สายลมพัดเอื่อย ความเฉื่อยครอบงำ ไม่มีอะไรทำ งอเท้างอมือ แสงแดดแผดร้อน มัวนอนซื่อบื้อ ไม่หมั่นฝึกปรือ หวังหรือความเจริญ หนึ่งวันสั้นนัก เพียรหนัก สรรเสริญ ผ่อนพักบ่อยเกิน ปล่อยเวลาเปล่าดาย
Zagaie 23 ธ.ค. 2544 21:07 น. - ID 7839 
697
4
0
23 ธันวาคม 2544 21:41 น. - comment id 26880
ถูกต้อง อย่าลืมว่า เรายังมีเวลานอนอีกเหลือเฟือ.. หลังจากความตาย บทนี้เขียนตอนที่รู้สึกว่าขี้เกียจจังเลยแฮะ หรือเปล่า ^-^
23 ธันวาคม 2544 22:11 น. - comment id 26886
Jeminine รู้ใจนะฮะ ; )
24 ธันวาคม 2544 00:37 น. - comment id 26901
ก็มันง่วงนิหน่า.... ขอนอนต่อจิ๊ดนึงนะ....
25 ธันวาคม 2544 04:42 น. - comment id 27063
แหะๆๆ....ก็มีบางทีอ่ะ ...อยากนอนให้เต็มอิ่ม /นั่งบื้อทั้งวัน
25 ธันวาคม 2544 19:12 น. - comment id 27153
ถ้าขี้เกียจ แล้วเขียนกลอนเตือนตัวเองได้อย่างนี้ก็ดีแล้วจ้ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
