เหตุแห่งรัก

ลมรำเพย

.........น้ำตารินหลั่งแล้ว          ซ้ำเล่า
ใจร่ำคิดถึงเจ้า                        ยิ่งฟ้า
ใจจะขาดอกเร่า                      ร้อนรุ่ม  สุมทรวง
ลมแผ่วพัดโปรดเอื้อ               อุ่นเคล้า  ชโลมใจ
          ใจสับสนวุ่นว้า              วนใน  จิตแฮ
เหตุแห่งรักป่วนใจ                 อกข้า
หวั่นไหววุ่นเวียนใย              มิสงบ  จบลง
รักป่วนปั่นมิเคยล้า                เช่นนี้  มิเคย
          รักหนอรักเกิดแล้ว      ในทรวง
ดั่งบ่วงผูกจิตห่วง                    รุ่มร้อน
บางครั้งดั่งน้ำล่วง                   เย็นจิต  ใจนา
รักในอกข้าย้อน                     ทำร้าย  ใจตัว				
comments powered by Disqus
  • ไวยากรณ์

    31 กรกฎาคม 2548 20:55 น. - comment id 497996

    41.gif41.gif41.gif
  • เด็กท่าวุ้ง

    31 กรกฎาคม 2548 22:52 น. - comment id 498047

    69.gif41.gif41.gif41.gif29.gif
  • ท่องเมฆา

    1 สิงหาคม 2548 03:43 น. - comment id 498088

    ....ด้วยเหตุแห่งรัก....ทำให้น้ำตาริน...
    ....อย่าสับสนเลย....รักย่อมเข้าใจในรักเสมอ....
    
    36.gif
  • ไรไก่

    1 สิงหาคม 2548 15:31 น. - comment id 498253

    รักหนอรักเกิดแล้ว     ในทรวง
    บ่วงรักแน่นในจิต        ห่วงหา
    ยามกินยามนอนร้อนจิต   เหลือคณา
    รักข้าย้อนยอกอก           ช้ำจริง ใจตัว
  • chantarat

    6 สิงหาคม 2548 14:55 น. - comment id 500488

    แต่งเก่งมาก ๆ เลยค่ะ แต่ก็อย่าเศร้าเลยเพราะความรักก็มีทั้งทุกข์ทั้งสุขนะค่ะ57.gif
  • เสียงกระซิบ

    10 สิงหาคม 2548 09:46 น. - comment id 502110

    รัก...เราเคล้างามความสุข
    ไร้...ทุกข์คลุกคลอความหมอง
    เหตุ ใดเจ้าไร้ใจปอง
    ผล...รักเราสองหมองมัว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน