บริกรรมนำตะกรุดสุดในปาก คายคำหมากฝากน้องอย่าหมองศรี ประเจียดคล้องสองแขนจนแน่นดี ผ้าถุงนี้ของแม่นำแต่ชาย หน้าผินออกเขตครามห้ามลาลับ หมายจะสับสองท่อนก่อนถวาย เหวยศัตรูผู้วาดกวาดมลาย สิ้นสลายเสียงกลองรบมาสบกู สองดาบยาวสาวจ้วงเป็นดวงเปรอะ ซึ่งรอยเลอะเทอะเลือดกว่าเชือดหมู ห้ามแรงคลอนอ่อนหายอายพธู ลูกหลานกูอยู่หลังหวังรอดตาย หาได้คิดอาฆาตมาตรดวงจิต เพียงแค่ติดป้องเวียงเบี่ยงสลาย หวังลูกหลานอีอ้ายไว้ก่อนตาย กายสบายแลใจสู่ผู้จำเริญ ฆะเฏสิ ฆะเฏสิ กิงการณา ฆะเฏสิ อะหังปิตัง ชานามิ ชานามิ
23 กรกฎาคม 2548 05:37 น. - comment id 494813
กระผมมั่นใจว่าคนไทยเราสมัยโบราณท่านคงอยู่ในศีลในธรรมกันเป็นส่วนมาก ขนาดรบราฆ่าฟันกันขณะนั้นยังต้องมีสติแลสมาธิ อีกแผ่เมตตาให้หลังจากนั้น จำได้ว่าแม้แต่ช่วงก่อนหน้านี้อาจนานสักหน่อยคุณยายเล่าว่าแม้โจรมาปล้นบ้านเอาม้าเอาวัวควายไป ก็หาได้ถึงฆ่าแกงกันไม่ เพียงมาขอพอประมาณ โดยมีกรอบแห่งการกระทำตามหน้าที่นั้นแล ผู้ใดฆ่ากันตายถึงกับล่ำกับลือกันในวงกว้างไปนานทีเดียว
23 กรกฎาคม 2548 08:10 น. - comment id 494823
แอบมาท่องคาถาค่ะ
23 กรกฎาคม 2548 10:09 น. - comment id 494839
พุดค่ะ นาทีนี้พุดอยู่ที่สนามบินสมุยค่ะ อีก30นาทีจะบินกลับกรุงเทพ นั่งรอเลยเข้ามาอ่านนะคะ คิดถึงค่ะ คืนนี้จะเข้ามาอีกค่ะ มีเรื่องราวมากมายที่จะมารจนาให้ ทุกดวงใจอ่านนะคะ ด้วยรักและคิดถึงค่ะ
23 กรกฎาคม 2548 12:30 น. - comment id 494876
ด้วยหวงแหนแผ่นดินถิ่นอาศัย แม้นบรรลัยสูญดับกับคมขวาน ทั้งดาบหากประสู้มิเรรวน เลือดกูล้วนเลือดไทยใจนักเลง... **อิอิ..มาแบบนะท่าน
23 กรกฎาคม 2548 13:37 น. - comment id 494914
ศีลธรรมนำจิตใจ ฆ่าฟันผู้ใด ย่อมได้ผลกรรม แต่ต้องยอมทำ เพราะลูกหลานสืบไป ^_^
23 กรกฎาคม 2548 18:33 น. - comment id 494977
สวัสดีขอรับ คุณเพียงพลิ้ว ส่วนใหญ่าคาถาส่วนใหญ่จะเป็นคำสอนเตือนสติให้ทำดีนั่นแลขอรับ มองลึกๆแล้ว เหมือนเป็นคำศักดิ์สิทธิ์ที่ควรปฏิบัติอะไรเช่นนั้นแล สวัสดีขอรับ สาวบ้านนาที่ผมเมียงหามาหลายวัน หมู่นี้ไม่ค่อยเห็นพี่พุดเลยนะขอรับ ทีแรกกระผมเองก็หายไปบวชเงียบๆ หากไม่รังเกียจโปรดดูงานในวันสองวันที่ผ่านมา เรื่อง...วาง...นั่นแล อยากเห็นเข้ามาคุยอยู่เนืองๆเช่นเดิม รอติดตามผลงานอยู่นะขอรับพี่สาว สวัสดีครับ คุณบินเดี่ยว พอดีลองหลับตาจินตนาการนึกภาพของบรรพชนเราซึ่งอยู่ใกล้วัดใกล้วากว่าพวกเราว่าท่านอาจจะคิดเช่นนี้ 1. กาลก่อนใดต้องอยู่ในอารมณ์สงบ พยายามหักห้ามจากความอาลัยอาวรณ์ทั้งความรักแลคิดถึง 2. ยามออกศึก ใจต้องคึก กระหายอยากซึ่งโลหิตศัตรูมาหลั่งชะโลมกาย จะเห็นว่าจำต้องมีกลองศึกไว้เพื่อการนี้ด้วย นึกภาพว่าต้องโห่ร้องตะโกนเรียกขวัญแลกำลังใจ 3. ความสลดหดหู่สังเวชกับภาพต่อหน้า แต่ด้วยหน้าที่ จำต้องบุกตะลุย ดังนั้นสมควรหรือไม่สำหรับคุณค่า ลูกหลานอย่างเราถึงไม่ได้ฆ่าได้แกงใครแต่บาปหลายอย่างก็ยังติดตน ทั้งความเห็นแก่ตัว มิจฉาทิฐิ แลกิเลสต่างๆนั่นเอง สังเกตได้ว่าแม้เรื่องใดอันเพียงเล็กน้อยก็ถึงกับอาฆาต รอวันจองเวร เพื่อนฝูงทั้งหลายเอ๋ย จงอโหสิเถิด ผลจักเกิดแก่ตัวท่านเอง สวัสดีขอรับ คุณลอยไปในสายลม คิดว่าใช่เลยขอรับ เรียกกันว่าเป็น\"หน้าที่\" หรือแม้เรื่องที่อาจเล็กกว่า เช่นแอบมีกิ๊ก ก็ถือว่าเป็นกรรม สรุปได้ว่า น่าจะขึ้นอยู่กับ ผลทางใจว่าอันใดที่ทำให้ใจไม่สงบ ไม่ว่าจะทุกข์น้อยหรือสนุกมากจนขนพองนั้นก็คือใจไม่บริสุทธิ์นั้นแล
24 กรกฎาคม 2548 14:39 น. - comment id 495133
ขอคาถาจีบสาวด้วย
25 กรกฎาคม 2548 02:11 น. - comment id 495227
ขอแวะมาตอบตอนดึกนะคะ ว่าบทนี้เพิ่งเห็น สำนวนคุณตอบนี้น่าอ่านค่ะ
27 กรกฎาคม 2548 15:05 น. - comment id 496393
ออกศึกในครั้งนี้ใจหึกเหิม มีเพื่อนดีรู้ใจร่วมเดินทาง จะขอรบพุงต่อศัตรูผู้มาลุกลาน ถวยชีพชีวีฉันตราบวันตาย มาชื่นชมงานของคุณนะค่ะ....