เหลาดินสอกางกระดาษแล้วาดรัก ลงน้ำหนักเส้นสายอย่างในฝัน ผสมสีเติมน้ำกำพู่กัน ด้วยใจฉันระบายรักเธอบันดาล ระบายแล้วระบายเล่าเฝ้าเติมแต่ง พอน้ำแห้งเติมใหม่หวังให้หวาน แต่วาดไปวาดมาไม่ช้านาน รักเธอพาลเป็นสีช้ำสุดกล้ำกลืน จิตรกรอย่างฉันไม่เอาไหน โยนพู่กันทิ้งสีไปด้วยใจฝืน กระดาษลบอย่างไรไม่อาจคืน เป็นกระดาษขาวขึ้นเหมือนผืนเดิม
18 กรกฎาคม 2548 12:31 น. - comment id 493014
ระบายแล้วระบายเล่าเฝ้าเติมสี ให้ดูดีภาพสีมีสุขสันต์ แต่แล้วพลาดวาดไว้ไม่เหมือนกัน สีก็พลันหมองหม่นจนเสียไป แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง
18 กรกฎาคม 2548 13:08 น. - comment id 493046
เมื่อสีช้ำสีเลอะเปรอด่างดวง สีมันล่วงกลืนกันมันจมหาย จะขยำกระดาษทิ้งก็เสียดาย ล้างก็ร้ายเปื่อยยุ่ยเป็นขุย..ฟัง เฮอจิตรกรก็อย่างนี้ ก่อนจะลงสีไปอ่อนๆเสียก่อน ใจเย็นๆๆให้สีแห้งสักนิดค่อยลงสีใหม่ สงบใจสักหน่อย แน่ะ สอนจิตรกรมืออาชีพเสียแล้ว ความรักก็เช่นกัน จังหวะเวลาการรอคอย แต่ถ้าวงมันหมุนเลยไปเดี๋ยวก็มีใหม่ มาเองหรอกค่ะ อย่าไปกังวลกับสีช้ำที่มันผ่านไปหนึ่งแผ่น
18 กรกฎาคม 2548 14:04 น. - comment id 493081
อ้าว เป็นเด็กติสตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย