นานมาแล้วที่หัวใจนั้นเศร้าสร้อย อยู่กับความหงอยเหงาไร้เดียงสา คนถูกหลอกต้องมนต์กับมายา ภาพลวงตาที่เคยรักปักใจทรวง รักที่ช้ำซ้ำความเจ็บให้รวดร้าว ต้องเหน็บหนาวทรมานแสนกำสรวล ใจเอ๋ยใจมีแต่คำการหลอกลวง จากคนควงเคยคบกันมานมนาน จากไปแล้วเธอที่รักปักดวงจิต แน่นิ่งคิดถึงนับวันพลันหลายหน ให้ใจช้ำย้ำเตือนดวงกมล คอยให้คนที่เคยรักจักกลับมา ต่อแต่นี้ฉันจะลุกขึ้นมาใหม่ ปล่อยให้ใจเปิดความรักที่ฝันหา ปล่อยให้คนที่ทิ้งรักด้วยคำลา ปล่อยให้กาลเวลาเยี่ยวยาใจ
^.^ยู^.^ 3 ก.ค. 2548 18:29 น. - ID 78107 
1037
5
0
3 กรกฎาคม 2548 19:37 น. - comment id 487834
แต่งได้ดีจังค่ะ
3 กรกฎาคม 2548 20:09 น. - comment id 487856
แต่งดีจ๊ะ.. แต่เศร้าส้อย.. น่ะพิมพ์ผิดมั้งค่ะ... อย่าเซ็งเลย... อยู่ตรงนี้.. อ่านงานดี ๆ เขียนงานดี ๆ .. เดี่ยวก็หาย แวะมาทายทัก...จ๊ะ
4 กรกฎาคม 2548 17:28 น. - comment id 488239
ไม่ว่านานเท่าไหร่ที่หัวใจเจ็บ เหน็บหนาวแค่ไหน โปรดจงรู้ไว้ จะอยู่ใกล้เธอเสมอ
4 กรกฎาคม 2548 17:49 น. - comment id 488256
จะลุกขึ้นสู้ จะอยู่สดใส จะไม่ยอมใคร ให้ใจแหลกราน จะลุกขึ้นสู้ จะอยู่กล้าหาญ เพื่อรู้ดวงมาลย์ เรานั้นแข็งแรงคุณทำถูกต้องแล้วค่ะ มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
5 กรกฎาคม 2548 21:03 น. - comment id 488591
เป็นงานที่มีความหมายมากค่ะ คุณ ยู ทิกิ
8 กรกฎาคม 2548 22:30 น. - comment id 489708
แท้ที่จริงกาลเวลาใช่รักษา เจ็บช้ำมาใช้เวลาคงไม่ได้ เวลาผ่านใจยังคงเจ็บฝังใน แผลข้างในยังคงอยู่ไม่ลบเลือน คนเข้มแข็งปรับเปลี่ยนตัวถึงดีขึ้น และลุกขึ้นยืนได้หายฟั่นเฟือน อดีตช้ำยังคงอยู่คอยเป็นเพื่อน เพื่อย้ำเตือนไม่ให้ช้ำซ้ำความเดิม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
