กระดาษบันทึกความทรงจำ เก็บงำไว้ทุกตัวอักษร เปิดอ่านในแต่ล่ะตอน ภาพสะท้อนย้อนกลับคืน ข้อความที่ตอกย้ำ หวานล้ำคำพันหมื่น แต่กลับต้องหยัดยืน กล้ำกลืนฝืนฝืดคอ คำลวงพ่วงคำลา ถ้อยวาจาน่าพะนอ น้ำตาไหลพร่าคลอ โอ้ละหนอคนหนอคน ไปเถอะผู้ประเสริฐ ไปเกินกลางเวหน ไปตามใจแห่งตน ไปให้พ้นคนสอพลอ...
9 กรกฎาคม 2548 13:59 น. - comment id 489809
ขอเป็นสมาชิกไทยโพเอ็มด้วยคนนะ... หวังว่าคงจะได้อะไรมากมาย มิตรภาพมิเคลือนคลาย ตราบฟ้าดินสลายมลายลง
9 กรกฎาคม 2548 22:37 น. - comment id 489936
ยินดีต้อนรับและรู้จักคุณซาตานซ่อนตนนะครับ ฝากตัวมาฝากตัวตอบเช่นกัน แต่งกลอนครั้งแรกๆก็เพราะแล้ว ถ้าแต่งไปเยอะๆคงเพราะมากนะครับ ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งครับ
10 กรกฎาคม 2548 13:04 น. - comment id 490010
กระดาษแห่งความทรงจำ ยังคงจดจำเรื่องราวในครั้งก่อน ยังคงมีรักและความอาวรณ์ เหมือนวันก่อนที่จากลา