.........น้ำตารินหลั่งแล้ว ซ้ำเล่า ใจร่ำคิดถึงเจ้า ยิ่งฟ้า ใจจะขาดอกเร่า ร้อนรุ่ม สุมทรวง ลมแผ่วพัดโปรดเอื้อ อุ่นเคล้า ชโลมใจ ใจสับสนวุ่นว้า วนใน จิตแฮ เหตุแห่งรักป่วนใจ อกข้า หวั่นไหววุ่นเวียนใย มิสงบ จบลง รักป่วนปั่นมิเคยล้า เช่นนี้ มิเคย รักหนอรักเกิดแล้ว ในทรวง ดั่งบ่วงผูกจิตห่วง รุ่มร้อน บางครั้งดั่งน้ำล่วง เย็นจิต ใจนา รักในอกข้าย้อน ทำร้าย ใจตัว
31 กรกฎาคม 2548 20:55 น. - comment id 497996
31 กรกฎาคม 2548 22:52 น. - comment id 498047
1 สิงหาคม 2548 03:43 น. - comment id 498088
....ด้วยเหตุแห่งรัก....ทำให้น้ำตาริน... ....อย่าสับสนเลย....รักย่อมเข้าใจในรักเสมอ....
1 สิงหาคม 2548 15:31 น. - comment id 498253
รักหนอรักเกิดแล้ว ในทรวง บ่วงรักแน่นในจิต ห่วงหา ยามกินยามนอนร้อนจิต เหลือคณา รักข้าย้อนยอกอก ช้ำจริง ใจตัว
6 สิงหาคม 2548 14:55 น. - comment id 500488
แต่งเก่งมาก ๆ เลยค่ะ แต่ก็อย่าเศร้าเลยเพราะความรักก็มีทั้งทุกข์ทั้งสุขนะค่ะ
10 สิงหาคม 2548 09:46 น. - comment id 502110
รัก...เราเคล้างามความสุข ไร้...ทุกข์คลุกคลอความหมอง เหตุ ใดเจ้าไร้ใจปอง ผล...รักเราสองหมองมัว