เมื่อก้าวย่างสร้างชีวิตลิขิตไว้ ด้วยหัวใจใฝ่ฝันอันปรารถนา ในวิถีชี้นำทางวางชีวา กลับร้างราไม่สำเร็จเสร็จสมจิตน์ ด้วยมิอาจวาดฝันผันไปถึง ฉันไร้ซึ่งวาสนาพาผกผิน หากยากจนข้นแค้นในแดนดิน เพียงกำเนิดเกิดบนถิ่นแดนยากจน บนเส้นทางร้างไร้ในจุดหมาย ผันเส้นทางกลับกลายหมุนหนุนนำผล สำเหนียกทางอ้างว้างจิตคิดวกวน ด้วยดวงใจอันสับสนอับจนทาง ท้อและเหงาเฝ้ารำพันใจหวั่นไหว ท้อแท้ใจเพียงลำพังหวังไกลห่าง จำทุกข์ทนจนอ่อนล้าเกือบวายวาง เพราะทุกอย่างร่างลิขิตมาบิดเบือน
29 กรกฎาคม 2548 12:16 น. - comment id 497251
หากลิขิตชีวิตตนเองได้ดั่งใจหวัง มีหรือ ที่จะมานั่ง พร่ำบทกลอนเช่นนี้ คงลิขิตให้ชีวิตตนเองพบแต่สิ่งดีดี แต่เท่าที่เป็นไป .. ใครกำหนด
29 กรกฎาคม 2548 13:12 น. - comment id 497268
พิจารณาดีๆเถิด.......... แม้นมองเบื้องต่ำหรือสูงมีหลายหลากที่ผองเต็มไปด้วยทุกข์ มีอีกเพียงหนึ่งหยิบที่ เข้าใจและละวาง
29 กรกฎาคม 2548 13:31 น. - comment id 497294
อย่าท้อนะครับ ไม่เจอกันานานเลยนะ
29 กรกฎาคม 2548 13:37 น. - comment id 497304
อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
29 กรกฎาคม 2548 18:41 น. - comment id 497403
ท้อและเหงาเฝ้ารำพันใจหวั่นไหว ท้อแท้ใจเพียงลำพังหวังไกลห่าง จำทุกข์ทนจนอ่อนล้าเกือบวายวาง เพราะทุกอย่างร่างลิขิตมาบิดเบือน ท้อและเหงาเฝ้ารำพันใจหวั่นไหว ท้อแท้ใจเมื่อไหร่ค่อยมาหา ท้อแท้จริงหนึ่งใจในอุรา ให้มาหาแก้วตาข้าพร้อมรอ นั้นหนะสิ ท้อไปก็เท่านั้น เอวัง.. มาชมนะเนี้ย ขอรับ
30 กรกฎาคม 2548 11:56 น. - comment id 497540
คลื่นลมโถมกระหน่ำ นาวาช้ำแรงคลื่นโหม เสียงซัดดังครืนโครม แทบทรุดโทรมทั้งลำเรือ เปรียบเช่นทางชีวิต ชะตาขีดเหมือนติดเชื้อ เศร้าโศกรุมโรคเจือ ทุกข์ล้ำเหลือเกินบรรยาย หากนิ่งงอมือเท้า รอกรรมเก่าให้จางหาย คงต้องหมองจนตาย ช่วยไม่ได้ทำตัวเอง ตื่นเถิดอย่าหลับฝัน ทุกข์ภัยนั้นกลัวคนเก่ง ชะตาอย่ากริ่งเกรง ต้องรีบเร่งก่อสร้างตน... เคยอ่านกลอนของเพชรพรรณราย แล้วแต่งกลอน โต้ชะตา นี้โพสต์ไว้นานแล้วไว้ เพชรพรรณรายคงเชื่อเรื่องพรมลิขิตแน่เลย
30 กรกฎาคม 2548 14:03 น. - comment id 497596
มาส่งกำลังใจครับ ท้อได้ครับหยุดพัก แล้วลุกขึ้นเดินใหม่ สู้ๆ