เมื่อดวงตะวันเดินทางยามย่ำรุ่ง โปรยสีรุ้งเรืองรองโลกผ่องศรี ทุกชีวิตตื่นขึ้นมาจากยามราตรี โลกวันนี้สดใสเป็นไปในทุกๆวัน ฉันวันนี้ยังอยู่ในโลกกว้าง ถึงอ้างว้างทนได้ไม่หลบหนี ความเหงาความเศร้ายังคงมี แต่ชีวีผงาดกล้าค่าของคน ชีวิตนั้นยังต้องสู้อยู่ในโลก ทุกข์กับโศกเป็นธรรมดาอย่าหมองไหม้ กับโลกนี้ชีวิตฉันไม่ได้ขึ้นอยู่กับใคร คนเราใช้สมองตรองดูสู้อย่างมั่นใจ เดินไปเถอะตามทางของชีวิต คงพบมิตรจริงแท้ไม่ใช่แค่ฝัน สร้างคุณงามความดีอุดหนุนกัน มิตรสัมพันธ์ไม่ดับเหมือนกับตะวัน