ห้อมล้อมจับมือกันไว้ ส่งเสียงผ่านใจใช่เห็น แอบแนบอุ่นมือร้อนเย็น สายตาว่างเว้นชิงชัง ณ.พื้นผองนี้คือเพื่อน สะกิดย้ำเตือนเคลื่อนไหว วันใดโศกเศร้าเหงาใจ หวลกลับคืนไปที่เดิม ห่างหายหน้าหนีนานนาน หรือผ่านพบพานพลั้งเห็น แลกยิ้มสบตาเช่นเป็น สัมพันธ์เกี่ยวเน้นเช่นเคย วันวานเฝ้าคอยเคียงข้าง แม้นานจืดจางลืมได้ แต่เพื่อนกลบจิตฝั่งใจ ใยเล่าลืมได้ไม่เลย
6 กรกฎาคม 2548 11:00 น. - comment id 488695
เวลาผ่านไปใจคิด เธอยังเป็นมิตรห่วงหา นานวันผ่านไปผ่านมา แต่ไม่ลืมว่าเพื่อนกัน คำว่าเพื่อนทำให้เกิดความอบอุ่นเสมอค่ะ
6 กรกฎาคม 2548 22:57 น. - comment id 489001
เพื่อน ช่วยให้เราหายเหงา มีที่ปรึกษา อ่านแล้วก็คิดถึงเพื่อนนะ
11 สิงหาคม 2548 16:29 น. - comment id 502779
เพราะมากเลยท่านมหา