http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6370.html กัปตันของสายการบินกรุงเทพ-สมุย ของเที่ยวบินBKK320 กำลังประกาศให้ลูกเรือและผู้โดยสารหลากชีวิตหลายเชื้อชาติ ได้รับทราบทั่วกันว่า... อีก 8นาทีข้างหน้า นกสีเงินอิสราจะทำการลดระดับเพดานบินลงสัมผัส ท่าอากาศยานที่งามแปลกแห่งหนึ่งในโลก หากผู้โดยสารท่านใดมึนไวน์ฤาหลับฝันไป เมื่อลืมตาตื่นอาจจะคิดว่า *นี่คือสนามบินของเกาะในฝันสวรรค์สวาทสักแห่งหนึ่งในพื้นพิภพ* เขา... ผู้ชายนัยน์ตาสีน้ำผึ้ง...ร่างเพรียวผิวเข้ม ค่อยๆขยับตัวจากท่าที่กำลังแนบหน้าต่างดูเวิ้งทะเลเบื้องล่างสีมรกต และหมู่เกาะเล็กเกาะน้อยที่ทอยทอดตัวหมอบในอ่าวไทย ที่แสนงดงามราวเมืองมหัศจรรย์แดนดินในฝันในเทพนิยายผจญภัย... เขา... ยิ้มเศร้า... ราวกับรำลึกถึงใครสักคนในคลองใจอยากให้มาเคียงข้าง มิให้ร่างของเขาอ้างว้าง...ราวกับนกไพร พอกันกับนกเหล็กสีเงินที่ไร้ชีวิตจิตใจที่กำลังเหินบิน เขา... เพียงอยาก..มีใครสักคนในนาทีนี้ในอ้อมใจ ให้ได้เคียงไหล่และเกาะกุมมือไว้ เพียงเพื่อได้เอนตัวไปกระซิบคำซึ้งๆสักคำ... ถึง ทุกสิ่งอันแสนงามงด ที่ปรากฎในคลองตาคลองใจ ที่หวังเพียงอยากมีใครสักคน ที่เขาพลีใจมอบถวายให้ทั้งดวง ได้มาแบ่งปันมาฝันพลีด้วยกัน ในยามนี้... ที่เขารู้สึกแสนดายเดียว เมื่อเหลียวไปเห็นหลายคู่รัก กำลังรื่นรมย์กับทัศนียภาพเบื้องล่าง ณ..ผืนน้ำสุดขอบฟ้า และ.. กับนาทีที่แสนตื่นเต้นสำหรับผู้มาเยือนครั้งแรกจากแดนไกลลิบหล้า เขา.... จรดปลายปากกาลงรจนาข้อความในสมุดบันทึกเพื่อนยาก เขียนความรู้สึกในนาทีอันแสนอิ่มเอมนั้น ที่พลันเหลียวไปทางไหนหาใครไม่มีไว้ดั่งนี้.... *เหลียวหา...จนสิ้นฟ้ามหาสมุทร มิสิ้นสุดรักเธอตราบอสงไขย กาลเวลาแม้นเลือนลับจำดับร่างห่างดวงใจ เจ้าจอมใจเจ้าจอมขวัญ..วิญญาณนั้นจักล่องลอยคอยเพียงเธอ..! .............. ทะเล ทิวมะพร้าว หาดทราย สายลม แสงแดด เสียงคลื่น กำลังร้องเพลงละมุนๆหมุนเกลียวกระทบฝั่ง เพื่อต้อนรับอาคันตุกะจากทั่วทุกมุมโลก เพราะเพียงไม่กี่ราตรีถัดจากนี้ จะมี...*ฟูลมูนปาร์ตี้ที่พะงันสนั่นเมือง...* หากทว่า.. สำหรับเขา...คนดี...ผู้ชายรักชีวิตติดดิน อดคิดไม่ได้ว่าช่างแสนเปล่าเปลืองจิต ให้เสียเวลานาทีแห่งลมหายใจของชีวาชีวิตอันมากมีค่า ที่ต่างพากันมาอุทิศร่าง ต่างพากันกระโดดลงไปว่ายวน ในทะเลบ้าในทะเลน้ำตาทะเลกิเลสโลกย์ รับโศกรอ...!..ด้วยเหล้าและยาเสพติด ให้สารพิษพึงกล่อมใจดับทุกข์ร้อน ให้หลอมคนราวไฟลนในวังวนพาไปลงเหวลึก.. ที่ราวโคคึกในเบื้องต้น...หากหาตะเกียกตะกายพ้นไม่ ต้องไปรับวิบากกรรมจำต้องชดใช้ดั่งผีร้ายในก้นเหวนรกนั่น...! เพราะเขาคอยคิดฉะนั้นจึงเป็นเช่นฉะนี้ ที่แม้นชีวีเขาจะขาดคนรักที่เขาแสนภักดี เขาจึงยังคงมีความสุขในความดายเดียวเปลี่ยวร้าง อย่างแสนอ้างว้างลำพังมาได้นานวัน และ พร้อมปณิธาณว่าจักดำรงตน ให้พ้นน้ำดั่งบัวบุศย์พิสุทธิ์งามตามรอยบาทพระพุทธองค์.. ที่ทรงค้นพบทางทองทางธรรม และ นำมาวางทอดพลีให้แด่พุทธบุตรพุทธธิดา อย่ามัวรอรีก้าวตาม....อย่างผู้รู้ทันโลก อย่างผู้เหนือโลก.. เพียรหนีโศกสุขสิ้นมิถวิลหวนไห้ในรักใดนาน... รู้ตามลมหายใจรู้เติมจิตภายใน ให้สวยใสกระจ่างสว่างสงบ สยบทุกผัสสะมากระทบ ที่จักพาไปพบพานกิเลสรักว่ายวนวงเวียน ............... เขา...วูบไหวไปตามสายตา ที่พาสายใจอันแสนดีงามตามความคิดที่ติดปีกปรุงราวจรวด ที่กวดไล่แทบไม่ทัน เพราะมันไวยิ่งกว่าแสง พาให้แรงร้อนรุมเร้ารัดรึง ตรึงจิตพันธนาวิญญาณได้อย่างหาใดทานเทียม..... ใช่ใครทำ...หากมันซ่อนราวซาตานในร่างเรา ราวเงากรรมกงเกวียนคอยเวียนวน พาเราให้ลงเหวร้ายเหวรักยามเหงาดายไร้ธรรมกำกับจิตได้ทันนี่เอง ......... เถอะนะ... ว่าแล้ว...คนหนุ่มอย่างเขาก็ยังต้อง ปล่อยให้เงากรรมมาทาบมาฉาบไล้บ้างอย่างปุถุชน เพียงไม่ปรนไม่เปรอ ไม่เผลอให้มาครอบครองทั้งใจร่างนานก็แล้วกัน อย่าง เพียรรักษาศีลฝึกสมาธิเพื่อมีปัญญา พารู้ทันตามเท่าอย่างเข้าใจตัวตนเองก็พอแล้ว ให้คิดดี พูดดี ทำดี รู้คบคนดี ไปในสถานที่ดีดี ที่เราเลือกได้... ใช่...!ให้ใครให้ใจกระเจิงมัวเมาเขลาโง่คอยลากชักจูงไป...ก็ใจเราเอง... ............. กลับมากำกับกับลมหายใจปัจจุบันขณะดีกว่า ที่ ณ...บัดนี้ เขา... กำลังนั่งทอดตาเหนือท้องทะเลสีคราม ที่กำลังถูกอาบไล้ด้วยดวงดอกฝนปริบปรอย ที่คอยจะพาให้หัวใจแทบปลิดปลิวไปทั่วทั้งท้องน้ำ บนระเบียงเรือสปีดโบ๊ท.. ที่กำลังแหวกคลื่นฝันทะเลอันแสนรัญจวนใจ อย่างแสนเงียบงามแสนสงบสุข ราวกับโลกนี้สิ้นทุกข์ใด ไร้ใครคนมากมายมากมี แบบในราวเมืองเรืองรุ่งในกรุงกรง ราวนกหลงไพรไร้ฝั่งฝัน ราวชีวิต..ลอยกลางลำเรือ...ในทะเลกว้างอย่าง..*พรานทะเล* ที่ถึงจะเหว่ว้า หากทว่าแสนเงียบงามใจในดายเดียว..ลำพังนั้น เขา..ค่อยๆดึงหมวกสานจากใบจาก ฝืมือชาวบ้านชาวนามาสวมใส่กันฝน ในกมลนั้นราวได้ยินบทเพลงเนรัญชราบรรเลง พลีพร้อมไปกับสายฝนพรำกับพระแม่คงคามหานทีทอง... ที่ราวกำลังพาเขาลอยล่องท่องสู่แดนนิพพานปานประหนึ่งฉะนั้น........ ....................... รอติดตามภาค2 *ผู้หญิงเหว่ว้ากับปลาทะเลค่ะ* http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6370.html ปลายฟ้า .....มะลิลา บราซิลเลี่ยน ปลายฟ้าปลายฟ้า แค่หลับตาลง คงพบกัน โอบกอดดวงใจ สายสัมพันธ์ ท่ามกลางความฝัน ของเรา ดาวน้อยดาวน้อย โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล คิดถึงเพียงเธอ ในใจฉัน คิดถึง เพียงเธอ ไม่มีคำใด จะแทน จิตใจ มากมาย เท่าคำ นี้เลย ดาวน้อยดาวน้อย โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล คิดถึงเพียงเธอ ในใจฉัน คิดถึง เพียงเธอ ไม่มีคำใด จะแทน จิตใจ มากมาย เท่าคำ นี้เลย ดาวน้อยดาวน้อย โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล ปลายฟ้า...
พุด 2 ส.ค. 2548 10:13 น. - ID 79249 
968
8
0
2 สิงหาคม 2548 10:32 น. - comment id 498501
ทะเล ทิวมะพร้าว หาดทราย สายลม แสงแดด เสียงคลื่น กำลังร้องเพลงละมุนๆหมุนเกลียวกระทบฝั่ง เพื่อต้อนรับอาคันตุกะจากทั่วทุกมุมโลก เพราะเพียงไม่กี่ราตรีถัดจากนี้ จะมี...*ฟูลมูนปาร์ตี้ที่พะงันสนั่นเมือง...* *-*อ่านช่วงนี้ แล้วให้นึกถึงตอนไปเที่ยวกับเพื่อน บอกตรง ๆ ไปตรงคืนฟูลมูนปาร์ตี้พอดี ท่ามกลาแสงจันทร์เต็มดวง ลงเล่นน้ำ คนอื่นคงคิดว่าพวกเราบ้าเป็นแน่ แต่ความสนุก และสุขสันต์ เราเลยเป็นนางเกงือกกันไป อิอิ พูดแล้วก็คงต้องกลับไปเที่ยวอีกสักครั้งสองครั้ง เพราะบอกตามตรงเกาะสมุยเป็นที่น้องประทับใจ อยู่กับธรรมชาติอันสวยงาม โดนเฉพาะบนเขาที่ปลูกทุเรียนโดยไม่ต้องใช้น้ำรด เนื่องจากอากาศแถบนั้นเป็นหยดละอองน้ำ สวยงามมาก ชอบค่ะ อ่านแล้วก็เหมือนได้กลับไปสัมผัสบรรยากาศเหล่านั้น ยังไงจะติดตามผลงาน ผู้หญิงเหว่ว้ากับปลาทะเล นะค่ะ
2 สิงหาคม 2548 10:51 น. - comment id 498517
เพลงโปรดในดวงใจ แด่ทุกดวงใจในร่มรักค่ะ และ พิเศษ..สำหรับคุณ คนในดวงใจค่ะและน้องผู้หญิงไร้เงานะคะ ด้วยซึ้งใจจากผู้หญิงทะเลใจดวงเหว่ว้ารักปลาทะเลและรักทะเล้ทะเลค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song718.html ขวัญ เอ๋ย เคยภิรมย์ชิดชื่น สุขสันต์ หลง เพ้อฝัน รักมั่น มิทันจะเนิ่น เธอ เมินหมาง โอ้ อ้างว้างอารมณ์ ฤดี เหมือนโนรี จากคอน หลงรังนอน ลืม พี่ เหมือนชีวี เดียวดาย เอกา โอ้ ดึกเดือนคล้อย เดือนเจ้าจะลอย จากตา มอง นภายังเห็นดารา เรียง ราย เหลียวหา จนทิวาโฉมเจ้า แล หาย หรือ รักแล้วแหนงหน่าย รักเอ๋ย ลืมง่าย ใย เมินเฉย โอ้ ใจเอ๋ยใจเลย แรมรอน ฉันยังจำ ติดตา ทุกทิวาคืนก่อน เหลืออาวรณ์ใจเอย ค่ำลง โอ้ ใจสะท้อน จะหลับจะนอนพะวง ลืมไม่ลง มันเหมือนมีมนต์ ดล ใจ...
2 สิงหาคม 2548 11:03 น. - comment id 498528
ให้ดาหลาในงานงามใจ ไม่เคยเเปลี่ยนค่ะ
2 สิงหาคม 2548 11:06 น. - comment id 498530
ให้ฤกษ์ในงาน สมญาน่ารัก* จอมลีลาเสน่หาน่าหยิกนัก จอมฝากรักฝากคำอ้อนวอนคนผิด หากรักใครเหตุใดเล่าไม่ใกล้ชิด ให้แมวหยิบปลาย่างช่างน่า...นัก!
2 สิงหาคม 2548 11:27 น. - comment id 498545
แมวกะปลาย่างหรือค่ะพี่พุด............แต่ เพลงที่เอามาลงตอนท้ายเพราะมากนะจ๊ะพี่พุด.........ชอบจ๊ะ....... หนึ่งคำว่าคิดถึงมีให้ หนึ่งดวงใจส่งมาให้เสมอ หนึ่งคำว่าห่วงหาพี่มีมาถึงนะเออ รักพี่พุดเสมอนะพี่คนดี
2 สิงหาคม 2548 11:32 น. - comment id 498551
ให้คุณอิมด้วยเข้าใจค่ะ ในงานโศกนี้..สีน้ำเงินค่ะ และจำได้รจนาเกี่ยวโลกสีน้ำเงิน ทั้งรักทั้งเกียวกับทะเลไว้มากมายเลยค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6993.html Love Is Blue Ai Martino Blue blue my world is blue Blue is my world Now I\'m without you Grey grey my life is grey Cold is my heart since you went away Red red my eyes are red Crying for you alone in my bed Green green my jealous heart I doubted you and now we\'re apart When we met How the bright sun shone Then love died Now the rainbow is gone Black black the nights I\'ve known Longing for you so lost and alone Gone gone the love we knew Blue is my world now I\'m without you When we met How the bright sun shone Then love died Now the rainbow is gone Black black the nights I\'ve known Longing for you so lost and alone Blue blue My world ia blue Blue is my world now I\'m withoutyou...
2 สิงหาคม 2548 13:23 น. - comment id 498635
อ่านเรื่องของคุณพี่พุดแล้ว... ทำให้นึกย้อนตอนไปเยือนสมุยอยู่หลายครั้ง... ด้วยสายการบินบางกอกแอร์เวย์... สนามบินที่เปิดโล่ง โอเพ่นแอร์ เยี่ยมมากค่ะ... และสามามารถขึ้นเครื่องได้ที่สนามบินอู่ตะเภา สบายใจคนเมืองระยองเป็นล้นพ้น... มาทักทายกันตอนบ่ายนะคะ สวัสดีค่ะ
2 สิงหาคม 2548 16:21 น. - comment id 498718
คิดถึงเพียงเธอ ในใจฉัน คิดถึง เพียงเธอ ไม่มีคำใด จะแทน จิตใจ มากมาย เท่าคำ นี้เลย ดาวน้อยดาวน้อย โปรดลอยมาลง ตรงหัวใจ เก็บเกี่ยวความคิด ถึงฉันไป ให้เธอที่ปลายฟ้าไกล ปลายฟ้า... คิดถึงพี่พุดจังค่ะ...หัวงใจว่าพี่พุดคนงามทั้งกายและใจคงจะสบายดีนะค่ะ...
3 สิงหาคม 2548 10:39 น. - comment id 498973
เอ จะจับปลาหรือจับคนจับปลาดีน๊ะ พุดพัดชาช่างสรรค์หารูปมาลงถูกใจจังฮู้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
