A DAY TO REMEMBER...ศิษย์เก่าเยือนถิ่น

สิบนิ้ว   ประนม   ลงก้มกราบ 
ด้วยซึ้งซาบ  พระคุณ  ผู้หนุนสอน 
มอบตำรา  หมื่นแสน  มิแคลนคลอน 
ลูกศิษย์นอบ น้อมกร   ขอพรครู 
      ขอเทิดท่าน  ประเสริฐ  ล้ำเลิศนัก 
ศิษย์ประจักษ์  รักสร้าง  ทางสวยหรู 
แม้นลำบาก  ยากเข็ญ  ยังเอ็นดู 
โอบอุ้มศิษย์   อุ้มชู   สู่ปัญญา 
      กราบขอบุญ  คุณพระ  สัจจะนี้ 
บารมี  ถิ่นเก่า  เราศึกษา 
ช่วยส่งเสริม  ศิษย์เก่า ผู้เข้ามา
 ให้ก้าวหน้า  เก่งสร้าง  ทุกทางเทอญ 
 : : ทิกิ (tiki_ทิกิ)  - [ 3 ก.ค. 48 16:49:32 ]
..คงมีสักวันที่ทุกคนอยากลับไปเยือนสถานศึกษาของตน
พบหน้าเพื่อน...พี่...น้อง...ครูบาอาจารย์...แหล่งที่ทำให้
หัวใจตนอบอุ่น..
บทกลอน..ฝากศิษย์เก่าเยือนถิ่น...
กราบครูผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชา
ด้วยบางท่านขอใครก็ได้ช่วยเขียนให้หน้าบทกวี
เขียนทั้งทีจึงนำมาฝากบ้านนี้ช่วยกันเติมค่ะ
A  DAY TO REMEMBER...ศิษย์เก่าเยือนถิ่น
ทิกิ_tkii

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

tiki 4 ก.ค. 2548 15:36 น. - ID 78141

1309

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/78141 ที่มา: http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3577082/W3577082.html#12 , tiki

comments powered by Disqus

ผู้หญิงไร้เงา

4 กรกฎาคม 2548 16:05 น. - comment id 488184

ผู้หญิงไร้เงาทั้งเยือนถิ่นและอยู่ถิ่นเลยค่ะ  เพราะจบในสถาบัน แล้วก็ทำงานในสถาบัน ไม่ได้ไปไหนเลย  อิอิ

dark side of mind

4 กรกฎาคม 2548 17:11 น. - comment id 488222

บางทีกลับไปก็สะท้อนใจนะครับ เห็นความเปลี่ยนแปลงแล้วแทบรับไม่ได้

..สนามหญ้า เนินหญ้า เขียวขจี กลายเป็นลานจอดรถ
..และอีกหลายๆ อย่าง

ละอองน้ำ

4 กรกฎาคม 2548 20:55 น. - comment id 488323

ชอบกลับไปเยือนทุกครั้งที่มีโอกาสเหมือนกันค่ะ

เพราะนึกเสมอว่าเป็นผู้เป็นคนจนทุกวันนี้ นอกเหนือจากพ่อแม่แล้ว ก็เพราะครูบาอาจารย์นี่แหละ

ว่าแล้วก็คิดถึงนะคะ

tiki

4 กรกฎาคม 2548 22:05 น. - comment id 488364

ก่อนอื่นก็ขอตอบก่อน...ว่า...
กลอนบทนี้มาจากความต้องการของคุณ (ขออนุญาตเอ่ยชื่อ) ธารกำนัล  ณ บ้านพันทิป
แล้วเธอก็ไปเขียนไว้อีกกระทู้อยากได้
ชื่อภาษาอังกฤษ วัน Home Coming Day Party จะใช้ ชื่อ Reunion ดีไหมอะไรแบบนี้
ก็ช่วยเขียนไปให้เธอสามสี่ชื่อเป็นภาษาอังกฤษ(ตอนนี้จำไม่ได้ว่าเสนออะไรไปมั่ง
แต่ไม่มีอันนี้หรอกค่ะ)
A DAY TO REMEMBER  นี้เป็นความรู้สึกของตนเองเวลาจะลงเขียนงานที่นี่แหละค่ะ

คราวนี้ขอตอบคุณ ผู้หญิงไร้เงานะคะ
.......ตอบ
....น้องตูนถือว่ามีความสุขอบอุ่นแน่เลย
น่าอิจฉาที่ได้อยู่ในสถาบันที่รักค่ะ...เพราะ
ในโลกนอกโรงเรียนนอกสถาบันนั้น..มักจะ
โหดร้ายกว่าโลกในโรงเรียนนักค่ะ


.......ตอบ..คุณ dark side of mind
นะคะ...สองสามอาทิตย์ก่อนขับรถหลงเข้าไปดู
มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา...สมัยที่เราเรียนประถมและมัธยมสาธิตฯ..นั้น...โหย
ตึกหายไปไหนไม่ทราบนะคะ..แต่เนินดินที่มี
ห้องหลุมหลบภัยข้างบนยังอยู่ดี...วนไปดูตำหนักเจ้าจอมทั้งหลายก็สะท้อนสะท้านใจ
ห่อเหี่ยวไงไม่ทราบค่ะ

แต่เข้าไปแล้วคิดถึงพณ.ท่านหม่อมหลวงปิ่น มาลากุลและบทประพันธ์กล้วยไม้อันตรึงใจ
มาทุกวันนี้ค่ะ
หอมกลิ่นดอกพิกุล....และลั่นทมบนเขา
ยังจำได้ถึงลูกจันทน์ที่พวกเราชอบไปเก็บ
มากินกันเรื่อยๆเลย.(ซนกันจัง)
เฮ้อ...คิดถึงวัยเด็กอันแสนซนของพวกเราเหลือเกิน


.......ตอบคุณละอองน้ำนะคะ
เวลาเราคิดถึงพระคุณพ่อพระคุณแม่
พระคุณครูที่ไร....ใจเรามันอ่อนยวบไป
อย่างไรไม่รู้ทุกทีนะคะ....
......ปูชนียบุคคลแห่งชีวิตคือท่านทุกคนที่
เราเคยรัก...รัก...รัก..ครูในชีวิตของพวกเรา
ทุกคนที่จ้ำจี้จำไชอบรมสั่งสอนพวกเรากัน
ด้วยกายและใจ..เสมอมา..

คิดถึงชีวิตวัยเด็กอันมีความสุขเหล่านั้นเหลือเกินค่ะ