ในฤดูฝนพร่ำพรำเงาไม้ ฝนหมาดใหม่ในถนนบนภูเขา ละอองหมอกอ้อยอิ่งอย่างบางเบา เหมือนตอนเช้า แต่ใช่เช้าหนาวฤดู ทั้งแดดจ้า รอยน้ำ ระบำดอก สายลมกรอกหยอกเย้าอยู่เป็นคู่ นี่ใช่ไหมชีวิตได้เรียนรู้ วันหนึ่งมีหลายฤดูที่เปลี่ยนวน อาจเดินทางร้างเปลี่ยวคนเดียวเหงา คราบางคราวแสนเศร้าบนถนน ครั้งบางครั้งน้ำตาหลั่งพรั่งกมล ไร้สักคนเข้าใจในตัวเรา เก็บรอยจ้าแดดจางทางดอกไม้ กลิ่นลมไพรไผ่ผิวริ้วภูเขา ความละมุนอุ่นเอื้ออะเคื้อเงา ไว้บอกเล่าใครสักคนที่ผ่านมา ในวันที่ฝนพรำร่ำเพลงฝน ดาวดวงหม่นใครเล่าเฝ้าปรารถนา วันนี้เศร้า พรุ่งนี้สุขชื่นอุรา ฤดูใจที่ผลัดตา เท่านั้นเอง..
27 มิถุนายน 2548 20:01 น. - comment id 485177
แล ใบไม้ร่วงหล่นลงบนพื้น ดังเช่นน้ำสะอื่นลื่นหล่นใหล จากดวงตาที่พร่ามัวไม่เห็นใคร คอยเพลงฝนชะล้างให้หายไป
27 มิถุนายน 2548 20:14 น. - comment id 485181
เหงาเงาไม้กลิ่นไอใต้ฝนพรำ ธรรมชาติด่ำเยิ้มเคลิ้มใฝ่หา หมูแมกไม้มองเหม่อเธอทุกครา กับเวลาบางคราวเหงาจับใจ สวัสดี
27 มิถุนายน 2548 20:14 น. - comment id 485182
ฤดูแห่งรัก พอถึงคราวหน้าฝนไม่หม่นหมอง ด้วยเธอจองกลางร่มให้ไม่หน่ายหนี ยิ่งกว่านั้นได้เสื้อฝนจากคนดี จึงล้นปรี่ความห่วงใยที่ให้มา พอถึงคราวหน้าหนาวในคราวไหน เธอบอกเลยเร็วไวให้ไปหา จะมอบให้เสื้อหนาวแพรวพราวตา เพื่อให้ตัวน้องยาได้อุ่นไอ พอถึงคราวหน้าร้อนไม่ผ่อนผัน เธอชวนฉันกับวันที่ฟ้าใส พาไปเที่ยวทะเลเห่กล่อมใจ เพื่อคลายร้อนแถมอุ่นไอยามใกล้กัน จึงทำให้ทุกฤดูเธอรู้ไหม ฉันสุขใจเพียงใดเหมือนได้ฝัน ที่มีเธอชิดใกล้ให้ผูกพัน ยามเหมันต์วสันต์คิมหันต์เยือน ขอให้ทุกฤดูของคุณอบอุ่นด้วยความรักนะค่ะ กลอนแต่งได้ดีค่ะ
27 มิถุนายน 2548 23:10 น. - comment id 485261
อืม...กำลังนึกภาพตาม...กระผมว่าทุกท่านที่กำลังเพ่งพิศ แนะให้นำเพลง \"ฤดูที่แตกต่าง\" มาเปิดคลอเคลียเบาเบ๊า เบาเบา ได้อารมณ์ดีจริงๆขอรับท่าน
28 มิถุนายน 2548 00:00 น. - comment id 485283
ฤดูกาลที่คล้อยเคลื่อน ฤดูเลื่อนตามเวลา ฤดูกาลที่ฝันหา ฤดูลาฤดูเลือน ฤดูเศร้าฤดูโศก ฤดูโลกไม่บิดเบือน ฤดูเราไม่บิดเบือน ฤดูเคลื่อนฤดูใจ หลายฤดุจนเวียนหัว ชอบครับ
28 มิถุนายน 2548 08:50 น. - comment id 485328
นึกถึงชื่อเพลง \"ความเหงาที่อบอุ่น\" เลยค่ะ บรรยากาศแบบนี้ เหงาได้มีความสุขนักค่ะ ชอบงานคุณค่ะ แวะมาเยี่ยมงาน ผ่านมาขอบคุณ