและงดงามด้วยความหมายค่ะ
5 สิงหาคม 2548 17:03 น. - comment id 500329
สองมือล้วงกระเป๋า สองเท้าก้าวคงมั่น เดินตามทางที่วาดฝัน สักวันคงถึงเป้าหมายที่รอมา
5 สิงหาคม 2548 17:30 น. - comment id 500338
ตราบสิ้นไร้ แรงตน บนเส้นทาง จักไกลห่าง บ่วาง ฤาถอยหลัง อาจมีเพียง แค่หยุด เพิ่มพลัง แม้ปัญหา ถาประดัง .. จักสู้ไป
5 สิงหาคม 2548 18:49 น. - comment id 500344
ไพเราะ เพราะพริ้ง สวยงาม ด้วยนิยาม และความหมายในแง่คิดค่ะ สมแล้วที่เป็นมือเก่า เก๋ากลอน อย่างพี่ดอกแก้ว..
6 สิงหาคม 2548 04:19 น. - comment id 500393
สวัสดีครับพี่สาวครับ วิถีทางว่างดงาม โดยใจที่ดงาม สิ่งที่พานพบย่อมงดงาม ขอให้พี่สาวมีพลานามัยสมบูรณ์
6 สิงหาคม 2548 09:47 น. - comment id 500414
@...บินเดี่ยวหมื่นลี้... ยังมีแรงคืบคลานอย่าหาญห้าม ขอมุ่งตามไปต่อไม่ท้อถอย เมื่อไม่สิ้นแสงทองและร่องรอย แม้แรงน้อยก็จักไปจนไร้แรง มาเดินด้วยกันแล้ว..ถ้าเกินหมื่นลี้เกิดหมดแรงเดินไม่ไหวก็อย่าเพิ่งทิ้งกันล่ะ ล้มลุกคลุกคลานเป็นเพื่อนกันไปเรื่อยๆนะบินเดี่ยวฯ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ...
6 สิงหาคม 2548 09:48 น. - comment id 500415
@...ท่องเมฆา... เมื่อมีสุขก็มีเศร้าเป็นเงาแทรก ใช่เรื่องแปลกหากฝันนั้นสลาย แม้ไมตรีแนบแน่นจะคลอนคลาย จนสุดท้ายเหลือเพียงกิ่งที่ทิ้งใบ ใจยังมีที่หมายในเบื้องหน้า รอฝนฟ้าโรยรดให้สดใส ลำต้นแกร่งสิ้นแล้งสะบัดภัย เกิดกิ่งใหม่ใบสะพรั่งยังดงาม เป็นบทสรุปที่ลงตัวพร้อมภาษาสวยงาม...ขอบคุณมากค่ะท่องเมฆา
6 สิงหาคม 2548 09:48 น. - comment id 500416
@...แอ็ปเปิ้ล... เมื่อฝันร้ายกรายมาท้าทายขวัญ เรื่องตระหนกร้อยพันอาจโถมถา ย่อมกดดันหวั่นไหวเป็นธรรมดา เมื่อลืมตาก็จักหายคลายหวาดกลัว เมื่อเรื่องจริงสิ่งร้ายมากรายจิต ย่อมต้องคิดวกวนจนปวดหัว ทางชนะก็คือ..รู้สึกตัว ทิ้งความกลัวกล้าเผชิญเดินต่อไป ขอบคุณที่แวะมานะคะน้องแอ็ปเปิ้ล ขอให้เดินทางต่อไปอย่างมีกำลังใจเต็มเปี่ยมนะคะ
6 สิงหาคม 2548 09:49 น. - comment id 500417
@...พฤหัส กฤษชยรักษ์... บางครั้งทางข้างหน้าเป็นป่าใหญ่ ทำให้ใจกังวลจนไร้สุข บางครั้งในมิตรภาพนั้นมีทุกข์ เพราะกรรมเก่าเร้ารุกตามราวี บางครั้งมีความหวังตั้งใจก่อ แต่ต้องท้อจนหวังนั้นริบหรี่ บางครั้งมีบางสิ่งที่ไม่ดี แต่หลายครั้งมากมีสิ่งงดงาม เพียงบางครั้งเท่านั้นที่ฝันร้าย หรือมิตรคลายไมตรีที่เคยหลาม แต่ครั้งใหม่ข้างหน้านับร้อยยาม สมบูรณ์งามด้วยใจไม่ท้อเอย ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย ช่วงนี้ยังสบายดีค่ะ ...และขอให้มีความสุขมากนะคะ..พฤหัส กฤษชยรักษ์
6 สิงหาคม 2548 09:49 น. - comment id 500418
@...แก้วนีดา... ทางชีวิตวกวนจนไร้สุข มีแต่ทุกข์ดาหน้ามาเสมอ แม้ไม่ชอบ..ไม่อาจหลบต้องพบเจอ คือพบเพ้อเพียรผูกปลูกตำนาน ทางสายธรรมนำชีวิตไร้ติดข้อง เป็นครรลองตัดโซ่ที่ร้อยสาน มีจุดจบพบสุขนฤพาน เป็นผู้รู้เบิกบานที่เส้นชัย กำลังใจจากน้องสาวคนงาม ...ขอบคุณมากค่ะแก้วนีดา
6 สิงหาคม 2548 09:50 น. - comment id 500419
@...น้องเอม ทะเลใจ... ในบางคราวอาจร้าวกับบางเรื่อง ความขัดเคืองอาจมาหาคราหุนหัน ความแตกแยกอาจมีบ้างในสัมพันธ์ แต่ช่างมันเริ่มใหม่ให้เวลา.. สวัสดีค่ะน้องเอม..มาเยี่ยมแล้วก็มาฝากความคิดถึงไว้อย่างนี้ น่ารักจังเลยค่ะ ก็เลยแถมกลอนให้อีกบทแทนคำขอบคุณค่ะน้องเอม
6 สิงหาคม 2548 09:50 น. - comment id 500420
@...น้องพุด สาวบ้านนา... บทชีวิตคนลิขิตก็คือเรา ความโศกเศร้าสอนใจให้รู้ทุกข์ ความสงบสอนใจให้รู้สุข ผู้เลือกทุกข์สุขไว้คือใจเรา สวัสดีค่ะสาวงามแห่งทิวทุ่งฯ แวะมาทักทายอย่างนี้ ดีใจมากค่ะ
6 สิงหาคม 2548 09:51 น. - comment id 500421
@...น้องกานต์ หมูน้อย... ขอบคุณในไมตรีที่มอบมา สุขหนักหนากับวจีที่สนอง ไม่โดดเดี่ยวเดินไปในครรลอง เพราะมีน้องห่วงใยในสัญญา แวะมาทักทายกันเสมอๆขอบคุณมากค่ะน้องกานต์ ... และต้องขอบคุณในน้ำใจงามๆยิ่งขึ้นไปอีกที่ยังจำสัญญาได้ ไม่ต้องกังวลนะคะ..เมื่อใดที่ต้องการพยาบาลพิเศษเพื่อเฝ้าไข้ จะส่งสัญญาณใจแจ้งให้ทราบทันทีเลยค่ะน้องสาวที่น่ารัก
6 สิงหาคม 2548 09:51 น. - comment id 500422
@...ผู้หญิงไร้เงา... ปริญญาค่านิยมคมปัญญา จงคว้ามาให้ได้นะน้องสาว ขอส่งใจให้น้องตูนไปถึงดาว และสกาวพราวชีวาคราพบชัย สู้ต่อไปนะคะน้องตูนคนงาม..เห็นเส้นชัยอยู่ลิบๆนั่นแล้ว
6 สิงหาคม 2548 09:52 น. - comment id 500423
@...ไรไก่... หากตราบใดที่เท้าก้าวไม่หยุด ไร้แรงฉุดให้ย้อนหันกลับหลัง เดินบนทางอย่างรอบคอบและระวัง ต้องถึงยังเส้นชัยได้แน่นอน ขอบคุณที่แวะมาแจมขบวนนักเดินทางนะคะ ว่าแต่สองมือล้วงกระเป๋าน่ะ ..ล้วงกระเป๋าตัวเองหรือกระเป๋าใครกัน..
6 สิงหาคม 2548 09:52 น. - comment id 500424
@...ไวยากรณ์... บางคราวเหนื่อยเมื่อยขบพบอุปสรรค ขอหยุดพักสักหน่อยค่อยก้าวหน้า มีบางช่วงแรงน้อยด้อยปัญญา ต้องเติมค่าเติมแสงเพิ่มแรงใจ มาเดินกันต่อค่ะไวยากรณ์...สู้..สู้..สู้... ไม่ถอยหลังเสียอย่าง เป้าหมายก็ใกล้เข้ามาทีละน้อยแล้ว
6 สิงหาคม 2548 09:53 น. - comment id 500425
@...น้องซอนย่า คนสวย... เส้นทางนี้มีคนสวยมาช่วยเชียร์ หายเหนื่อยเพลียจากงานการอักษร มีเรี่ยวแรงคิดใหม่ใส่บทกลอน เพราะซอนย่างามงอนมาเยี่ยมเยียน ขอบคุณที่แวะมาอ่านและมาเชียร์กันนะคะน้องคนสวย พบกันแต่ละทีมีสีสันในอักษรมาฝากเสมอเลยนะคะ..ขอบคุณมากค่ะ
6 สิงหาคม 2548 09:54 น. - comment id 500426
@...นาวา... เมื่อความหวังตั้งไว้ในความงาม ใจก็ถามถึงทางสู่ความหวัง มุ่งสู่ทิศเพื่อพบงามอย่างจริงจัง ได้พบฝั่งความงามตามอย่างใจ สวัสดีค่ะนาวา...ขอบคุณที่แวะมานะคะ ขอบคุณในคำอวยพรด้วยค่ะ
6 สิงหาคม 2548 10:01 น. - comment id 500427
แม้สิ้นไร้แรงตนบนเส้นทาง ไม่อ้างว้างทดท้ออย่าสงสัย ยังมั่นคงมุ่งหวังกำลังใจ สู่หลักชัยที่ฝันอย่าง....มั่นคง สวัสดีพี่ดอกแก้วค่ะ ที่หนูรู้จักอยู่ 2 ท่านคือ คุณบุญมี กับคุณศศิธร ไม่ทราบว่า พี่ดอกแก้วเป็นอะไรกับท่านทั้ง 2 คะ
6 สิงหาคม 2548 12:07 น. - comment id 500455
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว ขอบคุณค่ะ มีกำลังใจขึ้นมาเป็นกอง กองเยอะด้วยสิคะ % รักษาสุขภาพด้วยคะ ..คิดถึงเสมอ
6 สิงหาคม 2548 14:24 น. - comment id 500477
ขอเติมใจไออุ่นต้นทุนฝัน ก้าวสูวันหวังไว้สมใจตั้ง แต่วันนี้อย่าได้ท้อต่อกำลัง ตราบแรงยังมีอยู่สู้ต่อไป มาเติมใจจ่ะพี่....
6 สิงหาคม 2548 16:40 น. - comment id 500541
ความอดทน เปรียบน้ำ ฉ่ำดวงจิต ให้ชีวิต ยืนสู้ อยู่ต่อได้ หากวันใด สิ้นหวัง กำลังใจ กำลังกาย คงสิ้น ชีพภินท์เพ จึงมาเติมน้ำ(ใจ)ค่ะ ชื่นชมจริงๆค่ะ
6 สิงหาคม 2548 17:10 น. - comment id 500544
ชอบจังค่ะ ขอเก็บไว้อ่านหน่อยนะคะ
7 สิงหาคม 2548 09:58 น. - comment id 500642
ลี่ว่านะคะ...สัญชาตญาณการต่อสู้ จะมีอยู่โดยธรรมชาติของมนุษย์ทุกคน และมักจะแสดงออกในยามที่ถึงจุดที่อ่อนแอที่สุด อ่านบทนี้แล้ว ทำให้ลี่คิดถึงเรื่องนี้ค่ะ พี่ดอกแก้วสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ............................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
7 สิงหาคม 2548 20:51 น. - comment id 500786
@...ทิฆัมพร... เมื่อแรงกรรมกำหนดบทนักสู้ ก็ต้องอยู่สู้ไปไม่ถ้อยหนี สู้เพื่อสร้างและสรรค์สิ่งที่ดี บนเส้นทางสายนี้จนสิ้นแรง สวัสดีค่ะน้องทิฆัมพร เมื่อบอกว่ารู้จักอย่างนี้ก็แสดงว่า.. เป็นผู้สนใจในการศึกษาพระอภิธรรมอยู่แล้ว อาจารย์บุญมี ..เป็นคุณพ่อของพี่ดอกแก้วเองค่ะ ยินดีที่ได้พบกันที่นี่นะคะ...
7 สิงหาคม 2548 20:52 น. - comment id 500787
@...น้องมะกรูด แมงกุ๊ดจี่... จุดมุ่งหมายของปลายทาง คือเป้าหมาย จะเดินเดี่ยวเดียวดายหรือมีเพื่อน ก็ไม่ได้ทำให้หวังลบเลือน หมั่นย้ำเตือนเป้าหมาย...ได้พลัง สวัสดีค่ะน้องมะกรูด เริ่มต้นทุกวันใหม่ด้วยการทบทวนเป้าหมายของชีวิต เป็นเพิ่มพลังให้แก่ตนเองอย่างง่ายๆค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
7 สิงหาคม 2548 20:52 น. - comment id 500788
@...มนต์กวี... เป็นเช่นนี้ชีวีมีพลาดพลั้ง ความผิดหวัง ความเศร้าเข้ามาหา และก็มีสุขสลับบางเวลา อย่านำพาเรื่องเก่า..ก้าวต่อไป ขอบคุณมากนะคะมนต์กวี แวะมาเติมใจอย่างนี้ ..พลอยให้พี่ดอกแก้วได้พลังไปด้วย
7 สิงหาคม 2548 20:53 น. - comment id 500789
@...เดือนไร้เงา... ความอดทนคืออาหารการต่อสู้ การคงอยู่คือผลอดทนไหว ความพากเพียรคือเท้าที่ก้าวไป สู่เส้นชัยอย่างกล้าแกร่งแรงพากเพียร ขอบคุณมากนะคะน้องเดือนฯ เติมน้ำใจไว้มากๆนะคะ ..เราจะได้เดินถึงปลายทางด้วยกัน
7 สิงหาคม 2548 20:54 น. - comment id 500790
@...น้องคิม... คือบทเรียนเวียนวนคนเช่นเรา มีความเขลาอ่อนไหวในคืนเหงา มีปัญญาตัดใจให้บรรเทา มีเริ่มต้น ..อับเฉา ในเงาใจ สวัสดีค่ะน้องคิม.. ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่าน และก็ดีใจมากด้วยค่ะที่น้องคิมเก็บไว้...
7 สิงหาคม 2548 20:56 น. - comment id 500791
@...น้องลี่... การต่อสู้และการสู้ต่อ..เกิดขึ้นเสมอกับผู้ที่ไม่ยอมแพ้ ซึ่งวิธีการสู้นั้น..เป็นสิ่งที่ต้องพิจารณามาก และคงจะขึ้นอยู่กับนิยามของการต่อสู้ด้วยนะคะว่าหมายถึงสิ่งใดบ้าง พี่ดอกแก้วเห็นด้วยกับน้องลี่ค่ะว่า.. ..สัญชาตญาณการต่อสู้ จะมีอยู่โดยธรรมชาติของมนุษย์.. ในช่วงเวลาที่อ่อนแอ ...ความคิดแก้ไขปัญหาหรือต่อสู้กับปัญหานั้นเกิดขึ้นอย่างแน่นอน แต่วิธีการที่เลือกใช้นั้นต่างกัน ..บางคนต่อสู้ด้วยเปลี่ยนเส้นทางและสร้างความหวังใหม่ บางคนเดินกลับหลังไปยังจุดเริ่มต้น บางคนเดินต่อไปตามเส้นทางเดิมเพื่อเป้าหมายเดิม .. และบางคนหยุดการเดินทางด้วยการจบชีวิตตนเองในชาตินี้..ซึ่งเราเรียกว่าผู้นั้นเป็นผู้แพ้และอ่อนแอ ขอบคุณค่ะน้องลี่..ความคิดห็นนี้เป็นบ่อเกิดของมุมมองอีกหลายๆด้านเลยทีเดียว ขอบคุณมากนะคะที่แวะเยี่ยมเยียนพี่ดอกแก้ว
8 สิงหาคม 2548 11:53 น. - comment id 501060
"ตราบสิ้นไร้แรงตนบนเส้นทาง\" หนูนิชอบคำนี้จังเลยค่ะพี่ดอกแก้ว เหมือนกับว่า... เป็นกำลังให้ลุกเดินต่อไปข้างหน้า ตราบจนแรงสุดท้ายที่จะก้าวเดิน ขอขอบคุณบทกวีของพี่ดอกแก้วนะคะ ตราบสิ้นไร้แรงตนบนเส้นทาง ก็จะเดินต่อไป...สู้ สู้ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
9 สิงหาคม 2548 09:44 น. - comment id 501493
@...หนูนิ วาพราว... หากหมดทางย่างก้าวในคราวไหน นั่นมิใช่ความท้อต่อปัญหา หากหมดใจก้าวไปบนมรรคา นั่นแหละบ่งบอกว่า..เราแพ้ใจ สวัสดีค่ะหนูนิ ขอโทษที่มาตอบช้านะคะ ...ดีใจที่เห็นหนูนิมาเยี่ยมค่ะ ขอให้มีกำลังใจก้าวต่อไปนะคะ ..คนดี