วันนั้นที่เธอเดินเข้ามาหา แล้วตั้งคำถามว่า สบายดีหรือเปล่า ฉันอยากตอบไปว่ารู้สึกเงียบเหงา ตั้งแต่วันที่เราต้องเลิกรากัน ฉันยังมีรอยยิ้มให้เธอเสมอ เหมือนวันนี้ที่พบเจอไม่เปลี่ยนผัน เพราะไม่อยากให้เธอต้องมาห่วงหากัน จึงตอบไปแค่สบายดีเท่านั้นที่พูดไป เพราะรู้ดีว่าเวลาไม่เคยจะหวนกลับ และไม่อาจจะคณานับความรู้สึกได้ แม้มีคำพูดมากมายที่ยังค้างคาใจ แต่คงสายเกินไปที่จะกลับมาใหม่เหมือนเดิม
23 ธันวาคม 2544 10:22 น. - comment id 26772
. แล้วนาที ที่พูดอะไรไม่ออกล่ะครับ ผมควรทำไง .. ตอนนี้ ผมกำลังเจอเหตุการณ์แบบนี้อยู่ ... ชอบที่คุณเขียนนะ .. อีกไม่นานผมคงจะเป็นเหมือนกลอนของคุณ.....T_T
23 ธันวาคม 2544 10:40 น. - comment id 26783
อืม....ถ้าหากยังมีโอกาสอย่าปล่อยโอกาสที่เลืออยู่ให้ลอยหลุดไปค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ น้อยคนนักที่จะมีโอกาสแก้ตัวในขณะที่ยังสามารถทำได้อยู่ อย่าหวั่นไหวเลยค่ะขอเพียงคุณมีความมุ่งมั่นและจริงใจไม่มีอะไรที่สายเกินไปเลย
23 ธันวาคม 2544 16:18 น. - comment id 26832
กลอนโคลอนเพราะดีจังเลยค่ะ ปลอบๆเค้าหน่อยนะ ผู้ชายคนเดิม ท่าทางจะเศร้ามาก
23 ธันวาคม 2544 16:22 น. - comment id 26834
ความรู้เราทุกคน ไม่เหมือน ยิ่งไม่ว่าไม่ได้ ก็ไม่ทรมานใจทั้งสองฝ่าย
23 ธันวาคม 2544 16:26 น. - comment id 26838
หาคำพูดที่ให้สบายใจทั้ง2 ฝ่ายดีกว่าคร๊าบ..พูดเรื่องอะไรก็ด้าย...ผมว่ามันอาจจะดีกว่าการที่เราต้องมาพูดเรื่องเศร้าอีก..น่ะครับผม..
23 ธันวาคม 2544 19:48 น. - comment id 26860
แล้วทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้นเองจ้ะ ^-^
24 ธันวาคม 2544 01:37 น. - comment id 26918
ให้กำลังใจโคลอน....
24 ธันวาคม 2544 08:47 น. - comment id 26942
เพราะมากครับโคลอน แต่น้อยใจใครอยู่รึป่าว