ระยับดาว,สาวสวยผู้รวยเพื่อน สกาวเกลื่อน,ระยับดาวสกาวแสง มีดาวฤกษ์ร่วมแต่งสีอันรี่แรง ความเปลี่ยนแปลงแปรไปในพิมาน ดาวตก,ผกความคิดจึงผิดแปลก มาผิดแผกสับสนกลผสาน มิเคยพบ,พึงเห็นสิ่งเร้นนาน ทุกแหล่งบ้านยลดาวคราวฟ้าแปร ฟ้าใส,ใกล้รุ่งคนมุ่งสร้าง หมู่บ้านร้าง,หนุ่มสาวลาไกลไม่แยแส คนชรา,เดือนดับดาวลับแล ใครรังแกไร้เหตุผลไร้ฝนปรอย ตะวันรุ่ง,ดาวเคลื่อนเตือนว่าจาก ดาวปิดฉาก,ความใสสดมาลด-ถอย แล้วหญิงแก่ใยลุกแม่ไม่แลคอย(ดู) ไถงลอยขึ้นสู่ฟ้า,ลาแล้วดาว อีกนาน,ลูกจะกลับมารับแม่ ฤาท้อแท้จากปลายฝนถึงต้นหนาว ท้องฟ้าไกลยังคอยดาวน้อยวาว หมู่บ้านคอยหนุ่มสาวจะคืนนา กลับบ้าน,คืนถิ่นเถิดหนุ่มสาว หมู่บ้านร้างมีเรื่องราวให้ถามหา ฟ้าครึ้มมืดยังคอยหมู่ดารา จลคืนมาแต่งบ้านลผสานดาว
4 สิงหาคม 2548 19:15 น. - comment id 499900
ระยับดาว,สาวสวยผู้รวยเพื่อน สกาวเกลื่อน,ระยับดาวสกาวแสง หมู่บ้านร้าง,หนุ่มสาวลาไกลไม่แยแส คนชรา,เดือนดับดาวลับแล หมู่บ้านร้างมีเรื่องราวให้ถามหา ชอบตรงนี้หละครับ
4 สิงหาคม 2548 19:34 น. - comment id 499911
ขอบคุณครับคุณธรรมาภิวัฏ
4 สิงหาคม 2548 21:47 น. - comment id 499955
ดีจ้ะ อ้าวนึกว่าหญิงสาวเขียน กลายเป็นหนุ่มซะแล้ว ทิกิ
4 สิงหาคม 2548 21:56 น. - comment id 499964
ทิกิ...ครับ ผม..ชายนะครับ บางทีก็เขินเหมือนกัน ถูกคนทักเรื่อยเลย แต่....คุณพ่อตั้งชื่อให้....เอาชื่อนี้เลย บ่เปลี่ยนซื่อใหม่หรอก
5 สิงหาคม 2548 12:25 น. - comment id 500182
ประดับดาวบนฟ้าเวลาค่ำ ช่างดื่มดำยามได้ชมก็สมหมาย ดาวมากน้อยลอยเด่นเห็นเรียงราย ส่วนเราได้ชมดาวกับเขาคนดี อิอิ กลอนน่ารักมากเลยค่ะ
5 สิงหาคม 2548 11:56 น. - comment id 500208
ลูกหลานหมู่ดวงดาวพราวแสงทั้งหลายเอ๊ย...กลับคืนบ้านเสียเถอะ...นำแสงจากเจ้ามาส่องสกาวที่บ้านเรา... ทื้งท้องทุ่งสู่กรุงมุ่งเป็นดาว สุกสกาวพราวใสในเมืองหลวง ณ.วันหนึ่งกลับเถิดหนอข้าวรอรวง มาโชติช่วงสร้างสวรรค์ดาวบ้านนา