คนทุกคนปรารถนาให้คนรัก พร้อมทั้งจักทำสิ่งใดให้เกิดผล เพื่อให้สมปรารถนาแก่ตัวตน ดวงกมล สุขสม อิ่มเอม. แต่ไม่เคย จะให้รัก แก่ใคร หวงรักไว้ แก่ตัวตน อยู่เสมอ เก็บรัก หอบรัก บำรุงบำเรอ เสนอสนองครองรักกับตนเอง คนทุกคนไม่ต้องการให้ใครชัง จะกระทำตามความคิดที่จิตฟ้อง มุ่งแต่ให้คนไม่ชังเข้าทำนอง เที่ยวขอร้องให้ใครๆใส่ใจตน แต่ตนเองเที่ยวชังคนทั้งโลก ไม่ถูกโฉลกกับใครๆทั่วทุกหน เห็นคนอื่นเป็นไม่ดีไม่ถูกใจตน เที่ยวยกตนข่มผู้อื่นอดสูจริง
4 สิงหาคม 2548 09:11 น. - comment id 499459
ในโลกนี้เป็นไปได้ยากมากคะที่ใครสักคน จะมีแต่คนรักอย่างเดียว มีรักก็ย่อมมีเกลียด มีเกลียดก็มีรัก ชอบ ไม่ชอบ ดี ไม่ดี ทุกอย่างล้วนมีบวกและลบเนอะ อยู่ที่เราจะนำแต่ละสิ่งมาปรับใช้เป็นกำลังใจให้อยู่ได้ และเดินต่อไปอย่างไรให้ดีเท่านั้นคะ กลอนแต่งได้ดีจังคะ ให้ข้อคิดด้วยคะ อิอิ
4 สิงหาคม 2548 11:39 น. - comment id 499567
รักชัง ของคู่กัน เช่นกลางวันคู่กลางคืน มีหลับย่อมมีตื่น อดทนไว้ตืนใจตน. บพิตร
4 สิงหาคม 2548 12:20 น. - comment id 499598
อยากมีคนรักใคร่ห่วงใยมาก ต้องให้สิ่งจริงฝากที่หลากหลาย แถมห้ามชังคนไม่ดีที่มากมาย เพราะนั่นคือการทำร้ายให้ใครชัง เนื้อหาดีมากเลยค่ะ
4 สิงหาคม 2548 16:14 น. - comment id 499746
คิดกอบโกยเข้าตนจนเก็บกัก ไม่แจกรักแก่ใครให้ถ้วนทั่ว มุ่งแต่คอยให้ใครมารักตัว แจกแต่ชัง..แล้วก็กลัวคนไม่รัก มาแจมตามกลอน... อย่างไรก็ขอให้สมปรารถนามีคนรักใคร่มากๆนะคะ
4 สิงหาคม 2548 22:14 น. - comment id 499977
ขอบคุณค่ะแอ็ปเปิ้ล ขอบคุณคะคุณบพิตร ขอบคุณค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุรค่ะคุณพี่ดอกแก้ว