นั่งมองฟ้าเวลานี้เป็นสีขาว ฟ้าสกาวกว้างใหญ่แผ่ไพศาล ประดับเมฆใหญ่น้อยลอยนิ่งนาน ยิ่งคิดถึงวันวานยามห่างไกล มองทุ่งหญ้าเวลานี้หลากสีสัน หญ้าหลากพันธุ์ชูช่องามสวยสดใส ลมพัดเอื่อยผ่านทุ่งหญ้ากวัดแกว่งไกว ทำให้ใจยิ่งหวั่นวันห่างเธอ มองสายน้ำระยิบใสที่ไหลเอื่อย กระแสน้ำไหลเรื่อยเรียบเสมอ ปลาน้อยใหญ่มีมากมายให้พบเจอ แต่ฉันกับเธอทำไมไม่พบกัน ขอมองฟ้าแทนหน้าเธอให้คลายเหงา ขอทุ่งหญ้าคือที่ของเราในความฝัน ขอเสียงน้ำแทนเสียงเธอยามห่างกัน จะรอวันเราสองครองคู่เคียง
4 กรกฎาคม 2548 14:31 น. - comment id 488156
.......นั่งมองฟ้าครานี้ใจพี่เหงา..... .......ทนทุกข์เศร้าพรำเพ้อชะเง้อหา..... .......สุดที่รักห่างหายไปไกลตา....... ........อนิจจา..ครำครวญคะนึงคิด..... ..........มองน้ำ...มองฟ้า..ใจยิ่งโศก.... ........วิปโยก ....วังเวง....ในดวงจิต.. ........เมื่อไหร่เราจักสมภิรมณ์คิด.... ........เป็นคู่ชิดอิงแอบแนบนิรันดร์... ........สวัสดีคะ.....ขอแจมด้วยคะ ......บทกลอนแต่งได้ดีคะ........ ...
4 กรกฎาคม 2548 14:37 น. - comment id 488159
นั่งมองฟ้าเวลานี้มีน้ำฝน แต่กมลเย็นช่ำเฝ้าร่ำหา อยากให้เธอมาใกล้เคียงสายตา เพื่อดูดวงดารายามค่ำคืน กลอนน่ารักมาก ๆ ๆ เลยค่ะ
17 พฤศจิกายน 2548 07:23 น. - comment id 538189
อบอุ่นจัง
4 ธันวาคม 2548 21:58 น. - comment id 543745
ในวันเหงาเหงาของหัวใจดวงเดิม อยากเพิ่มเติมในสิ่งที่ขาดหาย มีสายน้ำคอยปลอบโยนเป็นเพื่อนจาย กับความหมายของวันเดิมที่งดงาม ...เธอกับฉันห่างกันแสนไกล... เหมือนกับเราเลย เราก็คิดถึงเค้ามากๆเหมือนกัน