เจตจิตพิศตรึกสำนึกรู้ พิศดูรู้เหตุเพทสิ่งสรรพ์ เกิดแก่เจ็บตายวายชีวัน ยึดติดมั่นพันธน์ตรึงซึ่งโลกีย์ เวียนวนว่ายตายไปในวัฏจักร กอรปด้วยลักษณ์ภักษ์บ่วงกรรมธรรมวิถี สำเหนียกแน่นแม่นมั่นพัญจน์วิธี ด้วยฤดีที่มัวเมาเขลาปัญญา .. จึงติดอยู่บนโลการาคะจริต หลงยึดติดอกุศลค้นปรารถนา ที่แต้มแต่งด้วยแรงแห่งมายา จวบเวลาชีวาสิ้นดิ้นดับตาย .. ด้วยผลกรรมนำจุติในสังสาร ตราบชั่วกาลยาวนานไม่ห่างหาย จนกว่าพบสัจธรรมชี้นำกาย เพื่อสลายดับสายใยแห่งเวียนวน ท้ายที่สุดยุติให้ไร้เกิดตาย เป็นจุดหมายแห่งสายทางสร้างกุศล พบดวงเนตรแห่งธรรมชี้นำตน จุดเริ่มต้นสู่หนทางแห่งนิพพาน
21 กรกฎาคม 2548 13:10 น. - comment id 494307
สวัสดีครับ หายไปนานเลยนะครับ
21 กรกฎาคม 2548 18:16 น. - comment id 494426
ด้วยบุญกรรมนำกุศลผลบุญสร้าง มาเป็นทางสร้างสุขหรือทุกข์เข็ญ หากทำกรรมมากมายหลายประเด็น ก็เกิดเป็นมนุษย์ไม่หยุดกัน แต่หากทำบุญพามาแต่ไหน คงไม่มีเกิดใหม่ให้สุขสันต์ หยุดเกิดแก่เจ็บตายไว้นิรันดร์ พบเร็วพันกับนิพพานนานกาเร แต่งได้ดีมากเลยค่ะ นานแล้วไม่ได้เจอนามของท่านเลย สบายดีไหมค่ะ
21 กรกฎาคม 2548 20:20 น. - comment id 494433
คิดถึงทุกท่านอยู่เสมอ และยังคงคอยแวะเวียนมาเท่าที่จะทำได้ครับ