มองใบไม้ร่วงซบผืนดิน น้ำตาก็ร่วงริน...ตามใบไม้ หัวใจสั่นรัว กลัวใจเธอเปลี่ยนไป ทีท่าเมินเฉยใส่...ฉันไม่ชิน ท่ามกลางผู้คนมากมาย กลับรู้สึกเปล่าดาย ..กำลังใจหมดสิ้น มือเธอกุมมือฉัน..... แต่ใจเธอนั้น...โบยบิน ฉันเลยได้แต่อุทิศน้ำตาซบผืนดิน.. ...และกลืนกินความเหงาใจ
กันตะปัณณ์ 11 ก.ค. 2548 13:32 น. - ID 78433 
881
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
