เมฆหมอกไอเย็นให้หนาวเหน็บ เจ็บปวดดวงฤดีนี้หนักหนา สายฝนหลั่งเปรียบดั่งหยดน้ำตา ที่หลั่งมาท้วมท้นเอ่อล้นใจ เพราะรักลาสิ้นสูญอาดูรจิต ทางชีวิตจึงแปรผันสุดแก้ไข จึงต้องจากโบกมือลาแสนเศร้าใจ ทำไมหนอทำไมใยรักเรา ถึงตัดใจอย่างไรใจยังรัก อกจะหักอย่างไรใจคิดถึง ไม่เห็นหน้าอย่างไรใจคำนึ่ง ระลึกถึงอย่างไรใจเฝ้าคอย ยังคอยเธอรู้ไหมในวันนี้ ถึงจะมีความว่างเปล่าเข้ามาหา กี่วันกี่เดือนกี่ปีที่ผ่านมา โอ้แก้วตาใยมาเมินเหินห่างไปใ
ไรไก่ 19 ก.ค. 2548 10:11 น. - ID 78719 
769
3
0
19 กรกฎาคม 2548 10:30 น. - comment id 493460
เมื่อความรักลากันฉันจึงเหงา ไม่มีเงาของเขาเฝ้าห่วงหา เหลือเพียงแต่ความเศร้าเจ้าน้ำตา ที่คอยมาอยู่ใกล้ชิดในตนกลอนน่ารักดีค่ะ
19 กรกฎาคม 2548 17:40 น. - comment id 493604
ใยรัก.. ใย จึง รัก...? ตอบไม่ได้. . . เนอะ..!.. แวะมาเยี่ยมงาน ผ่านมาขอบคุณค่ะ
19 กรกฎาคม 2548 17:53 น. - comment id 493607
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาแนะนำ จะพยายามเขียนค่ะ
21 กรกฎาคม 2548 14:56 น. - comment id 494356
^_^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
