............ฉันกลัวจริงๆ นะ ไม่ได้ล้อเล่น กลัวว่าวันหนึ่งกรรมนี้มันจะย้อนกลับมาที่ฉัน ฉันไม่น่าไปยุ่งกับพวกเธอเลย......ฉันน่าจะอยู่ดีๆ เหมือนทุกๆ วัน ฉันไม่น่าไปคั่น........คั่นความรักระหว่างเขากับเธอ .............ฉันขอโทษนะฉันรู้ว่าเธอรักเขามาก แต่เธอรู้ไหมล่ะว่าฉันเห็นเธอทีไรฉันอยากจะร้องไห้ ความรักอะไรกัน........ถึงฉันจะไม่เคยมีความรัก แต่ฉันก็คิดว่าฉันพอเข้าใจ สิ่งที่เขาทำกับเธอแบบนี้หรือไง........ที่เขาเรียกว่าความรัก ..............ฉันรู้ว่าเขาไม่เคยถามว่ากินข้าวหรือยัง ฉันก็รู้อีกแหละว่าเขายิมตังค์เธอเสมอ เขาลงมือทำร้ายเมื่อเขาไม่ได้อย่างที่เขาต้องการจากเธอ อย่างนี้เหรอยังจะเรียกว่าคนรักกัน ...............ฉันขอโทษถ้าเธอยังรักเขา แต่ฉันทนไม่ได้หรอกที่เห็นคนที่ฉันรักอย่างเธอ มาโดนเย้ยหยัน ถ้ากรรมมีจริงและวิ่งติดเทอร์โบมาเร็วพลัน ฉันคนนี้พร้อมจะรับมัน.........และฉันจะไม่รักใคร.....เพราะฉันกลัว ฉันสัญญาว่าฉันจะอยู่เป็นเพื่อนเธอ......และจะไม่รักใคร
29 มิถุนายน 2548 22:02 น. - comment id 486188
ช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยค่ะ ขอบคุณ ขอให้ทุกคนพบกับความรักที่สมหวังนะคะ
29 มิถุนายน 2548 22:09 น. - comment id 486192
มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ กลอนน่ารักดีค่ะ
29 มิถุนายน 2548 23:56 น. - comment id 486241
อ่านแล้วรู้สึกคล้อยไปกับกลอน คือโกรธแทน โดยเฉพาะเรื่องยืมตังค์ แล้วไม่รู้หรือ กรรมตามทัน จีด้า แล้วนะ ก็จีด้า ไม่มีความรักไง เพราะว่า ไม่มีนรกขุมไหนหรอกที่มีรัก แม้เมื่อมีรัก ต่อให้เป็นนรกขุมไหน ก็จะเดินไปด้วยกัน ไม่หวั่กลัวเลย จ้ะ เป็นกลอนวัยรุ่นที่เขียนได้ดีเชียวล่ะ
1 กรกฎาคม 2548 07:39 น. - comment id 486775
..จริงด้วยดิคะ .. บางที.. เราก็กลัว.. อย่างที่ไม่รู้.. ในเหตุผล.. เรน.. แวะมา..ทักทาย..และให้กำลังใจ..นะคะ..