คืนนี้ฉันเหม่อมองเฝ้าทอดถอนหายใจ รู้มั้ย รู้มั้ย ว่าใครเข้าต้องนั่งเหงา แม้เพียงแค่ลมพัดผ่านมาแผ่วเบา ก็ยังร้าวเหน็บหนาวสะท้านไหวการย ฟังเพลงมองฟ้าหวังจะคลายทุกข์ หวังจะหยุดความเจ็บปวดให้หดหาย เดินในโลกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวให้เดียวดาย จะมีมั้ยใครสักคนจะมองเห็นค่าของกัน ยังคงนั่งทอดถอนลมหายใจอยู่ ไม่รู้ทำไมความเหงาจึงยังไม่จางหาย แม้ววันนี้มีคนรายล้อมรอบกาย ไม่รูทำไมฉันยังเหงาเหมือนคืนเดิมๆ
5 กรกฎาคม 2548 23:14 น. - comment id 488625
^^คืนนี้นั่งเศร้าเหงาใจอยู่^^^^ ^^^เหม่อมองดูฝูงชนคนมากหลาย^^^ ^^^แต่ในจิตโดดเดี่ยวเดียวดาย^^^ ^^^ไม่มีใครเคียงข้างเลยสักคน^^^^ ^^^^ฝันมีเธอมาเป็นที่รัก^^^^ ^^^^จะคอยภักดิ์รักไว้ไม่สับสน^^^ ^^^^lเป็นพลังใจยามท้อแท้.ในกมล^ ^^^^ วอนฟ้าดลบันดาลให้สุขใจเอย^^ ^^^^มาร่วมเหงาคะ บทกลอนแต่งได้น่ารัก คะ. @ จาก. \" ไผ่ \" เองคะ.
5 กรกฎาคม 2548 23:35 น. - comment id 488632
คืนเหงากะคนเหงายิ่งเหงากันไปใหญ่ แวะมาใหกำลังใจค่ะ
6 กรกฎาคม 2548 11:21 น. - comment id 488706
ความอ้างว้างอยู่เคียงข้างฉัน ฉันเหมือนมีมันเสมอเสมอ ไม่รู้ทำไมนะเออ จริงจริงฉันอยากมีเธอข้างกาย แต่ที่เป็นอยู่ขณะนี้ มันเหงาเต็มทีแล้วรู้ไหม เหตุผลเพราะเธอมีใคร ทิ้งฉันไว้กับความเดียวดายลำพัง มานั่งเหงาเป็นเพื่อนนะค่ะ
17 กรกฎาคม 2548 12:12 น. - comment id 492653
แต่งกลอนได้น่ารักดีนะคะ แต่อ่านแล้วเศร้าจัง มองย้อนดูตัวเอง ก็เป็นคนขี้เหงาคนหนึ่ง รอคอยใครสักคนให้ย้อนกลับมา