ที่รักจ๋า...ลืมตา...มองฉันหน่อย เจ้าหญิงน้อย...ที่คอย....เฝ้าเรียกหา รู้ตัวไหม....ทำฉัน.....เสียน้ำตา เคยสัญญา...ลืมเสีย....แล้วหรือไร เธอหลับไป...แล้วใคร....จะคอยปลอบ จะคอยมอบ...คำหวาน...พาลหวั่นไหว จะคอยซึ้ง....อยู่ให้....กำลังใจ สุดอาลัย....ร่ำร้อง....ขอเธอคืน ฟ้าจ๋าฟ้า....คืนเธอ....ให้ฉันเถิด ฟ้าช่วยเปิด....ใจหน่อย....จะได้ไหม แม้ต้องแรก....เธอด้วย....กับสิ่งใด ฉันจะให้....ไม่ร้อง...ไม่ต่อรอง หมดหัวใจ....นึกคิด...ดังไร้จิต เป็นความผิด...ของฉัน....หรือใครหนอ สุดที่รัก....โปรดเถิด....เธอจงรอ ใจจะขอ....ตามไป...อีกไม่นาน
ปะการังสีเงิน 1 ก.ค. 2548 14:16 น. - ID 78007 
1256
2
0
1 กรกฎาคม 2548 15:18 น. - comment id 486916
สุดที่รัก โปรดกลับมา หาตัวฉัน ด้วยผูกพัน นานวัน ไม่หวั่นไหว แม้เธอนั้น ตอนนี้ อยู่ที่ใด โปรดกลับมา ด้วยหัวใจ ยังคอยเธอกลอนน่ารักมาก ๆ เลยค่ะ
1 กรกฎาคม 2548 15:46 น. - comment id 486931
ซึ้งดีครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
