ม่านสายฝน หล่นโปรย โรยผ่านหน้า ค่อยคลาเคลื่อน เลื่อนมา เหมือนคราเก่า อีกครั้งหนึ่ง ฝนมอม ย้อมโลกเทา อีกครั้งหนึ่ง ที่เรา ไม่เหลือใคร ม่านสายฝน หล่นโปรย โรยผ่านหน้า ช่วยอำพราง น้ำตา ที่พาไหล ฝนหยุดแล้ว เหงาเล่า เจ้าอยู่ไย ฝนในใจ ไม่หยุด ใครหยุดที
28 มิถุนายน 2548 19:06 น. - comment id 485608
ม่านสายฝน หล่นโปรย โรยผ่านหน้า ค่อยคลาเคลื่อน เลื่อนมา เหมือนคราเก่า อีกครั้งหนึ่ง ฝนมอม ย้อมโลกเทา อีกครั้งหนึ่ง ที่เรา ไม่เหลือใคร ม่านสายฝน หล่นโปรย โรยผ่านหน้า ช่วยอำพราง น้ำตา ที่พาไหล ฝนหยุดแล้ว เหงาเล่า เจ้าอยู่ไย ฝนในใจ ไม่หยุด ใครหยุดที หากในใจฝนนั้นไหลยังไม่หยุด จะยื้ดยุดฉุดดึงก็เหลือที่ จงปล่อยให้ มันไหลบ้าง น่าจะดี แล้วมี ที่ฟ้าใส หลังฝนซา
28 มิถุนายน 2548 19:28 น. - comment id 485619
ม่านสายฝน หล่นโปรย โรยผ่านหน้า ค่อยคลาเคลื่อน เลื่อนมา เหมือนคราเก่า อีกครั้งหนึ่ง ฝนมอม ย้อมโลกเทา อีกครั้งหนึ่ง ที่เรา ไม่เหลือใคร ม่านสายฝน หล่นโปรย โรยผ่านหน้า ช่วยอำพราง น้ำตา ที่พาไหล ฝนหยุดแล้ว เหงาเล่า เจ้าอยู่ไย ฝนในใจ ไม่หยุด ใครหยุดที หากในใจฝนนั้นไหลยังไม่หยุด จะยื้ดยุดฉุดดึงก็เหลือที่ จงปล่อยให้ มันไหลบ้าง น่าจะดี แล้วมี ที่ฟ้าใส หลังฝนซา หากฟ้าไม่สร่างส่องทางสดใส อย่าหวั่นไหวใจกลัวมัวห่วงหา เปิดตามองรองรับกับเวลา นึกเสียว่าเป็นเพียงประสบการณ์
28 มิถุนายน 2548 19:45 น. - comment id 485623
ว้ายยย แอบมาต่อเค้าเหรอ??
28 มิถุนายน 2548 20:45 น. - comment id 485648
ม่านน้ำตาเจ้าหยุดสิ้นสุดแล้ว แต่ไฉนวีแววเศร้าหม่นหมอง ยังครองครอบในจิตติดจำนอง จึงขอร้องให้หยุดชุดระทม กลอนน่ารักมากเลยค่ะ
29 มิถุนายน 2548 00:53 น. - comment id 485731
เดาได้ว่ามีหลายคนที่เจอฝนตกหนักๆ แล้วอาศัยจังหวะนี้หลั่งน้ำตาได้อย่างเต็มที่ ที่อาจผิดหวังทั้ง ความรัก ความทุกข์ ความแร้นแค้น เป็นต้น
29 มิถุนายน 2548 07:35 น. - comment id 485744
เพราะมิใช่สายฝนบนฟากฟ้า แต่มันคือน้ำตาคราไหลผ่าน กลั่นออกจากดวงใจให้ร้าวราน จากวันวานสู่วันนี้ที่เราตรม แอบต่อ..
29 มิถุนายน 2548 15:11 น. - comment id 485848
ช่วยหยุดน้ำในตาไม่ได้อ่ะ...... แต่จะมาร้องไห้ ท่ามกลางสายฝนเป็นเพื่อนนะ.....
29 มิถุนายน 2548 11:43 น. - comment id 485871
เพราะมิใช่สายฝนบนฟากฟ้า แต่มันคือน้ำตาคราไหลผ่าน กลั่นออกจากดวงใจให้ร้าวราน จากวันวานสู่วันนี้ที่เราตรม ความหมองหม่นหม่นหมางอ้างว้างจิต รู้สึกผิดความรักมิสุขสมสม กลั่นไม่ไหวหากใจทุกระทม อย่ายืนหล่ะเดี๋ยวล้มไม่รู้ตัว ใจเมื่อวานอยากให้ต่อกันอย่างนี้ คงจะสนุกมิใช่น้อย
29 มิถุนายน 2548 17:35 น. - comment id 486077
ฝนห่าไหนจะใหญ่เท่าใจมี ฝนห่านี้มีหรือใครยื้อหยุด ใจเปียกปอนอ่อนไหวไร้สิ้นสุด ผู้ยื้อหยุดนั้นไซร้..ใช่ คือคุณ (อยากช่วยครับ แต่ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจคุณเอง)
30 มิถุนายน 2548 13:00 น. - comment id 486443
........ แวะมาอ่านครับ
1 กรกฎาคม 2548 00:38 น. - comment id 486737
ฝนท่วมใจ น้องนี้ มีทางรอด น้ำท่วมปอด ไม่หาย น้องตายแน่ ใครนะใคร ใจร้ายจัง มารังแก มีทางแก้ รอยยิ้มกลบ ลบน้ำตา ถามทีเถอะ...แว่นหนาแต่งกลอนเศร้าจัง กลอนพาไป...หรือรู้สึกเช่นนี้จริงๆ?
1 กรกฎาคม 2548 19:52 น. - comment id 487049
กลอนเศร้า เพราะว่า เศร้า จริงๆ หะๆๆ - - ... แต่ก็ยังยิ้มได้ นี่ไง --->
13 กรกฎาคม 2548 12:32 น. - comment id 491108
เห็นลูกรักของเราน้ำตาร่วง แม่เป็นห่วงเอ็นดูหนูรู้ไหม ลูกของแม่ขออย่าแพ้ภัยใดใด ท้อแท้ใจมองหาแม่..ช่วยแก้กัน..นะ