เสียงเสือครวญชวนให้ใครสงสาร มอบดวงมาลย์รักแท้มิแปรผัน เห็นเสือเจ็บครวญคร่ำร่ำรำพัน มาเติมขวัญเสือร้ายจากใจงาม ความชอกช้ำตรอมตรมระทมทุกข์ คอยปลอบปลุกห่วงใยคอยไถ่ถาม มีทุกข์สุขหรือเศร้าเฝ้าติดตาม ขอหักห้ามหัวใจมิให้ซน ชีวิตเสือเริ่มใหม่เกือบใกล้สาย แทบวางวายเพราะรักมาหลายหน แทบล้มเหลวเพราะรักร้าวมาหลายคน ยามสับสนกลับมีเจ้าเป็นเงาใจ ศิโรราบคุกเข่าเฝ้าร้องขอ แต่นี้ต่อมิพรั่นอย่าหวั่นไหว เสือตัวนี้จะคอยป้องผองภัย มอบหัวใจร่วมสุขทุกวันคืน...ฯ
23 กรกฎาคม 2548 19:39 น. - comment id 494991
อ่านะ เสือยังยอมแล้วใยไม่อ่อนตามหละเนอะ มาเยี่ยมครับ
23 กรกฎาคม 2548 19:39 น. - comment id 494992
แม้เขี้ยวหักยังหมายเห็นลายเสือ กลิ่นของเหยื่อเย้ายวนชวนขยำ เขี้ยวก็หักเล็บก็กุดสุดระกำ ช่างชอกช้ำจริงเหลือเจ้าเสือเอย.. มาเยี่ยมจ้า...อิอิ..วันนี้ฟิตจังคุณมนต์กวี..
24 กรกฎาคม 2548 13:38 น. - comment id 495117
ชาติเสือไม่ทิ้งลาย ยังไม่ตายย่อมมีฤทธิ์ เขี้ยวเล็บเก็บมิดชิด พอใกล้ชิดตะบบกิน อิอิ ลองสบตาเสือดูก็ได้
25 กรกฎาคม 2548 08:26 น. - comment id 495269
หมอบรอจังหวะและวัดระยะหรือป่าวสหาย...
25 กรกฎาคม 2548 10:04 น. - comment id 495281
อย่าลืมถอดเขี้ยว + ม้วนหาง
25 กรกฎาคม 2548 12:56 น. - comment id 495378
เหยื่อก็ศิโรราบแล้วค่ะ อิอิ คราวนี้ให้แฮปปี้ เอนดิ้งแล้วน้า ขอบคุณนะคะที่มาเป็นเพื่อนเขียนกลอน