เป็นไทยไหนใครรู้ดูไม่ออก หน้าไม่พอกตอกแตกแจกลายขวาง หลับไปตื่นชื่นจิตติดหมอนวาง นอนตามทางห่างไกลจากครัวมอญ เดินตะลุยชุ่ยชะระรื่นรำ บางทีทำท่าแถวแนวคล้ายหนอน ให้งามแงะแกะแพะแตะตามกลอน ไม่อาจซอนเสาะหาเรื่องยาเดา พระประแดงแสงสีส่อสะอาด แต่หากขาดอาภาก็มีเสา ประโคมเด่นเว้นช่องมองกลืนเกลา แต่ตัวเราอาศัยใช่ชนเมือง ครั้นจะเอ่ยเสยขัดจัดเรื่องส่ง ยังงุนงงหลงแหลกแตกหน้าเหลือง วานผู้รู้ต่อถ้อยมลังมเลือง เพื่อประเทืองปัญญาถ้าการุณ ขออภัยในบทปรากฎก่อ เขียนกลับล้อผวนผันลั่นกระสุน กะยิงย้อนอ้อนเอ่ยขอบพระคุณ หากท่านคุ้นช่วยไขนายมอญจริง มาแวะเยือนเรือนกลอนมอญบ้านไทย เพียงหวังได้อ่านมาดของเสือสิงห์ ส่วนตัวเองแค่เป็นอย่างญาติลิง ชมว่อนวิ่งทิ้งหายคล้ายเวลา ไม่ประสากล้าแกร่งแข่งเขื่องขู่ มิลบหลู่บูชิตคิดศึกษา รู้เรียนร่ำนำสุขสู่กายา หักหรรษาเศร้าโลกโศกคลุมดำ หมางขอนกร่อนลัดชัดไม่มี คำกลับนี้แค่แตะแวะพอขำ อย่าถือโทษโกรธหนาพาจดจำ เพราะจะนำภาษาเพี้ยนผิดเพลง อาภาภัส 25 กรกฎาคม 2548
25 กรกฎาคม 2548 15:24 น. - comment id 495429
บินมาอ่านงาน..ผ่านมาเยี่ยมเยียนครับ
25 กรกฎาคม 2548 16:53 น. - comment id 495480
^_^ อ่านะ
4 สิงหาคม 2548 14:47 น. - comment id 499674
หลงความเป็นไทในตัวเธอ อยากเจอสักครั้งถ้าเป็นได้ คือเธอ เป็นเธอ คนไกล คนใหม่ที่ใจอาจไม่รู้ใจ ฉันเป็นไทในตัวฉันเอง ไม่มีบทเพลงเสรีภาพใดได้ บอกเล่าเรื่องราวความเป็นไป ทุกวันวัยใหม่-เก่า ที่เรามา ไทชีวิตของเธอคงน่าค้น หาความคน ขุ่นต่างขอบฟ้า ชีวิตเรา มันเหงาสุข-ธรรมดา เรียนรู้ว่ารู้จักเธอ รู้จักเราฯ