........ขับรถผ่าน ขุนเขา ลำเนาไพร ป่าสูงใหญ่ ไม้ร่มรื่น ผืนน้ำไหล น้ำตกสูง แตกกระจาย หายลงไป สู่บึงใหญ่ ในนที มีแต่ปลา .......กระต่ายป่า กระโดดออก มาบอกว่า ช้างหมีหมา กากับนก พาผกผิน ตัวชะมด เดินอิ่งอ้อย คล้อยตามลิง เหล่าเสือสิงห์ ลิงทะโมน กระโจนตาม ......นกดุเหว่า เร่าร้อง เซ็งซ้องแซ่ กับกระแต แลกระรอก ซอกไซร้ทั่ว ช้างตัวใหญ่ เยื้องย่าง ให้น่ากลัว ต่างกับวัว ได้แต่มอง จ้องทางเรา .....ป่าอมก๋อย ยามนี้ มีแต่สัตว์ น้ำไหลหลัด ไม้ผลัดใบ ให้ลมฝน คนอมก๋อย ยามนี้ มีแต่ปลง เพราะว่าคน เมืองบางกอก ไม่บอกลา
28 กรกฎาคม 2548 16:26 น. - comment id 496942
เขาไม่บอกลาก็ดีแล้วนิค่ะ คุณลุงค่ะ อิอิ (กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ)
28 กรกฎาคม 2548 16:43 น. - comment id 496952
คุณลุงครับมีช้างเผือกไหมครับ อยากได้มาเลี้ยงดูเล่นซักเชือก
30 กรกฎาคม 2548 12:52 น. - comment id 497574
ลี่ชอบเดินทางโดยทางรถค่ะ เพราะได้ผ่าน...ได้เห็นภูเขา ยิ่งเป็นตอนเช้าๆ ในหน้าหนาว...หมอกหนาจนแทบไม่เห็นทาง ไอน้ำเม็ดเล็กๆ ที่เกาะอยู่บนกระจก มีพลังสร้างความชุ่มชื่นในยามเห็นดีจริงๆ เลยค่ะ แวะมาเยี่ยมทักทายคุณลุงค่ะ ............................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
30 กรกฎาคม 2548 19:12 น. - comment id 497661
ใค้เห็นอมก๋อยก่อ....ลองมาแอ่วแล่...ม่วนนาจะบอกหื้อ....อยู่เมืองบางกอกมีก่ารถเตียว ลุบๆ ลุงนี่กลั๋วขนาด....จะนั่งไฟฟ้าลุงก่อบ่าก้า..กลั๋วลงบ่อถูก....ลุงกลั๋วหลง...