หน้าส่วนตัว
๑ โศกหมองลึกท่าวหน้า ถึงพรหม
เจ็บบ่งเจ็บระบม อกไหม้
คำนางหนักพี่ซม นานนิ่ง
พรากจากร้ายฝากใกล้ ถากเนื้อแล่ใน
๑๑๑๑๑
plaing_piu 4 ก.ค. 2548 16:00 น. - ID 78144 
886
8
0
4 กรกฎาคม 2548 16:17 น. - comment id 488193
เจ็บกายเท่าไหร หายากิน จักหายได้ เจ๊บที่ใจ รักษาได้ ไม่เหมือนเก่า เจ็บและเจ็บ ทนทุกข์ ใครรู้เล่า หัวอกเรา หมองใหม้ ไร้ดุแล.......... เห้อ มา เจ็บ ด้วยสิ ........... เค้าไม่สนใจเราแระ .............ไปดีก่า
4 กรกฎาคม 2548 16:20 น. - comment id 488197
หนักอก หนักใจ หรือพี่ มาซิ คนดี ห่วงหา แม้คำ น้องนั้น นำพา ขอโทษ หละหนา อาทรณ์ โปรดให้ อภัย น้องนี้ วจี ที่ให้ ถ่ายถอน หวังว่า ครั้งนี้ แน่นอน พี่ชาย ไม่งอน น้องยา อิอิผู้หญิงไร้เงาแต่งโคลงไม่เป้น แถมงานนี้ก็มั่ว ๆ เอา แต่ก็มาด้วยใจนะค่ะ อิอิ
4 กรกฎาคม 2548 16:23 น. - comment id 488199
ใครว่าท่านอะไรอีกเหรอคะ แวะมาดูพระนางเขางอดแง่ดงอแงกันอีก ......เห็นท่านเจ็บทุกวันทุกเดือนทั้งปี ขอให้หายสักทีนะคะไข้ใจนี้
4 กรกฎาคม 2548 17:18 น. - comment id 488229
.........อะแฮ่มๆๆๆๆ .....
4 กรกฎาคม 2548 21:55 น. - comment id 488358
คำใดหนอ ที่ทำให้ตรมถึงเพียงนี้
4 กรกฎาคม 2548 22:41 น. - comment id 488384
เปียกเพราะฝนแล้วยังเปียกเพราะน้ำตาใครบางคนอีก เฮ้อ วันนี้เป็นหวัดแน่เลยค่ะ อิอิ แย่จังว่าจะแวะมาหลบฝนบ้านนี้ซะหน่อย
นางใดทำให้ใจช้ำ อยากรู้จังค่ะ
5 กรกฎาคม 2548 13:57 น. - comment id 488425
คำอะไรเอ่ย สั้นจัง ตอบ นาง
5 กรกฎาคม 2548 11:53 น. - comment id 488452
นั่นซิ..ใครทำคุณจุด..วานบอก
5 กรกฎาคม 2548 12:15 น. - comment id 488457
1.........กลัวน้ำตา
5 กรกฎาคม 2548 12:16 น. - comment id 488458
2..............งอนทำไมเนอะ
5 กรกฎาคม 2548 12:33 น. - comment id 488462
ช่วงหลังชอบอ่านโคลงเหมือนกันค่ะ เพราะเพราะรู้สึกว่า เวลาอ่านบทหวานๆ ก็หวานจับใจ เวลาอ่านบทเศร้าๆ ก็เศร้านัก บทนี้ก็เขียนได้เศร้าจริงๆ ค่ะ ......................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
5 กรกฎาคม 2548 12:44 น. - comment id 488464
3........... ไข้จริงอะ...ใช่ ไข้ใจไม่มี ไข้คนหลีกลี้ กี่ปีหายคืน
5 กรกฎาคม 2548 12:52 น. - comment id 488465
.4...........มีอะไรให้ตำติดคออีกเหรอ
5 กรกฎาคม 2548 12:53 น. - comment id 488466
5.......คำนาง
5 กรกฎาคม 2548 15:46 น. - comment id 488500
6.......... อกหักพักบ้านนี้เหรอไง.... อยู่แสนไกล .....นางนั้นน่ะ
5 กรกฎาคม 2548 15:47 น. - comment id 488502
7......... คงทำตัวเอง.....
5 กรกฎาคม 2548 16:03 น. - comment id 488517
10............ โคลงเหมือนของสูงเล่นกันยาก ดูขลัง ขรึม จึงไม่ค่อยอยากเขียน พักหลังเบื่อๆ เลยมาเล่นของเก่าบ้าง ไม่รู้รูปแบบฉันทลักษณ์เท่าไรหรอก คร้านไปศึกษาลึกซึ้ง เขียนเอาอารมณ์พอใจตนเองเป็นที่ตั้ง ลองๆอ่านแล้วช่วยติช่วยแนะด้วยนะครับ เห็นโคลงคุณลี่อ่อนพลิ้ว สวยเหมือนสายน้ำไหล มันขัดกับโคลงที่เคยอ่านมา ซึ่งมักขลัง ขรึม แข็ง ๆ คิดว่าน่าสนใจดีนะ
5 กรกฎาคม 2548 16:08 น. - comment id 488520
14...... คำนางหนัก....
7 เมษายน 2551 23:39 น. - comment id 834137
...๐ โศกท้นวนส่งถ้อย.........เพียรถาม เพียงเอ่ยหนึ่งคำตาม...........สวาดิ์สร้อย อ้อนขอกลับคืนยาม..............หวานช่วง วอนอย่าห่างน้องน้อย...........เท่านั้นครวญวอน ...๐ แสร้งย้อนยอกเร่งเร้า.....เรียมคืน เรียมซ่อนทิ้งยันยืน................เสน่ห์สิ้น ยามหวนกลับจึงขืน...............แสดงเล่ห์ แอบนา ยอมทุกข์ตามลมลิ้น...............เพื่อใกล้ใครเสมอ ...๐ โศกเพ้อโศกพร่ำร้าว.........รอยคำ รอยบ่งรอยยอมจำ-..................จากแจ้ง คำนวลบ่ซาบงำ.......................นัยเหตุ ฤๅพี่ ไห้ก่นไห้ใช่แสร้ง....................ด่าวดิ้นยินยอม ...๐ ยอมกรอมยอมเสกสร้าง.....บาทละคร ยอมศักดิ์ยอมศรีทอน...............เอ่ยอ้อน ยอมกล้ำเก็บกลืนรอน................เรียมอยู่ ยอมซ่อนรักเล่ห์ซ้อน.................ไป่รู้คำหรือ...ฯ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
