...........ใจละลายรักสลายมลายล่ม ใจระทมอกสั่นหวั่นหวิวไหว ใจที่มีจบแค่นี้นี่หรือใจ ใจหนอใจเคยมั่นรักหักบั่นทอน ............เคยมีรักพิศวาทวิวาทหวาม เคยมีรักที่งดงามทรามสมัย เคยมีรักปักเพียงเธอเพ้อรำไพ เคยมีใจมั่นแท้ไม่แปรปรวน ............รักแสนหวานปานน้ำตาลปนน้ำผึ้ง รักตราตรึงในความหลังยังพร่ำหวน รักเลิศนักสุดนึกรักเพ้อคร่ำครวญ รักรันจวญป่วนใขนี้ทวีคูน .............ใจยังจดใจยังจำคำว่ารัก แม้จะหนักแม้จะหน่ายไม่วายสูญ คนเคยรักจักลืมไปใช่อาดูร ไม่ทิ้งมูลคนเคยรักปักในทรวง.........
29 มิถุนายน 2548 19:38 น. - comment id 486134
ซึ้ง ปานน้ำผึ้งหยดสุดท้ายของปลายหน้าฝน คงไม่ต้องบรรยายให้ยากเกินรับรู้ ๙ มาเยี่ยมมาเยียน ๙
29 มิถุนายน 2548 21:56 น. - comment id 486183
ใจยังจดใจยังจำคำว่ารัก ใจยังปักใจยังมั่นไม่หวั่นไหว ใจยังมีเธอนั้นอย่าหวั่นใจ ใจยังให้เธอเสมอนะคนดี กลอนน่ารักมากค่ะ
29 มิถุนายน 2548 22:34 น. - comment id 486220
สี่ล้านความห่วงแหน สี่แสนความห่วงใย สี่หมื่นกำลังจัย มีไว้หั้ยเธอผู้เเดียว .............ตั้งจัยเขียนบทกลอนหั้ยมากๆๆนะ แล้วจะติดตามมาชมตลอดๆๆๆไม่มีวันขาดนะ ...........หมดจัยเลยคนดี