๏ ละมุนโลมโฉมฉายพระพายพัด ลมเลาะลัดเลียมล่วงเรียมหวงแหน ตระกองกรอ้อนคำกระทำแทน ครุ่นคุมแค้นขุ่นขึ้งเรียมหึงลม วายุชิดสนิทเนื้อเหนือพี่แนบ คงคิดแอบโอบชื่นอกขื่นขม นิ่มเนื้อน้องหมองไปเอ๊ะใครชม เรียมระทมแทบตายเสียดายนวล สัมผัสลมจมประหวัดประหวั่นจิต สัมผัสชิดชักจะพลิกจะผันผวน สัมผัสใจใคร่จะเปลี่ยนจะแปรปรวน สัมผัสยวนหยอกสะทกสะท้านใจ ละมุนโลมโฉมเฉลาเฝ้าสัมผัส ฉะอ้อนอรรถเอ่ยคำรำพันไข ที่เฝ้าหวงห่วงเหลือเพราะเยื่อใย รอประลัยทำประลาตจึงขาดกัน ฯ ๑๖ กรกฎาคม ๒๕๔๘
17 กรกฎาคม 2548 00:55 น. - comment id 492610
โฉมควรจักฝากฟ้า ฤๅดิน ดีฤๅ เกรงเทพไท้ธรณินทร์ ลอบกล้ำ ฝากลมเลื่อนโฉมบิน บนเล่า นะแม่ ลมจะชายชักช้ำ ชอกเนื้อเรียมสงวน (นิราศนรินทร์) เห็นอารมณ์คล้ายๆกันเลยเอามาฝากนะครับ พี่แต่งได้ดีมากเลยครับ ทั้งสัมผัสอักษรทั้งเล่นคำ + ชื่นชมในผลงานพี่ครับ +
17 กรกฎาคม 2548 10:00 น. - comment id 492631
"\"\"\"\"\"ผลงานแต่งได้ละเมียด...ละไม.. ..........มากๆเลยคะ.....อ่านแล้วสบายใจ.. ........ไม่เห็นจะ......ลมๆแล้งๆ........ .........อย่างที่บอกเลย...... .........เจ๋.งคะ............... .......หนูขอปรบสองมือดังๆให้เลยนะคะ.. ......
17 กรกฎาคม 2548 14:19 น. - comment id 492715
แวะมาชื่นชม งานคุณภาพค่ะ
18 กรกฎาคม 2548 08:28 น. - comment id 492899
บินมาอ่านครับผมอาจารย์หมอ...เขียนไม่ค่อยออกช่วงนี้..มึนครับผม..
18 กรกฎาคม 2548 15:21 น. - comment id 493113
คำไพเราะ กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ
21 กรกฎาคม 2548 19:05 น. - comment id 493906
เนื้อหาดีใช้คำได้ดีมากครับ