แว่วสายลม...หวิวไหว...ใบไม้ร่วง สะท้อนทรวง...ถึงวันลา...น้ำตาไหล หวิวหวิวหวีด...กรีดย้ำ...ให้หนำใจ รักจากไป...เหลือแผลไว้...ให้ตรอมตรม หวีดหวีดหวิว....วูบไหว...วันเคยหวาน เหลือริ้วรอย...เพียงวันวาน...อันสุขสม แว่วแว่วหวิว...หวั่นหวาม...ตามแรงลม แสนระทม...เจียนว่า....จะขาดใจ หวิวหวิวแว่ว....หวั่นไหว....ใจยังหวัง วันพรุ่งยัง...คงรักมั่น...กันใช่ไหม หวั่นหวั่นหวาด...ขลาดเขลา...เราฝันไป ปวดร้าวใจ...นานแค่ไหน...คงไม่คืน วังเวงแว่ว...ลาลับแล้ว...แก้วตาเอ๋ย อย่ารอเลย...ให้ใจหม่น...อดทนฝืน ลาแล้วลา...สายลมสั่ง....ทั้งกล้ำกลืน น้ำตารื้น...ใบไม้ทบ...ลงซบดิน
4 สิงหาคม 2548 08:42 น. - comment id 499434
อ่านแล้วเศร้ามากคะพี่ใบไม้ เหงาแต่เช้าเลย แง้ ๆๆๆ อ่ะ....เอาผ้าเช็ดหน้ามาให้คะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ไม่อยากเห็นน้ำตา
4 สิงหาคม 2548 08:36 น. - comment id 499439
หล่นซบพื้นกล้ำกลืนสะอื้นร่ำ เพียงลำนำความเหงาเฝ้าอาบฝัน เมื่อไร้รักร้างใจไปจากกัน เพียงตัวฉันเดียวดายใต้ดาวเดือน ***แวะมาอ่าน ผ่านมาแจมครับผม
4 สิงหาคม 2548 08:47 น. - comment id 499441
บทกวีร้องไห้ เศร้าจังค่ะ แต่เล่นคำได้ดีมากๆค่ะ ชอบค่ะ เป็นกำลังใจใหห้นะคะ
4 สิงหาคม 2548 10:26 น. - comment id 499504
.....ขออนุญาตรำพึงรำพันด้วยคน..... ::ใบไม้ร่วง:: สายลมพัด...หวีดหวิว...ใบปลิวร่วง รักร้อนทรวง...ร่ำไห้...อาลัยหา สายลมกรีด...หวีดหวิว...ลิ่วลอยมา ร้าวอุรา...รักลอยลม...ไม่สมทรวง แว่วแว่วหวาน...วารวัน...อันเคยสม หวิวหวิวลม...หวานแหวว...แล้วกลับหวน หวีดหวีดหวิว...ลิ่วลอยรัก...หักลมลวง หวั่นหวั่นดวง...ใจลาลับ...มิกลับมา
4 สิงหาคม 2548 10:33 น. - comment id 499514
เคยมีรักให้รอก่อความหวัง ก่อนฝันพังพินาศจบปรารถนา เมื่อความจริงทุกแง่ตีแผ่มา ฉันมีค่าแค่ใบไม้...ใครก็เมิน
4 สิงหาคม 2548 12:16 น. - comment id 499595
เมื่อรักจากพรากไปอาลัยนัก ด้วยใจรักภักดีมีห่วงหา แต่ต้องช้ำคราวนี้ที่เขาลา มีน้ำตาเปื้อนแก้มแต้มในชล แต่งได้ดีค่ะ เศร้าจัง
4 สิงหาคม 2548 19:08 น. - comment id 499895
แวะมาอ่านงานดีดี ต่อไปนี้ต้องอ่านเสมอ งานนี้เขียนดีจริงนะเธอ มิใช่เพ้อแต่จริงใจในความจริง
5 สิงหาคม 2548 01:33 น. - comment id 500045
หวั่นหวั่นไหว กับธาราจากตาเจ้า หากขลาดเขลา เกินกว่าจะปลอบได้ ทำได้เพียงยืนดูอยู่ไกลไกล มองน้ำตาใบไม้ไหลร่วงลงดิน +++++++++++++++++++ แต่งยังไงก็เทียบไม่ได้เลยอ่ะค่ะ แต่งกลอนเพราะจัง นับถือๆ
5 สิงหาคม 2548 06:46 น. - comment id 500056
มิน่าล่ะ เดินผ่านต้นไม้ได้ยินเสียงดังกรอบแกรบ หล่นลงจากต้นก่อ เอากาวต่อติดมิได้ จำร้างวางทิ้งไว้ รับรู้ได้ไม่แน่นอน
5 สิงหาคม 2548 10:07 น. - comment id 500120
แวะมาเยี่ยม กลอนของเธอเศร้าจนน้ำตาเกือบไหลตามเลยแต่งกลอน ใบไม้เศร้า เป็นเพื่อนด้วยคน
5 สิงหาคม 2548 16:56 น. - comment id 500324
เฉ้าอยู่นู๋เลยอินตาม แง๊.. ...พี่แกล้งนัส ..............
8 สิงหาคม 2548 06:40 น. - comment id 500906
เศร้าจังเลย...แต่ชอบอ่านขอรับ