..๏ มูลเหตุโศกโชคชะตาที่ถาโถม เพี้ยงพายุรุกโรมบุกโหมใส่ เราอาภัพเหลือเกินจะเกริ่นใด ดุจเรือใบลอยคว้างกลางทะเล มรสุมรุมซ้ำกระหน่ำซัด ครั้นคลื่นอัดกระแทกลำทำเรือเห เหมือนชีพเราโดนกระทำย่ำจนเซ ก็ทั้งเพเพียงตรองยิ่งหมองใจ ด้วยมิอาจล่องลำข้ามเกาะแก่ง ปราศเรี่ยวแรงบังคับขับแก้ไข เรือลำน้อยพลิกคว่ำ ณ ทันใด ฝันของเราสูญไปในบัดดล "ศรัทธา"แม้นเปรียบไว้เรือใบน้อย หางเสือคอยกำกับยามสับสน เอาความรัก,ความหวังสั่งใจตน เหมือนมีมนต์ไล่ทุกข์ที่รุกทรวง หากแต่เราสุดระทมขื่นขมนัก เมื่อความรักติดหล่มปมใหญ่หลวง เรื่องรันทดสลดใจใดทั้งปวง เกิดจากบ่วงทุกข์สาหัสเพราะ"..ศรัทธา.." ๚ะ๛
18 กรกฎาคม 2548 11:42 น. - comment id 434801
เจ้าเป็นใครไม่สำคัญ เจ้าคือเพื่อนฉันรู้ตัวไหม คิดอะไรให้มากมายไปใย เจ้าจะคือใครคนไหนถ้ามิใช่ อัลมิตรา เพื่อนข้าเอง.........คิกๆๆๆๆๆๆ คิดถึงจ้าาาาาาาาา............แวะมาหามาทักทายจ๊ะอิม.......ขอตัวไปทำงานต่อก่อนนะ........พักนี้แก้วนีดาหายไปบ้างไม่ว่ากันนะจ๊ะเพื่อน............งานเยอะนะ............แต่ใจยังคงติดถึงเพื่อนๆในบ้านกลอนทุกคนจ้าาาาาาาาาาาา
18 กรกฎาคม 2548 09:25 น. - comment id 492912
Dear Almitra..., ใยยอมตรมขมขื่นคลื่นชีวิต สร้างแรงจิตแรงใจโต้ไกลเสมอ ห่วง ศรัทธา มามอบ กอบแก้วเกลอ คิดถึงเธอผู้ชอบท่องล่องทะเล... ความรักแท้แม้ไกล..เหมือนไร้หวัง หากใจยังตั้งศรัทธา อย่าหันเห ล่องนาวาฝ่าคลื่นลมครื้นเท เสียงซัดเห่..หาดทรายพลอย ยังคอยรอ ยังมีแก้วแววมณีอยู่ที่ฝั่ง แต่อาจยังอยู่แสนไกล..ใช่ไหมหนอ จงล่องเรือ เมื่อกรรเชียง คล่องเพียงพอ อย่าทดท้อ ในครรลอง ล่องต่อไปฯ ช่อชงโค
18 กรกฎาคม 2548 09:41 น. - comment id 492918
" - ๐ - ฉันอยากเป็นคนไร้ความทรงจำ แต่ฉันก็ทำไม่ได้สักที - ๐ - \" ............@ ใช่ค่ะ....พยายามทั้งชีวิต...ก้อทำไม่ได้สักที.....มานั่งเป็นเพื่อนคุณอัลมิตรานะ.....เข้มแข็งค่ะ....นะ...อย่างไรก้อมีกำลังใจมาให้นะ
18 กรกฎาคม 2548 10:04 น. - comment id 492923
พุทธองค์ทรงสอนมานานช้า เรื่องศรัทธาคือต้นทางที่สร้างสรรค์ สิ้นศรัทธาลาพรากไปจากกัน เหมือนดวงจันทร์วูบดับกับคืนแรม ถ้าดวงตาเห็นธรรมเข้าสำทับ ศรัทธากลับคืนได้จันทร์ใสแจ่ม เปี่ยมด้วยรักปักดวงมานสงสารแกม ถึงจันทร์แรมไม่มีผลคนรักกัน,,
18 กรกฎาคม 2548 10:37 น. - comment id 492931
ศรัทธา..ไม่มีวันสลาย มิตรภาพตราบวันตาย..จำไว้มั่น รักสวยสม พรหมลิขิต จิตผูกพัน เธอกับฉัน ต้องสักวัน สมดังใจ .................................................. ..................................................
18 กรกฎาคม 2548 11:29 น. - comment id 492971
อย่าขื่นขมจมเงาเฝ้าเศร้าหมอง หรือต้องครองน้ำตาให้อาสัย เพราะยังมีคนห่วงเธอเป็นร้อยพัน หนึ่งคือฉันแน่แท้ฉันแน่ใจ กลอนเศร้าจัง เป็นห่วงเป็นใยนะค่ะ
18 กรกฎาคม 2548 12:01 น. - comment id 492982
ฉันอยากเป็นคนไร้ความทรงจำ แต่ฉันก็ทำไม่ได้สักที เป็นไปไม่ได้ ทำไม่ได้ หรือไม่ได้ทำ หรือเศร้าใจใครทำมา ต่างคนต่างเสื่อมศรัทธาใช่ว่าสิ้น มิตรภาพเก็บกินกันแต่ต้น ร้อนเพราะแล้ง/รอคอย/น้อยใจคน ฟ้ามืดมนเพื่อวันใหม่ดอกไม้บาน
18 กรกฎาคม 2548 12:56 น. - comment id 493034
อาไรกันครับ ผมจะงดเหล้าเข้าพรรษานี่ถึงกับ สูญศรัทธาเลยรึ แวะมาอ่านผ่านมาแซว
18 กรกฎาคม 2548 13:11 น. - comment id 493047
ค่อยค่อยคิดตึกตรองลองย้อนนึก ความรู้สึกของตนที่ค้นหา ยังมั่นหมายสลายห้วงบ่วงมายา ด้วยศรัทธารักหรือไม่ถามใจดู
18 กรกฎาคม 2548 13:21 น. - comment id 493057
เหนื่อยไหมกับการใดฉันไถ่ถาม ท้อไหมหลากนิยามตามความหมาย หนาวไหมหากโดดเดี่ยวไร้ข้างกาย โลกโหดร้ายไม่เท่าเราเฝ้าคอยคิด หลังจากกินม่าม่ามาอิ่มท้อง หนังท้องเริ่มตึงหนังก็เริ่มหย่อนตามตำรา หุหุหุ..
18 กรกฎาคม 2548 13:38 น. - comment id 493062
ศรัทธา เชื่อมั่น ไว้ใจ ... หากมีมากไปพอเจ็บก็มากเพิ่มทวี ... หากแม้ว่าไม่มีมันเลย ... ก็หาสุขไม่ ... ( ข้อความนี้ได้มาจากคุณพ่อของเอมตอนที่เอมไม่สบายใจค่ะ ) กับใครคนหนึ่งทำให้เอมคิดว่า ... โลกนี้เอมไม่มีเค้าเอมจะเดินไปข้างหน้าไม่ได้ พี่อิมก็คงได้เห็นแล้วว่าที่ผ่านมาเอมเป็นเช่นไร แต่กำลังใจวันนั้น ที่เอมเคยได้จากพี่อิมและพี่ ๆ \"ร้องไห้กับฉัน\" วันนี้เอมอยากบอกพี่อิมว่า .. สิ่งใดที่พี่เคยให้ สิ่งนั้นในวันนี้เอมจะให้กลับไปเป็น 2 เท่าค่ะ ห่วงใยมากมาย ใช่คลายความห่วงหา ทุกครั้งอยากเคียงข้างซับน้ำตา คอยจนกว่าเธอจะกลับมาเป็นคนเดิม
18 กรกฎาคม 2548 13:58 น. - comment id 493076
มีเรือ ภ สำเภากางใบแบบนี้ คงเอาตัวรอดครับ
18 กรกฎาคม 2548 15:14 น. - comment id 493109
ฤๅว่าเรือจะล่มเพียงแผ่วลม :]
18 กรกฎาคม 2548 16:38 น. - comment id 493166
เรือลำน้อยล่องลอยคอยเวลา คลื่นนำพาหาฝั่งดั่งมั่นหมาย แม้ปะทะมรสุมรุมกล้ำกลาย หาทำลายให้อับปางกลางทะเล มาช่วยสร้างศรัทธาค่ะ..........
18 กรกฎาคม 2548 22:58 น. - comment id 493319
จบได้จุกดีค่ะ...(คือ..เหมือนโดนใจแบบหนัก ๆ เลย) เข้มแข็งนะคะ ยังไงที่นี่ก็มีอีกหลายคนที่เข้าใจ...
19 กรกฎาคม 2548 00:36 น. - comment id 493355
ศรัทธาแม้นเกิดกับเราไม่เท่าไหร่ หากศรัทธาเกิดกับคนอื่นนั้นซิใหญ่หลวงนัก หากศรัทธานั้นสูญสิ้นในกรณีใดก็ตาม ย่อมนำความทุกข์สู่เรามากจริงๆนะ อย่าคิดมากจ้า แก้วประเสริฐ.
19 กรกฎาคม 2548 01:18 น. - comment id 493366
กำลังใจหลายความติดเห็น จงรับไว้นะ อย่างน้อย น่าจะช่วยบำบัดได้ ถ้าลืมตาและรับฟัง ส่งมาให้อีกหนึ่ง ยิ้มหน่อยน่า
19 กรกฎาคม 2548 06:13 น. - comment id 493385
เรื่องจริงไหมเนี่ย...ห่วงจัง....ดูแลตัวเองนะอัลมิตรา
19 กรกฎาคม 2548 12:00 น. - comment id 493473
จุดธูปเทียนถวายทองผ่องพิสุทธิ์ ทิพย์วิมุติสมาธิผลิสดใส น้อมเศียรนบนิ่งมนัสรัตนตรัย จิตผ่องใสจำรัสด้วย ศรัทธา.... สุขทุกข์เสมอกัน
19 กรกฎาคม 2548 12:54 น. - comment id 493489
คุณช่อชงโค .. เหตุที่ตรมขมขื่นดั่งคลื่นซัด เรือน้อยกวัดแกว่งไกวจนไหวหวั่น เพราะศรัทธาแห่งรักเคยภักดิ์กัน มาสะบั้นแคลนคลอนตอนวานซืน ข่มอาลัยอำลาน้ำตาตก ที่เพ้อพกเขียนกลอนตอนสะอื้น หวังอักษรบรรเทาเศร้ากลบกลืน เพื่อลุกยืนขึ้นใหม่ใจดวงเดิม คุณทำมะชาด .. ไม่มีสิ่งใดยากเกินกว่าจะคิดทำ อัลมิตราจะทำ คุณฤกษ์ .. ศรัทธาในธรรมเป็นสิ่งที่ยืนยงเสมอ ศรัทธาต่อสิ่งอื่นมาตรให้เท่า แต่อาจไม่ถึงกึ่ง คุณเมจิค .. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ฤๅจนกว่าจะสิ้นใจ คุณผู้หญิงไร้เงา .. หนึ่งในร้อยพัน สำคัญกว่าใคร คุณแก้วนิดา .. นั่นสิ อัลมิตราคือใคร ? คุณม้าลาย .. เพราะเป็นไปไม่ได้ ทั้งที่ใจอยากจะทำ จึงได้แต่เพ้อพร่ำเช่นนี้ นายเมา .. อนุโมทนาด้วยค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. บางอย่างมิอาจให้คำตอบ การก้าวล้ำบางทีก่อให้เกิดเรื่องราวที่เศร้าใจ ยัยไหม .. ไม่ว่าจะเหนื่อยอย่างไร ท้อแค่ไหน หนาวเหน็บเพียงใด .. ใคร่จักรู้ คุณทะเลใจ .. ไร้ใจเสียเลย ก็จะได้ไม่มีที่บรรทุกความเจ็บปวดเหล่านั้น คุณตัวป่วนกวนใจ .. รอดสิ ทุกวันนี้ ยังหายใจทิ้งๆขว้างๆอยู่ค่ะ คุณลักษมณ์ .. เรือ ยังไม่ทันออกจากฝั่ง ก็พังยับเสียแล้ว คุณสลักเสลา .. เมื่อความเชื่อมั่นสั่นคลอน ยังผลให้ศรัทธาหวั่นไหว คุณละอองน้ำ .. เป็นเช่นนั้นจริง เรื่องรันทดสลดใจใดทั้งปวง เกิดจากบ่วงทุกข์สาหัสเพราะ\"..ศรัทธา..\" คุณแก้วประเสริฐ .. อืมม เห็นทีต้องกลับไปอยู่ในสถานที่ ที่ไม่มีผู้ใดทำร้ายได้ คุณดาวอังคาร .. ยิ้มมีความหมายบ่งบอกถึงสุข ไฉนอัลมิตราแค่นยิ้มไม่ได้เล่า คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก .. ขอบคุณมากค่ะ จะดูแลตัวเองอย่างดีที่สุดค่ะ คุณส่องหล้า .. อืมม สุข-ทุกข์เสมอกัน เลือกหยิบที่จะใส่ใจ อัลมิตราเข้าใจแล้ว ขอบคุณค่ะ อีกสองวัน อัลมิตราจะไปเวียนเทียน ค่ะ
20 กรกฎาคม 2548 11:06 น. - comment id 493657
คุณplaing_piu .. อัลมิตราไม่อยากโกหกเลยว่า อัลมิตราไม่กล้าแม้แต่จะคิด หวัง เลยค่ะ
20 กรกฎาคม 2548 08:36 น. - comment id 493849
ให้มีเหลือไว้บ้าง อย่าถึงกับหมดสิ้นเลย...