......ฉันอยู่ไกล แสนไกล ใครเล่ารู้ มีแต่ผู้ ผองเพื่อน เฝ้าเตือนหา มีแต่นก แต่เขา เศร้าเอกา มองนภา เห็นเมฆหม่น ต้องทนยืน .....เข้าหน้าฝน ฟ้าคำราม นะยามนี้ เมฆหมอกชี้ ฝนกระหน่ำ ซ้ำกระสาย สนต้องลม สักต้องลู่ ต้องสู้ตาย น้ำกระจาย ตกกระเซ็น แทรกเซ็นทรวง .....เจ้าดำวิ่ง หลบสายฝน ที่ปนน้ำ เจ้าดำจ้ำ กระโดดจ้อง มองเขม็ง เจ้าดำร้อง เห่าโหยหา น่าลำเค็ญ เจ้าดำเห็น แต่เจ้านาย ไม่คลายตรม ......ฝนหมดแล้ว แต่ใจเรา ยังเศร้าอยู่ คงเพราะรู้ ดวงชะตา น่าขบขัน คนบนดอย ที่อยู่ไกล โอ้ใครกัน หรือตัวฉัน หรือเจ้าดำ ที่ช้ำทรวง หมายเหตุ....เจ้าดำคือ สุนัขตัวผู้ที่เลี้ยงไว้เป็นเพื่อน
ลุงยุทธอมก๋อย 29 ก.ค. 2548 18:50 น. - ID 79112 
803
0
0
29 กรกฎาคม 2548 20:05 น. - comment id 497420
ฝากความคิดถึงไปให้เจ้าดำด้วย มันคงช่วยดูแลนายไม่หน่ายหนี ลุงจะเศร้ามากมายไปทำไมมี มีเจ้าดำที่แสนดีอยู่ทั้งตัว อย่าเพ่งมองเพียงฝนที่หล่นพรำ นายยังมีเจ้าดำอยู่ข้างข้าง ฟ้าร้องก้องกลบเสียงดำที่ร้องคราง เจ้าดำเอ๋ยคงอ้างว้างสียใจนายไม่แล ...... ลุงยุทธอย่าเศร้ามากสิ ดูแลเจ้าดำมันมั่งนะ
31 กรกฎาคม 2548 01:09 น. - comment id 497798
ทำไมเขียนแต่กลอนเศร้าจังนะคะ แวะอ่านค่ะ ทิกิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
