สรรพสูญกาล

ปุถุซน

ฟ้าเบื้องบน สูงขึ้นไปเหนือ
ผืนผิวโลก ใต้บรรยากาศ
ไร้ความหมาย คำอรรถาธิบาย
ไร้ทรัพย์สินเงินตรา ศีลธรรมจรรยา
ไร้ลัทธิศาสนา คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์
ไร้ชาติ แผ่นดิน ประเทศ
ไร้รัฐธรรมนูญ กฏหมาย
ไร้ประชาธิปไตย สังคมนิยม 
ไร้เผด็จการ ทรราชย์
ไร้ทรราช นักการเมือง
ไร้คำพูด โกหกคำโต
ไร้คอรัปชั่น ฉลฉ้อโกง
ไร้บัดซบ กฏหมาหมู่
ไร้บ้าน อาหาร ถังขยะ
ไร้ราง รถไฟ ชานชาลา
ไร้ถนนหนทาง รถเมล์
ไร้ขอทาน หมาจรจัด
ไร้มดหลงทาง ผีเสื้อ
ไร้ดอกไม้ แจกัน บทกวี
ไร้ซ่อง โสเภณี แมงดา
ไร้ไพร่ ทาส เจ้านาย
ไร้รั้ว กำแพง ลวดหนาม
ไร้เส้นแบ่ง เขตแดน
ไร้บังเกอร์ กระสุนปืน 
ไร้รถถัง ขีปนาวุธ
ไร้มิตร ศัตรู ข้าศึก
ไร้การฆ่า การกดขี่
ไร้การขูดรีด ดอกเบี้ย
ไร้พิราบขาว กิ่งมะกอก
ไร้สันติภาพ ไร้สงคราม!				
comments powered by Disqus
  • พุดพัดชา

    25 มิถุนายน 2548 16:11 น. - comment id 484268

    1.gif16.gif36.gif
    มาเป็นพลังใจแด่คนกวีที่รจนา
    งานงามสะท้อนสะเทือนใจสังคมได้งามมาก
    หายไปไหนมาค่ะ
    
    ด้วยรำลึกถึงเสมอมาและจำจดเสมอไปค่ะ36.gif
  • idaho

    25 มิถุนายน 2548 23:56 น. - comment id 484355

    ๏ เตือนสติตนไว้..................ขอวอน
    
    คิดมั่นพึงสังวร......................แวะเว้น
    
    หมางเมินขุ่นตัดรอน............ได้ฤา  เราเอย
    
    รำลึกรู้เรื่องเร้น....................ร่วมรู้ใจตน๚ะ 
    
    แต่ละคนควรเตือนตนเอง  หน้าที่  บทบาท  
    
    ไม่ทำร้ายใคร  ใครจะมาทำร้ายเรา
    
    และไม่ไร้รัก

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน