อย่าท้อ

แทนคุณแทนไท

อีกสักครั้งสำหรับวันหนึ่งนี้
พระฤหัสที่ ๒๑ กรกฏาค์ ๔๘
ส่งถึงความหน่วงหนักในวันนี้
หนึ่งความปรารถนาดี มีมาฝาก
จากฝั่งฟ้าฝั่งหนึ่งซึ่งไกลมาก
พี่อยากร้อยคำหลากฝากความใน
ที่อีกฟากของฝั่งฟ้า
กำลังล้นทรมา ใช่หรือไม่
หรือกำลังท้อไปหมดรันทดใจ
เพราะเหตุหนึ่งเหตุใดในวันวาน
นี่ก็อีกฟากของฝั่งฟ้า
เคยท้นท้อทรมาไม่กล้าผ่าน
แต่ด้วยขืนยืนหยัดตัดทัดทาน
ทุกข์ที่ทับกับกาลก็ผ่านไป
ไม่มีวิญญาณใดไม่เคยโศก
ตราบเท่าโลกทั้งโลกยังหลับใหล
ทุกน้ำตาไม่ว่าของใครใคร
ใช่จะหลั่งตลอดไปตลอดกาล
ไม่มีวิญญาณใดไม่สร้อยเศร้า
ตราบรู้เท่าไม่ทันกับวันผ่าน
ที่ทิ้งไว้แค่ภาพฝันเป็นตำนาน
ที่คอยจารใจให้จำ...และรำลึก
ตื่นทีเถิด แม้เกิดความทุกข์ทับ
อย่าปล่อยใจไปกับทุกรู้สึก
ในความเงียบเชียบนั้นมันเฉียบลึก
ในคืนเดี่ยวเปลี่ยวดึกยังมีดาว
ตื่นทีเถิด แม้เกิดความทุกข์ทับ
จงนอบรับกับทุกข์ที่รุกผ่าว
ทุกวันรุ่งพรุ่งนี้มีไฟพราว
ยังมีหลากเรื่องราวในก้าวนั้น
มาเถิดมาจันทร์จ๋าถ้าว้าเหว่
นอนในเปลพี่จะเห่ให้หลับฝัน
ในห้วงสุขนี้จักงามเป็นนิรันดร์
หลับตา...เถิดจันทร์อย่าหวั่นเลย