ตอแย แค่เธอ ยามเผลอไผล ยอมรับ มีใจ ให้ห่วงหา เรียกร้อง หมองเศร้า เฝ้าน้ำตา จึงขอ เธอมา ช่วยดูแล แต่เธอ ทำจิต คิดถอยห่าง แถมสร้าง ช่องว่าง ไร้ทางแก้ หมดแล้ว วี่แวว ตามตอแย ไม่เหลียว ไม่แล แต่นี้ไป ตอแย แค่ฉัน ยามเผลอไผล มิได้ มีใจ มาห่วงหา พร่ำเพ้อ ครวญคร่ำ ยามหลับตา ทิฐิ แรงกล้า นั่นประไร ใช่ฉัน ทำจิต คิดถอยห่าง หรือสร้าง ช่องว่าง มากั้นไว้ แต่เธอ ใช่เคย ยอมปรับใจ เหตุผล ไหนไหน ฤาเคยฟัง เหตุผล กลใด ใช่กลั่นแกล้ง เสียดแทง ดวงจิต ให้คิดหวั่น บอกไป แล้วไง ในทุกวัน มีเธอ เท่านั้น เต็มดวงใจ ปรับจง ปรับใจ ก็ใช่ที่ เพราะทุก วันนี้ ไม่หวั่นไหว มีเธอ มั่นคง ตรงหทัย แล้วใย เธอไซร้ ไม่เชื่อกัน เหตุผล ที่เคย อธิบาย บรรยาย สักร้อย แปดเก้าข้อ พอจบ เรื่องนี้ เรื่องนั้นต่อ ใยก่อ วิวาท ได้ทุกวัน ใช่ฉัน มิเชื่อ ในฤทัย ว่าเธอ มีใคร อีกไหมนั้น แต่เธอ มิเชื่อ ในใจกัน สัมพันธ์ เธอ-ฉัน ถึงสั่นคลอน
20 กรกฎาคม 2548 10:29 น. - comment id 493650
เหตุผล กลใด ใช่กลั่นแกล้ง เสียดแทง ดวงจิต ให้คิดหวั่น บอกไป แล้วไง ในทุกวัน มีเธอ เท่านั้น เต็มดวงใจ ปรับจง ปรับใจ ก็ใช่ที เพราะทุก วันนี้ ไม่หวั่นไหว มีเธอ มั่นคง ตรงหทัย แล้วใย เธอไซร้ ไม่เชื่อกัน พูดไปพูดมา ก็สรุปลงตรงความเชื่อใจอีกแล้ว โอ๊ย มีแต่คนไม่ค่อยเชื่อใจผู้หญิงไร้เงาเลย น้อยใจ แต่เอ น้อยใจก็ดีกว่ามากใจใช่เปล่าค่ะ อิอิ
20 กรกฎาคม 2548 10:50 น. - comment id 493656
.. ขอบคุณครับ แต่จะให้เชื่อใจ ก้อยากอยู่นะคับ
20 กรกฎาคม 2548 11:08 น. - comment id 493658
ใครกัน หวั่นไหว ใจผวา ไม่ยอม หาญกล้า มาเปิดเผย รักชอบ มอบให้ ไปหมดเลย (แล้วจะเหลืออะไรไว้บ้างไหมเนี่ย อิอิ) ช่วยเอื้อน ช่วยเอ่ย ให้รู้ที เพราะฉัน วันนี้ มีรักมั่น แถมเชื่อ เธอนั้น มั่นวิถี จึงขอ เปิดเผย เลยฤดี ยังเชื่อ วจี เธอทุกคำ ใครกันแน่หนอ ที่ไม่เชื่อใจ อย่าใส่ร้ายเขานะ ไม่งั้น ไม่ยอมด้วย อิอิ
20 กรกฎาคม 2548 11:27 น. - comment id 493659
20 กรกฎาคม 2548 11:29 น. - comment id 493660
แลซ้าย ... ...หันขวา .... ...จะเชื่อใครดีเอาเป็นว่า... ..เอา..กำลังใจ...มาแบ่งให้ทั้งสองคนเลยก้อแล้วกันเนอะ อย่าแย่งกันนะ มีมากมายเลย...น่ารักทั้งคู่อะค่ะ...... ...คิดถึงน้องตูนนะ... ...รักษาสุขภาพด้วยค่ะ...
20 กรกฎาคม 2548 11:57 น. - comment id 493670
คิดถึงพี่ทำ มะ ชาด เหมือนกันค่ะ และขอบคุณกำลังใจที่มอบให้น้องนะค่ะ ส่วนกำลังใจเราแบ่งกันคนละครึ่งค่ะ แต่กุหลาบให้หนูใช่ไหมค่ะ อิอิ
20 กรกฎาคม 2548 12:58 น. - comment id 493940
ทำไมนายชอบแกล้งให้ร้องไห้ แล้วมาปลอบใจพร้อมลูบหัว พอมาทำเรื่องแกล้งให้ฉันกลัว ในวันที่ฟ้ามัว ๆ แล้วเอาใจ แล้วเธอกลับมาทำเป็นหน้าตาย ยังไม่คลายกีดกันใครคนไหน ชายมาจีบก็กันท่าเอ๊ะยังไง ไม่เข้าใจนายเลยซะจริง ๆ พอเป็นไข้กลับมาคอยนั่งเฝ้า บอกว่าเหงาก็โทรหาจนฉันนั้นหลับนิ่ง ฉันล่ะไม่เข้าใจในทุกสิ่ง ที่เธอทำซะจริง ๆ เหอะ ให้ตาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ... ตอนเค้าสนใจก็โง่ไม่รู้ว่าเค้ารู้สึกยังไงกับเรา พอเค้าไปแล้ว โอ้ยอยากบ้า ไมไม่นึกได้ตั้งนานแล้วว่าเค้าหน่ะมีใจให้ ก็จาอารายกะเด็กอายุ 13 - 14 ล่ะน้อ .... ว่าไม๊ (ว่าตัวเองอ่ะ หุ หุ หุ)
20 กรกฎาคม 2548 13:00 น. - comment id 493945
แอบมาตอแย..อิอิ..ไปหละก่อนโดนขว้าง...
20 กรกฎาคม 2548 13:32 น. - comment id 493971
ตามตอแยขอบอกออกจากใจ ด้วยห่วงใยมากมายหมายให้รู้ เฝ้าติดตามดวงจิตเพื่อชิดชู โปรดมองดูสายตานี้อาวรณ์...........
20 กรกฎาคม 2548 14:30 น. - comment id 494009
เดี๋ยว ๆขอขั้นรายการก่อนอะ อย่าพึ่งตอแยกันดิ ยังไม่ได้ให้น้ำเลยอะ มัทเลือกอยุ่ฝ่ายคุณหญิง อย่างไรเราก็เป็นผู้หยิงด้วยกันค่ะ อย่ายอมแพ้นะคุณหญิง อย่ายอมให้เค้ามาตอแยได้น่ะ จับใส่ห้องใจขังไว้อย่าให้ออกมาได้เชียวอะ กลอนน่ารักดีทั้งคู่เลยค่ะ คิดถึงทั้งสองคนค่ะ
20 กรกฎาคม 2548 16:14 น. - comment id 494072
........เชื่อเถอะพี่หญิง......อิอิอิจริงไหมคุณไวยากรณ์......5 55
20 กรกฎาคม 2548 16:57 น. - comment id 494099
ชักเริ่มสงสารพี่ตูน
20 กรกฎาคม 2548 22:28 น. - comment id 494209
ขอได้ไหม ขอตอแยเธอนั่แหละ