นางฟ้าจำแลง

แก้วประเสริฐ

                    นางฟ้าจำแลง
       ยลนวลนางเฝ้าเสริมประทินโฉม
แต่งทรวดทรงใบหน้าสุดประสาน
ทั้งลูบไล้เครื่องหอมอเนกประการ
อีกจัดสรรภูษารัดรึงใจ
       ร่างรูปทรงอรชรช่างอ้อนแอ้น
ยามโลดแล่นท่วงท่าน่าหวั่นไหว
เสริมจริตแย้มยิ้มดูพริ้มพราย
เฉิดไฉไลในหมู่เหล่าชาวพารา
       สำเนียงแจ้ววิเวกหวานระฆังแก้ว
ช่างเพริศแพร้วพรรณรายใครจะหา
มธุรสเอื้อนเอ่ยเฉลยวาจา
เย้าเสน่หายวนอารมณ์ชวนชมเชย
       ทอดสายตาแลชายไร้ปิดเขิน
กลับเชื้อเชิญสิเน่หาอย่างเปิดเผย
แสร้งก้มหน้าทอดร่างมิละเลย
ทำก้มเงยโชว์รูปกายอร่ามตา
       ปทุมมาลย์นั้นล้นจนพ้นเขต
สร้างอเนกกลิ่นยวนชวนนาสา
สิ่งสงวนล้วนลับล่อส่อเจตนา
เย้ายวนพาให้ชายหมายภิรมย์
       แม้นติดอยู่ในบ่วงห้วงกฤษณา
ยากยิ่งหนาพ้นภัยได้ขื่นขม
ด้วยหล่อนนี้มีไว้เพื่อเชยชม
คิดสู่สมกับชายหมายเงินตรา
       หากย้อนกลับหันดูสู่บ้านเล่า
ท่าทีเจ้าแปรเปลี่ยนเสียนักหนา
คนละเรื่องเครื่องโฉมแต่งกายา
เหมือนผีป่าเงาะเขาลำเนาไพร
       จริตก้านน่าดูเสียยิ่งนัก
สิ่งฟูมฟักเห็นสวยกว่าสิ่งไหน
ส่งคืนกลับสู่ราตรีที่ไฉไล
ดูบ้าใบ้กรี๊ดก๊าดตลาดเย็น
       ที่ยกนี้มิใช่ให้ร้ายหญิง
เป็นเรื่องจริงที่พบประสบเห็น
ยกมาเล่ากล่าวไว้ตามประเด็น
เพื่อยกเป็นอุทาหรณ์ไว้สอนใจ.
   ๙๙๙   แก้วประเสริฐ.   ๙๙๙