**.. โอ้อาทิตย์ เจ้าลอย ลงคล้อยต่ำ เสียงลำนำ คำสดับ เริ่มขับกล่อม กลิ่นมาลี หอมหวน ชวนดมดอม อยากถนอม ขวัญแนบ แอบอุรา.. **.. ตรงริมธาร ใสเย็น เห็นหน้าน้อง ฉันหมายปอง ซึ้งเล่ห์ สเน่หา นางฟ้าเอย ตกสวรรค์ ชั้นใดมา หรือชั้นฟ้า ประทานให้ ใจปราณี.. **.. เพียงเธอพบ สบเนตร สังเกตได้ สองหัวใจ เต้นทั่ว ระรัวถี่ แก้มเธอแดง เรื่อชมพู อย่างดูดี ลักยิ้มที่ แสนหวาน เกินขานคำ.. **.. ดึกดื่นนี้ ทะเลดาว พราวเต็มฟ้า " กระต่าย หมายจันทรา " ราตรีค่ำ ยลดอกฟ้า มาลัย ให้จดจำ "ฝากน้ำคำ แนบไว้ กลางใจนาง".. **.. โอ้จันทร์เอ๋ย เจ้าสิลอย ลงคล้อยต่ำ ฟ้ามืดค่ำ ก็ย่างพรุ่ง สู่รุ่งสาง ธารวันนี้ สิ้นสุดแล้ว แก้วเลือนราง ปล่อยน้ำค้าง ค้างน้ำคำ ... " ขออำลา "... ด้วยความหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
3 สิงหาคม 2548 23:07 น. - comment id 499340
บทกวีนี้ไพเราะมากค่ะ
4 สิงหาคม 2548 00:43 น. - comment id 499354
บทกลอนไพเราะและมีความหมายดีครับ ขอชื่นชมด้วยคนครับ
4 สิงหาคม 2548 09:16 น. - comment id 499463
งดงามครับ...
4 สิงหาคม 2548 11:08 น. - comment id 499542
แวะมาทักทายด้วยใจคิดถึงค่ะ คิดถึงมาก ๆ เลย
4 สิงหาคม 2548 11:30 น. - comment id 499560
ไพเราะและอ่อนละมุนมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ
4 สิงหาคม 2548 19:19 น. - comment id 499902
งานงาม ความหมายดี... ชื่นชมจากใจค่ะ สวัสดีค่ะ
5 สิงหาคม 2548 19:53 น. - comment id 500349
**.. ขอขอบคุณในทุกๆความเห็นมากๆครับ