กลอนดอกสร้อย อัลเอ๋ยอัลมิตรา รจนานักเลงน่าเกรงขาม โดนกระเซ้าเย้าแหย่แม่คนงาม พอใครถามทำบ่ายเบี่ยงเลี่ยงบาลี เปิดประเด็นร้อนฉ่าขึ้นมาใหม่ ทำซ่อนนัยคมขำซ้ำป้ายสี ตอบไม่ตรงคำถามตามวลี แกล้งทู่ซี้ถูไถ เอ๊ะ!! ไงกัน แหมม๊!! แก้ตัวเลี่ยงความน้ำขุ่นขุ่น โถแม่คุณเป็นเอกเรื่องเสกสรร มุขหลอกเด็กโฉมตรูโถ่!!..รู้ทัน โบ้ยไปนั่นเปลี่ยนเรื่องให้เคืองใจ หาว่าเรารวมกลุ่มมารุมเกี้ยว เรามิเกี่ยวงงนักชักสงสัย ถูกพาดพิงดังตีปลาที่หน้าไซ อ๋อนึกได้อยากชวนมาเป็นนักเรียน ก็รู้ตัวเรื่องกลอนนั้นอ่อนนัก หากนั่งตักช่วยฝึกปรือจับมือเขียน ถ้าเป็นครูคนนี้ฉันจะหมั่นเพียร ขยันเรียนโคลงกลอนอักษรเอย 55555 มัวอายครูบ่รู้.......................วิชา คอยไถ่ถามปัญหา...............จักได้ ความกระจ่างในปัญญา.......เป็นเลิศ ครูท่านพร้อมสอนให้..........หมดไส้หมดพุง หลงทางชีวิตนั้น.................เสียเวลา หลงแต่อัลมิตรา..................เมื่อนั้น คงสลดโศกา.......................หดหู่ มีสิ่งใดขวาง........................สุดท้อทรมาน คำโบราณกล่าวอ้าง..............เอาไว้ อายภริยาเมื่อใด...................นั่นแล้ว ทายาทสืบเชื้อไข..................คงยาก พงษ์เผ่าคงมิแคล้ว...............หมดสิ้นนามสกุล ถ้าหากให้ถูกต้อง.................ตามตำรา ควรเลือกภรรยา...................อย่ากลุ้ม เป็นครูนั่นแหละหนา.............แสนสุข นี่สิถึงจะคุ้ม.........................บุตรพร้อมวิชา
1 กรกฎาคม 2548 20:28 น. - comment id 487064
น่ารักดีอะครับ แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจให้กันเสมอนะครับ
1 กรกฎาคม 2548 20:59 น. - comment id 487080
แต่งได้ดีทั้งกลอนและโคลงค่ะ
1 กรกฎาคม 2548 22:11 น. - comment id 487143
....ผมเห็นด้วยครับ...โดยเฉพาะโคลงบทสุดท้าย... สวัสดีครับ
1 กรกฎาคม 2548 23:19 น. - comment id 487174
1 กรกฎาคม 2548 23:39 น. - comment id 487180
ใจเหว่ว้าผวาหวั่นฝันเพียงสุข วันคืนทุกข์ฝืนทนจนเสียขวัญ ขวัญเสียจนทนฝืนทุกคืนวัน สุขเพียงฝันหวั่นผวาว้าเหว่ใจ คืนวันล่วงห่วงไยในทรวงร้อน ใครเคียงตอนอ้อนคำยามชิดใกล้ ใกล้ชิดยามคำอ้อนตอนเคียงใคร ร้อนทรวงในไยห่วงล่วงวันคืน ล่อด้วยกลอนดอกสร้อย สำหรับคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ล่อด้วยเพลงพวงมาลัย สำหรับคุณแม่จิตร สำหรับคุณเรไร ต้องพิเศษกว่าใคร จริงไหมคะ ดังนั้น กลบท..ตลบนกกลางหาว จึงน่าจะเป็นบ่อลึกๆ ที่น่าสนใจ :)
2 กรกฎาคม 2548 07:25 น. - comment id 487243
555...ใช่เลยผู้ถูกพาดพิงตอบไม่ตรงประเด็น แถมยังพาลชาวบ้านเขาอีก...แต่.... คุณเรไร..รู้ผมนะว่าคิดแผนการอะไรไว้นะ...อิอิ...ไปหละ..ไปเอาใบเสร็จก่อน
2 กรกฎาคม 2548 10:56 น. - comment id 487300
กลอนน่ารักดีนะคะพี่ต่อ โคลงก็น่ารักดีด้วยค่ะ ว่าแต่ว่า....เล่นแรงไปเป่าค่ะ ไม่ยุ่งด้วยดีกว่าเดี๋ยวโดนลูกหลง เอาเป็นเอาใจช่วยทุกคนที่โดนพาดพิงละกัน
2 กรกฎาคม 2548 11:43 น. - comment id 487308
ได้การบ้านกะเค๊าด้วยเหรอ..โชคดีจังป้าฯ ไม่มีการบ้าน..มีแต่การเรือน..อิอิ.. ...
2 กรกฎาคม 2548 11:48 น. - comment id 487310
2 กรกฎาคม 2548 12:41 น. - comment id 487354
5 5 5 5 .... พี่ต่อ ..... แม๋ม ..... เข้าท่าแหะ .... งี้เอมต้องหาครูม้างแล้วม๊าง .... เผื่อจาได้ขอนั่งตักครูสักวัน ... คริ คริ ... อ่อ ขอบอก ทะเลใจขอใฝ่ดาวบนนภา เพียงจันทร์ทราฉายส่องทุกแห่งหน ทะเลใจ พื้นนี้ ขอแนบยล ขอบันดลดาวบนฟ้าช่วยมองที กั๊ก ๆ ๆ ๆ ห้ามโยนให้ครายมาเปงครูนู๋น๊า ..... เดี๋ยวหาเองอ่ะ ... ปล : เหมือนจารู้ว่าจาโดนตอบไงเลยเรา ว๊า ... แย่จัง ดำน้ำหนีดีกว่า
2 กรกฎาคม 2548 19:53 น. - comment id 487498
อะโห...โถเรไร ทำไมใจแกล้งอัลมิตรา เขียนกลอนวอนเธอมา เรไรว่าเธอเลี่ยงไป*****ใจร้ายกันเจงๆ .... จีบครูมาเป็นเมีย จะต้องเพลียนะหัวใจ ด้วยครูนี่หัวไว ตามยังไงเรไรเอย