. ...รอยแผลเป็น... พิษบาดแผล คราวนี้ รู้ดีเจ็บ ฉันขอเก็บ เอาไว้ ไม่รักษา ปล่อยให้มัน เจ็บช้ำ จนชินชา สมน้ำหน้า โง่ซะ ให้สะใจ บาดแผลใหม่ ทิงเจอร์ราด นั้นอาจหาย มิถึงตาย เจ็บตน ยังทนไหว เหมือนแผลรัก มองเห็น จะเป็นไร ปล่อยมันไว้ เตือนตน เป็นผลงาน แม้นแผลกลาย ช่างมัน ฉันไม่สน ขอยืนบน โลกของทุกข์ สนุกสนาน จะปวดนิด เจ็บช้ำ ไม่รำคาญ แม้นร้าวราน ยังหัวเราะ เพราะอัตตา ขอศักดิ์ศรี มีค่า เรียกว่ามนุษย์ อย่าให้หลุด จากฉัน จะสรรหา ให้หลงเหลือ เชื่อล้น บนศรัทธา คิดถึงค่า แม้นเพียงหวัง ก็ยังดี เจ็บลึกลึก ฝึกฝน อดทนไว้ แผลหัวใจ เจ็บเล็กน้อย มิคอยหนี มันอยากเจ็บ อย่าหลีก ลองอีกที สักวันมี ความหวังใหม่ ก็ไตร่ตรอง เจ็บไม่พอ อยากจอง ลองอีกครั้ง ตั้งความหวัง ฉันจงมี แผลที่สอง ไม่สะใจ รักหลายรส อยากทดลอง ขอสนอง ความเจ็บช้ำ ด้วยคำ ทน ........................
3 สิงหาคม 2548 08:45 น. - comment id 498910
พี่สาวกานต์ซาดิสต์ไปเสียแล้ว เศร้าจัง เจ็บจนด้านชาคงจะดีนะคะพี่ปราย เจ็บอีกเท่าไรก็ไม่รู้สึกเจ็บ บอกแล้วให้ทาฮีลูดอยส์ ไม่ยอมทา เห็นไหมไม่หายเลย แอบไปกินเอ็ยหอยผัดฉ่ามาแล้วค่ะ แต่ไปไม่ถึงเมืองฮิหรอกค่ะ แถวๆนี้นี่เอง บาดแผลครานี้รู้ดีว่าหนัก แผลมันใหญ่นักต้องรักษานาน มาร้องเพลงให้ฟังค่ะ อย่าเศร้าน้า
3 สิงหาคม 2548 08:56 น. - comment id 498913
เจ็บไม่พอยังขออีกสักที ดูคราวนี้จะเจ็บอีกหนไหม แต่จักขอรักเพียงแค่ครึ่งใจ อีกครึ่งหนึ่งเหลือไว้ ... รักตัวเอง ... แวะมาชมครับ
3 สิงหาคม 2548 09:29 น. - comment id 498929
โบราณว่าเบื่อเบื่อแล้วอยากอยาก เรื่องมีมากโลกีย์มีวิสัย มากเปี่ยมล้นพลุ่งพล่านจนผ่านวัย ถึงตักษัยจึงจะหมดลดละเลิก อย่าว่ากันเลยแม้แก่เฒ่าก็ยังหลงเหลือ ถ้าไม่เชื่อลองดูต้นมะละกอ จะตายมิตายแหล่ ยอดเหลือใบอยู่นิดเดียว ถ้าเอามีดเฉาะต้นก็ยังมียาง ฉันใดก็ฉันเพล อิอิ
3 สิงหาคม 2548 10:11 น. - comment id 498953
๛๏♥ ...รอยแผลเป็น.... ♥๏๛ ๏ .....นางพราย ....มีคาถาคลายเครียดด้วย...* ช่างมัน * ...พี่ปรายบ่นว่า\" เจ็บบ้าง...จะเป็นอะไรไป\" เจ็บแก้ม......กะ...ปาก..อะดิค่ะ ..ฮิ...ฮิ...ก้อติดเกาะกลาง...เวิ้ง...พิศวาสกลับไม่ได้ ทะเลมีคลื่น ลมแรง.........ขี้นฝั่งได้ก้อ บ่นเลยนะ.......อย่างนี้ต้องจับตัวไปโยนใส่กรงเสือ....ขยำให้เป็น...♥ ...รอยแผลเป็น.... ♥ เลยดิป่ะ ล้อเล่นค่ะ ...รักพี่ปรายนะ มากด้วย ......๏
3 สิงหาคม 2548 10:16 น. - comment id 498959
รอยแผลจากความรักสลักไว้ รอยแผลกดจนช้ำในไหวสะท้าน รอยแผลนั้นตอกย้ำย่ำมานาน รอยแผลร้าวราน .. รอยแผลตาย ..
3 สิงหาคม 2548 10:17 น. - comment id 498960
บ า ด แ ผ ล ค ร า ว นี้ รู้ ดี ว่ า ห นั ก แ ผ ล มั น ใ ห ญ่ นั ก ต้ อ ง รั ก ษ า น า น . . น . . . แวะมาครวญเพลงกล่อมพี่ปรายค่ะ แผลเป็น... ก็ยังดีกว่า แผลตาย.. เนอะพี่ปรายเนอะ ตายเมื่อไหร่ คงจะ เน่า หนอง เจ็บปวดไปกันใหญ่... มุขที่บ้านอ่ะพี่ เฉิ่ม ๆ ยังงัยก็ไม่รู้นะคะ แล้วถือโอกาสขอบคุณพี่ปรายตรงนี้เลยนะคะ ไปรับของมาเรียบร้อยแล้วค่ะ (=^_^=)
3 สิงหาคม 2548 10:38 น. - comment id 498972
เรารวยแผลเป็น เพราะเรามีรักคะ อิอิ มีหลายคนบอกว่า ถ้าคิดจะรัก ก็ไม่ต้องกลัวเจ็บ ให้มันจมลงไปสุดใจ ใครคนนั้นเลย แง้ ๆๆๆ
3 สิงหาคม 2548 11:17 น. - comment id 498988
บาดแผลรักฝากไว้ใจรำลึก แนบผนึกตรึกตรองรอยที่เห็น อดีตเก่าพันพาดฝากแผลเป็น ขออย่าเช่นอดีตรักโปรดหักลืม. แก้วประเสริฐ.
3 สิงหาคม 2548 12:50 น. - comment id 499059
ชอบสายตาแบบนี้ค่ะ ... เด็ดเดี่ยวดีค่ะพี่ปราย...
3 สิงหาคม 2548 13:20 น. - comment id 499075
พี่ปรายจ๋า... คิดถึงจังเลยค่ะ...เมื่อวานได้รับความคิดถึงของพี่ปรายแล้วค่ะ...ขอบคุณพี่ปรายและน้องตูนที่น่ารักมั๊กๆนะค่ะ...จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ...นี่แน่....อิอิ.. ************************************************ เรื่องรอยแผลเป็น...ดามีรอยแผลจากน้ำมือของเพื่อนรักอยู่รอยนึงค่ะ...บาดลึกจิงๆ..ทุกวันนี้ยังเป็นแผลสดอยู่เลย...แต่เริ่มกลัดหนองแล้วแระค่ะ...คงทรมานไปอีกนาน...ตอนแรกดาว่าจะเย็บแผล..แต่ตัดสินใจไม่เอาดีกว่าปล่อยให้เป็นแผลลึกอย่างนี้..จะได้จำได้ถึงรสชาดที่ได้รับ ณ วินาทีนั้น....... ********************************************** แหะๆๆๆซีเรียสจังวันนี้...ปายแระค่ะพี่ปราย...เขามาเร่งเอางานแย้ววววว.....
3 สิงหาคม 2548 13:20 น. - comment id 499076
เจ็บนี้คงไม่นานนัก เพราะรักจะมีเข้ามาใหม่ ขอเพียงพี่ปรายมีใจ เริ่มต้นรักใหม่อีกครา
3 สิงหาคม 2548 15:05 น. - comment id 499106
ลึกจนลบไม่ออกเหรอคะ
3 สิงหาคม 2548 15:11 น. - comment id 499116
อืม..เอายามาให้ลบรอยแผลครับ
3 สิงหาคม 2548 15:23 น. - comment id 499126
ขอทดลอง รักใหม่ ด้วยใจมุ่ง หมายพบรุ้ง หลายสี ที่ใฝ่ฝัน รอยแผลเป็น ครั้งก่อน จรจากพลัน เพื่อรอวัน เกิดแผลใหม่ ใหญ่กว่าเดิม ขอมาแจมกลอนนะคะ................
3 สิงหาคม 2548 17:11 น. - comment id 499164
กลอนนี้ก็โอเคนะคะ
3 สิงหาคม 2548 18:17 น. - comment id 499204
แผลเราก็ไม่หายซักที เลิกสนใจค่ะ
3 สิงหาคม 2548 18:38 น. - comment id 499220
++ แต่งได้เยี่ยมเลยค่ะ.. ขอยืมไปใช้บ้างนะคะ.. บางคำ.. ++
3 สิงหาคม 2548 20:21 น. - comment id 499247
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ เก็บไว้เตือนใจแหละดี .ช่างมัน..
3 สิงหาคม 2548 21:15 น. - comment id 499259
การเตือนสติคน..บางครั้งก็เป็นโทษกับตัวเอง.. ยิ่งเรื่องของศักดิ์ศรี..คนที่ยังพอมีอยู่เท่านั้น..เตือนแล้วถึงจะคิดได้ ถ้าพวกสิ้นคิด เปล่าประโยชน์.ที่จะลงไปเกลือกกลั้ว.. ชีวิตเราไม่สมาคมกับคนสองประเภท.. อย่างแรก..ชายที่ทรยศต่อมิตร.. สองหญิงที่ทรยศต่อผัว.. ฉะนั้นเราจึงรังเกียจ แม้เพียงจะปราศรัยด้วย ความชั่วทุกคนทำได้.มันอาจมีพลั้งกันได้..แต่ถ้าไม่รู้จักแก้ไข.. สังคมจะลงโทษเอง กลอนเรื่องนี้ดีนะ..พักนี้เก่งขึ้นมาก.. ให้มีความสุขในการเขียนแต่อย่าหวังใช้การเขียนสร้างตัวเอง.. ให้เลิศลอย..โลกปัจจุบัน.มันทันกันหมด.เพราะทุกคน มีสมอง อ้อ..แต่รอยหยักไม่เท่ากันหรอกนะ..สวัสดีครับ.. ป.ล..เรื่องนี้ถูกใจ..แล้วจะเลี้ยงก๊วยเตี๋ยวหนึ่งชาม
3 สิงหาคม 2548 22:04 น. - comment id 499288
คาถานี้..ผมท่องจนขึ้นใจเลย อิอิ.. ท่องมาตั้งแต่ปีที่ฟองสบู่แตกน่ะ..มืดแปดด้านเลย..แผลเป็นเต็มตัวเลยเนี่ย..
3 สิงหาคม 2548 22:10 น. - comment id 499294
เจ็บลึกลึก ฝึกฝน อดทนไว้ เพราะครั้งใหม่มีแค่ใช่แค่สอง อาจเป็นสองสามสี่ที่มาจอง ตามครรลองจองเจ็บช้ำอยู่ร่ำไป สวัสดียามดึกค่ะ พอหนังจบ คนก็เริ่มง่วง คอมเม้นท์ไม่ค่อยถูกเลย อิอิ เอาเป็นว่ามาราตรีสวัสดิ์นะค่ะ หลับฝันดีค่ะพี่สาว
3 สิงหาคม 2548 22:32 น. - comment id 499315
นางฟ้าครับ กลับไปอ่านในกลอนผมอีกครั้งนะครับ ผมเขียนอธิบายเกี่ยวกับ ดอกกุหลาบพ๊อตแองแจลค่า ไว้ครับ อย่าลืมนะครับตอบยาวมากๆครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
3 สิงหาคม 2548 23:14 น. - comment id 499341
ใช่ครับพี่ปราย เกิดเป็นคนต้องอดทน รอยแผลเป็นเนี่ยะ ผมก็มีหลายที่ ตอนมอไซค์ล้มก็ได้มาแผลนึง ดูแล้วก็จำฝังใจดีว่า เมาไม่ขับ สวัสดีจ้า
4 สิงหาคม 2548 00:07 น. - comment id 499351
ร่องรอยยังหลงเหลือให้เห็น คิดถึงที่ไรใจก็เจ็บแปล๊บ ๆ แต่ก็เป็นสิ่งดีทำให้เราไม่ตัดสินใจอะไรบุ่มบ่าม มาทักทายพี่ปรายตอนดึก ๆ ค่ะ คิดถึงมาก จุ๊บ ๆ พี่ปรายหน่อยนะคะ เด๋วก้อจะไปนอนแล้วค่ะ
4 สิงหาคม 2548 05:29 น. - comment id 499371
รอยแผลเป็นรู้สึกว่าจะเป็นไม้เบื่อไม้เมากับผู้หญิง ถ้าเป็นชาย มีรอยเยอะแถมสักลาย คิดว่าโก้ ยิ่งกล้าแกร่ง แต่ถ้าเป็นผู้หญิงแค่สิวขึ้นก็วุ่นวายแล้วครับ ยังไงกันครับ อยากจะมีเพิ่ม ขอให้โชคดีไปขึ้นในที่ลับตาก็แล้วกันนะครับ
4 สิงหาคม 2548 08:13 น. - comment id 499428
มาช่วยเติมใจให้หายเจ็บจ่ะ....
4 สิงหาคม 2548 08:28 น. - comment id 499433
พี่ปรายขา วันนั้นบอกให้น้องเตรียมชุดฉลองวิวาห์ริมหาดไว้ แล้วทำไมวันนี้เศร้าเสียแล้วล่ะคะ จ๋อไม่ยอมนะคะ อุตส่าห์ไปเลือกชุดกับเจ้ากานต์ไว้อย่างดี จัดให้ได้นะคะ ชุดสวยๆเราพร้อมแล้วค่ะ
4 สิงหาคม 2548 10:30 น. - comment id 499509
ระวัง ! รักของคน...หลายใจ...มักไม่พอ
4 สิงหาคม 2548 11:51 น. - comment id 499576
แผลสดสดอย่างนี้ไม่ดีแน่ ถ้ามัวแก้แค่ภายนอกหลอกใครเขา แผลลึกลึกรอยแผลรักหนักใจเอา แผลรักเศร้าทิงเจอร์ราดยิ่งบาดทรวง แผลอย่างนี้ไปหาหมอดีกว่าไหม หมอไม่ไร้จรรยาบรรณฝันไม่หวง แผลรักฝากจารึกไว้ใช้ลมลวง หมอไม่ห่วงมียาดีจี้ถูกใจ เมื่อแผลหายไม่กลายกลับรับถูกโรค เมื่อคลายโศกค่อยลองรักสักทีไหม ค่อยค่อยลองค่อยค่อยรักหักอาลัย มีแผลใหม่ค่อยหาหมอ...รออยู่เลย...
4 สิงหาคม 2548 18:22 น. - comment id 499857
สวัสดีค่ะหมูน้อยมหัศจรรย์.... เจ็บบ้างจะเป็นอะไรไป คือคอนเซปส่วนตัวของพี่...ห้ามเลียนแบบ นะ... ครั้งหนึ่งที่เคยเจ็บหนัก ประมาณเมื่อชาติที่แล้วตอนบ่ายๆ ฮา... ตอนนั้นนอนเลียแผลอยู่นานประมาณ 7 วัน 7 คืน... หลังจากลุกขึ้นมาได้ สะบัดหน้า 2 ที แล้วบอกกับตัวเองว่า * เจ็บบ้าง..จะเป็นอะไรไป... *ช่างมัน*... จะเขียนกลอนปวดร้าวสลับฉากบ้าง... ไงกลายเป็นกลอนปลุกใจไปได้ ดีจัง... ป.ล. เอ็นหอยผัดฉ่า คอยอยู่จ้า สวัสดีค่ะคุณไวยากรณ์... เหลือหัวใจครึ่งดวงเพื่อถ่วงรัก คราอกหักจักรักษาอุราขม มีสติยั้งคิดจิตไม่ตรม มิขอจมในประมาท พลาดอาจมี..*** ว่าแต่ว่ายามรักเขา มันลืมตัวสิน้องจ๋า... เอาน่ะ..กล้ารัก ก็ต้องกล้าเจ็บ ดีไหม... สวัสดีค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์... ฉันใดก็ฉันนั้นแหละหลานเอ๋ย... เคยได้ยินไหมที่เขาบอกว่า... ผู้ชายนั้นไว้ใจไม่ได้ กระทั่งร่างลงไปนอนในโลง ยังต้องให้ตอกฝาโลงเสร็จก่อน จึงค่อยไว้ใจ... แล้วประสาอะไรกับมะละกอต้นแก่ๆ จะมียางไม่ได้.. ฉะนั้น..หากคนเราจะมีรอยแผลเป็นจากการใช้ชีวิตบ้าง คงเป็นเรื่องธรรมดาๆ เน๊อะ... ตราบสิ้นลมหายใจ เมื่อนั้นคงสิ้นรัก... กระซิบหน่อยจ้ะ...ยินดีจะมาแสดงความยินดีกับยายอีกสักครั้งไหม จิ จิ เขิลลล์ จัง สวัสดีค่ะน้องไก่ กุ๊ก กุ๊ก... แหม..น้องไก่ขา เอาความลับมาเปิดเผย พี่นางพรายเขินแย่เชียว... ไม่ได้ไปติดเกาะที่ไหนมาหรอกค่ะ แค่ไปย่ำที่เกาะสวาท-หาดสวรรค์ มาเท่านั้น... และสำหรับคำว่า *เสือ* เดี๋ยวนี้นอกจากไม่กลัวแล้ว ยังเหมือนชอบ...อีกต่างหาก... ชอบต่อปากต่อคำกับพี่เสือนะ น่ารักที่สุดในโลกเล๊ย... รักและห่วงใยน้องสาวมากๆ เช่นกันนะ ขอยืนยัน... สวัสดีค่ะน้องกีกี้... รอยแผลตายคล้ายใคร..ใจเจียนขาด ถูกพิฆาตด้วยรัก มาหักหาญ ยิ่งกว่าฆ่าทิ้งเปะปะ เช่นประจาน เขาประหารด้วยคำหวาน รานเหลือเกิน..*** นี่แหละที่มาของรอยแผลเป็น หรือรอยแผลตายก็ไม่รู้สิ... แค่นี่แหละ ชีวิตมนุษย์... น้องกี้สบายดีนะ... สวัสดีค่ะน้องเหมียว.... เสียงเพลงที่ครวญมาเพราะจังเลย... ตบมือให้ 3 ทีค่ะ... แล้วทำไมมาว่าบ้านพี่นี้มุขเฉิ่มๆ สงสัยเหมือนเจ้าของบ้าน เน๊อะ... แต่ไงๆ ก็ยังน่ารักนะ ขอยืนยัน ท้าวคางยัน สิเอ้า... สวัสดีค่ะน้องแอ๊ปเปิ้ล... น้องขา...เคยมีคนบอกว่า...ให้รักคนด้วยสมอง อย่ารักด้วยหัวใจเพียงอย่างเดียว... พี่ว่าเป็นคำเตือนที่ดีเยี่ยมนะ... แต่หากต้องเจ็บบ้าง...เวลานั้นต้องมีสติ แล้วให้เวลาคลี่คลายทุกปัญหาทิ้งไป... พี่หวังน้องแอ๊ปเปิ้ลได้พบรักที่งดงามค่ะ... สวัสดีค่ะคุณแก้วเจ้าขา... ยังยึดแผลเก่าก่อนเจ็บย้อนอยู่ คงมิรู้ว่าอะไรควรใคร่คิด ที่แล้วมาผ่านไป ไม่สะกิด เพราะชีวิตดีดี อาจมีมา..*** จริงๆ ด้วยค่ะคุณแก้วขา... หักใจลืมเรื่องร้ายๆ ที่ผ่านมา คือสิ่งที่ควรทำใช่ไหม... ตามไปอ่านดอกกุหลาบแล้วนะคะ..ชอบมากค่ะ... สวัสดีค่ะน้องเอม... คนเราบางครั้ง เวลาเข้ม กาแฟดำอาจเรียกพี่ไปเลยก็ได้นะ.. เช่นกันค่ะ น้องเอม... สายตาที่เด็ดเดี่ยว ย่อมสื่อความแน่วแน่ของหัวใจได้... และเป็นหัวใจที่มีแต่ความจริงใจเสียด้วยสิ... คิดถึงจัง... สวัสดีค่ะน้องดาขา... อย่าโกรธเพื่อนคนนั้นเลยนะคะ... คิดในทางกลับกัน ต้องขอบคุณเขานะ ที่มาเพิ่มความอดทนให้ตัวเรา จนได้รับรอยแผลเป็นนั้นมา... พลิกวิกฤติ มาเป็นโอกาสดีกว่าไหม... พี่ก็ได้รับสิ่งดีๆ จากวิกฤติที่แย่ๆ มาหลายครั้ง ต้องขอบคุณใครดีหนอ... น้องตูนเป็นคนที่น่ารัก และมีน้ำใจมากค่ะ... พี่ฝากน้องดาบอกเธอด้วยนะ ว่าพี่รักเธอ... สวัสดีค่ะน้องแก้ว (นิดา)... มิมีใจเปิดรับใครได้แล้ว ไร้วี่แวว เพราะเขาทำเราหมอง แต่คิดเจ็บอีกครั้งคิดหยั่งลอง ประกาศก้องอยากช้ำ ย้ำอีกที..*** มาประกาศเย้ยท้าชะตา แถวๆ นี้แหละ... ดีไหมจ้ะ...คนดี... คิดถึงจ้ะ... สวัสดีค่ะคุณคิม รักนะ... บาดแผลทุกแผล รอยลึกหรือไม่ อยู่ที่ใจของเรา เท่านั้นเอง... หากเราไม่คิดว่าเจ็บ รอยก็คงจางจนต้องใช้แว่นขยายส่องหาแผลก็พบยากเต็มที... รอยแผลเป็น อนุสรณ์แห่งความรัก ...ที่ใครๆ ก็ไม่อยากมี... สวัสดีค่ะคุณหมึกมรกต... ยิ้มแก้มปริเชียว... ขอบคุณยาเทวดาที่มีมาให้ ... เปลี่ยนเป็นลำนำกลอนสักบท คงหายวันหายคืนหนอ... เห็นใครๆ เขาว่าอย่างนั้นนะ... สวัสดีค่ะน้องยาหยี ยอดรัก... มาอวยพรให้ประสบพบแผลใหม่ คนอะไรบอกได้ให้ฮึกเหิม เจ็บหนอน้องแผลที่ใหม่ใหญ่กว่าเดิม มาเพื่อเพิ่มความสาใจหรือไงคุณ..*** มีคนบอกว่าติดใจฝีมือซิ่ง ขับรถย้อน(ศร)แหลกที่ในห้างของน้องนะ... ตัวเล็กแต่ใจใหญ่จริงนะเจ้า... ฉะนั้น เรื่องแผลเป็นของน้องหยี พี่ว่าแค่เรื่องจิ๊บ จิ๊บ นะ ใช่ไหม... สวัสดีค่ะคุณดอกหญ้ากะยาจก... ค่ะ โอ เค ก็ โอ เค ค่ะ...ดีไหม... ฉันเลยโอ เค... มีคนมาการันตีอย่างนี้ ค่อยยังชั่วหน่อย... ยิ้มให้ค่ะ... สวัสดีค่ะคุณทิกิขา... แผลรักไม่หายเสียที... แบบนี้เขาเรียกแผลเป็นแล้วเจ้าค่ะ... แต่ มิสนใจมันดีกว่าเน๊อะ... เดี๋ยวส่งยาไปให้สมาน ดีไหม... คิดถึงนะเจ้าคะ... สวัสดีค่ะคุณ namsai... ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ... เอาไปใช้ได้เลยจ้ะ... มิว่ากันอยู่แล้ว ด้วยความยินดียิ่ง... คนกันเองทั้งน้านนนน..นน.น.. สวัสดีค่ะคุณเดือนไร้เงา... ทิฐิของคนเรา...ควรมีบ้างในบางอารมณ์... ช่างมัน...คือคำพูดที่เราต้องพูดบ้าง ในบางเวลา อันควร... ดีใจที่คุณเดือน รู้จักคำว่า ช่างมัน*... แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีค่ะ... สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่าเจ้าขา... เคยได้ยินมาว่า....* ตายเสียดีกว่า ที่จะอยู่อย่างไร้ศักดิ์ศรี * มีหลายครั้งที่ต้องกล่าวคำว่า ช่างมัน* เพื่อสะบัดความรู้สึกที่แย่ๆ ออกไปให้พ้นความนึกคิด... แล้วกลับมาอยู่ได้อีกครั้งหนึ่ง อย่าสง่างาม... ขอบคุณสำหรับข้อเตือนใจเรื่องการมองข้ามความคิดของคนอื่น... ด้วยการวางตัวเลอเลิศจากอักษรที่เขียนนั้น... ทุกคนเหมือนญาติ เพื่อน พี่ และน้องๆ จึงมีแต่ความรักและจริงใจให้... ขอบคุณสำหรับก๋วยเตี๋ยวที่จะเลี้ยง.... แต่มีน้องๆ พ่วงด้วยประมาณ 1,2,3,4,....12 โหลหนึ่งพอดีค่ะ... งั้นมาตั้งหม้อทำทานกันเองดีกว่านะคะ ตอนนี้เขารณรงค์เรื่องการประหยัดกันอยู่ด้วย... ที่แก่งหินเพิง งวดหน้าก็แล้วกัน ใครไปบ้างยกมือขึ้น... สวัสดีค่ะคุณ dark side of mind... ปี 40 สินะ ที่ฟองสบู่แตกครั้งหลังสุด... เจ็บนั้นสร้างแผลให้คุณได้มากมาย... แต่พี่กำลังวิตกถึงปีหน้านะคะ ท่าทางจะอ่วมกันเป็นแถวถ้วนทั่ว... ตอนนี้ต้องอยู่แบบระวังตัวกันสุดโต่ง ประมาทไม่ได้นะ... รอยแผลเป็น กำลังจะปรากฏรอยให้กับคนอีกมากมาย... จะโทษใครฤา... คุณดาร์กมิต้องซ้ำอีกรอบหรอกนะ เฉลี่ยๆ ไปบ้าง... สวัสดีค่ะน้องตูน ปู๊น ปู๊น... ทำไมไม่ไปนอน มาทรมานตัวเองทำไม ยิ่งผอมๆ อยู่ด้วย... อยากลองช้ำอีกหนยังทนไหว อีกเท่าใดก็มิหวั่นบ่ ยั่นหนอ เจ็บกี่ครั้งไม่สลดและทดท้อ เจ็บให้พอขอสะสม ความขมใจ..*** ตูนจ๋า...มาชนแก้วเพื่อดื่มให้ผู้แพ้หน่อยจ้ะ... สวัสดีค่ะน้องหน่อง... รอยแผลเป็นจากรถล้ม... บ่ ขื่นขมเท่าระทมจากอกหมองหรอกน้องเอ๋ย... เคยไหมล่ะ... แล้วเวลาเมา ห้ามขับห้ามขี่อีกนะ... มีคนเป็นห่วงอยู่รู้ไหม... สวัสดีค่ะน้องมัท... นั่นแน่...มาสดุดีรอยแผลเป็นหรือ... ดีค่ะ ที่น้องมัทรู้จักเอาสิ่งปวดร้าวมาก่อให้เกิดประโยชน์ มิใช่จะตะแบงมันเรื่อยไป... ยื่นแก้มมาให้หอมค่ะ จู จุ๊บ ... แต่ต้องนอนฝันถึงพี่ด้วยนะ คืนนี้.... ขอบคุณไมตรีที่เข้มข้นที่หยิบยื่นมา... พี่ซึ้งใจจริงๆ เจียว... สวัสดีค่ะคุณชัยชนะ... ที่อยากซ้ำรอยเจ็บนั้น อาจเพราะอยากเตือนตัวเองให้เข็ดจำมังคะ... ประมาณว่าประชดประชันว่า สะใจ หรือสาใจ... ส่วนรอยสิว..มิอยากได้ดอกค่ะ... ส่วนผู้ชายที่มากด้วยรอยสักหรือรอยแผล... บางคนดูน่ากลัว ขณะที่บางคนอาจจะน่าค้นหา ว่าชีวิตของเขานั้นมีเส้นทางมาอย่างไร... คุณชัยชนะ มีรอยแผลเป็นเพื่อให้ค้นหาบ้างไหม... สวัสดีค่ะคุณมนต์กวี... ขอบคุณใจงามที่มาเติมให้เต็ม... ใครสักคน บางทีก็กู้ความรู้สึกที่ดีๆ ให้กลับมาได้นะ... พี่ยิ้มให้ด้วยใจค่ะ... สวัสดีค่ะคุณนู๋อุ๊... ได้ข่าวว่าเดี๋ยวนี้อยู่บนหอคอยงาช้าง ไม่ยอมลงมาข้างล่างเลยหรือ... พลอยหายหน้าหายตาไปเชียว น้องๆ หลายคนคิดถึงจ้ะ... แฟชั่นยังไม่ทันตกยุคหรอก...พี่ต้องส่งข่าวดีแน่ๆ เชียว... คอยอีกอย่างเดียวเอง ทุกอย่างก็คงโอ เค... คอยฟังข่าวนะ... สวัสดีค่ะคุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก... *ระวัง รักของคนหลายใจ มักไม่พอ*... ฉะนั้น..คนที่ไม่เคยพอในความรัก ก็แสดงว่ามีหลายใจน่ะสิ... พี่ปรายพอใจกับความรักแล้วค่ะ.. จึงยืนยันว่ามีใจเดียว ชัวร์... สวัสดีค่ะคุณท่องเมฆา... หมอใจดีมีอยู่นั้นรู้แน่ แต่พี่แพ้หมอหล่อขอได้ไหม คนมีแผลอกหักอยากพักใจ จึงขอไกลไม่รักษา อย่าว่าเลย..*** พี่จบที่วรรคสุดท้ายว่า *จึงขอไกลไม่รักษา ช่างห่ามัน..*** แต่กลัวคุณท่องเมฆมจะว่าพี่ปากร้าย จึงปรับให้อ่อนลง... ต้องการสื่อให้เห็นว่า เวลาคนเราเจ็บร้าว ก็ตะแบงไปเรื่อย... เถียงข้างๆ คูๆ...น่าตึบสักทีสองที เน๊อะ... ขอบคุณกลอนแจมงามๆ นะคะ... บายค่ะ...
4 สิงหาคม 2548 19:48 น. - comment id 499922
สวัสดีค่ะ พี่ปราย รอยแผลเป็น...ยากที่จะหายแม้ว่าจะเป็นที่ร่างกายหรือจิตใจ....แต่ถ้ามีหลายแผล... มะกรูดขอคิดดูก่อนแร่ะกันนะคะ เพราะตอนนี้ ยังเป็นแผลสดๆ อยู่เลย.... แต่ดูท่ายังทำใจไม่ได้ยังขยาดอยู่คะ แต่ไม่กลัว... คิดถึงพี่ปรายเสมอค่ะ ขอแก้ตัวหน่อยนะ ช่วงนี้คอมเมนที่ไร เครื่องแฮงก์ทุกทีคะ...
4 สิงหาคม 2548 22:48 น. - comment id 500005
รูปตาน่ากลัวจังคะ.. .. ..รอยแผลเป็นทำให้หายไม่ได้แต่ทำให้จางได้ถ้าได้ยาดีนะคะ อิอิ ฝันดีค่า
6 สิงหาคม 2548 07:00 น. - comment id 500398
พี่ปรายเจ้าขา ... หายไปไหนหว่า ... ยุ่งอยู่หรือว่าไม่สบายเจ้าคะ ... โทรไปหาก็บ่รับสาย .... คิดถึง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
8 สิงหาคม 2548 23:40 น. - comment id 501404
สวัสดีค่ะน้องแมงกุ๊ดจี่... น้องมะกรูดตั้งหลักสักพัก ... หายใจเข้าปอดให้ลึกๆ แล้วบอกกับตัวเองว่า ดีเหมือนกันเจ็บเสียบ้าง เพื่อสอนใจตัวเอง... ไม่นานนัก ความมั่นใจจะกลับมา พร้อมเริ่มต้นใหม่อีกสักครั้ง... พี่เป็นกำลังใจให้นะคนดี... ช่วยๆ กันดูแลบาดแผลใจเน๊อะ... สวัสดีค่ะน้องนัส... แผลกาย...ยาน้ำแดง ยาเหลือง ทิงเจอร์ ก็คงเอาอยู่... แต่หากเป็นแผลใจ ต้องใช้ความมั่นใจในตัวเองเท่านั้นที่จะรักษาได้... ล้มแล้วลุกยืน พร้อมก้าวเดินต่อไปใหม่... ซ่อนความเจ็บไว้อย่าให้ใครเห็น... หากทนต่อไปไม่ไหวแล้ว คงต้องนอนเลียแผลใจกันสักพักก่อนนั่นแหละ... แล้วน้องนัสมีแผลอะไรบ้างไหม... พี่เป่าเพี๊ยงให้นะคะ หากว่ามี... สวัสดีค่ะน้องเอม... โถ..โถ แม่ยอดรัก ร้องไห้หาพี่หรือจ้ะคนดี... พี่แอบไปทำธุระเรื่องของหัวใจมาค่ะ... ไม่งอแงนะ พี่จะดูแลอยู่ใกล้ๆ... พี่รักและคิดถึงน้องเอมเสมอเช่นกัน... แล้วพี่จะโทรฯ ติดต่อไปอย่างสม่ำเสมอนะ... ราตรีสวัสดิ์ทุกๆ ท่านค่ะ..
12 สิงหาคม 2548 16:11 น. - comment id 503083
น้องมาดู..รอยแผลเป็น...สายไป..คงไม่ว่านะคะ...เพราะยังไงๆ..พี่ปรายก็จัดการได้อยู่แล้ว..คนเก่งนี่นา.....มาชื่นชมพี่สาวคนสวยจ๊ะ...คิดถึงนะคะ..
13 สิงหาคม 2548 01:42 น. - comment id 503245
สวัสดีค่ะคุณตุ้ม... คืนนี้คงนอนหลับและฝันดี ที่คุณตุ้มมาเยี่ยมตั้งสองห้อง... คิดถึงนะคะ รู้ไหม... ทั้งๆ ที่รู้ว่าคุณตุ้มยุ่งมาก แต่เพราะเราเป็นกิ๊กกันไง..อย่างไรก็คิดถึง.... คิดถึงตอนนั้นที่เจ็บ...เวลาเราเจ็บ ก็รู้ว่าเจ็บ ... แต่ต้องใจแข็งทรนงอยู่ให้ได้ นี่คือพี่ปรายจ้ะ... จึงอยู่ตามลำพังเพลินมาจนถึงวันนี้ไงเล่าคะ... ปีนี้ลูกชายคนที่สองก็จะจบอีกคนแล้ว... ครีบของพี่จึงกำลังงอกออกมาเรื่อยๆ ... คนที่สาม จบวันใด ครีบของพี่ก็คงสมบูรณ์พอดี ถึงวันนั้นพี่จะดำน้ำลงไปใต้ทะเล เป็นนางพรายให้เต็มตัวเสียที... คงหมายความว่า หมดห่วงแล้ว ก็หาความสุขใส่ตัวบ้างนะ เก็บตัวมานาน...(สบายใจอีกต่างหาก) ขอบคุณคุณตุ้มที่มาทักทายกันนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ