ใครจะว่า อย่างไร ฉันไม่สน เพราะทุกข์ล้น ระบายตรง ลงอักษร ใครไม่รู้ ไม่ชอบใจ ขออ่านจร อย่ามองค้อน กลอนเห่ย เชยสิ้นดี..................... กลอนดีดี ของใครอื่น เป็นหมื่นแสน ทั่งดินแดน กลอนไทย ที่มากมี กลอนของฉัน อาจไม่เริด ไม่ดูดี ที่งชีวี อยู่ได้ ระบายกลอน.................... เรื่องสั้นหรือ เคยเขียนไว้ ได้อารมณ์ จากสั่งสม ประสบการณ์ นานมาก่อน ไม่ค่อยเขียน เรื่องสั้น มันมากตอน และต้องร่อน ละเอียดยิบ ผิดไม่ดี................... เขียนกลอยเห่ย เสยรู้สึก ระลึกได้ คงทำให้ ระคายเคือง เปลืองสายตา หากไม่ชอบ ก็อย่าอ่าน ลำบากนา เสียเวลา เปิดกระทู้ รู้ไม่มอง.............. หากอยากป่วน ขอให้คิด สักนิดก่อน เปิดใจมอง ความรู้สึก มีเจ้าของ ไม่ชอบกลอน ก็อย่าเคือง เรื่องไม่ปอง จงครอบครอง สิ่งที่ชอบ ขอบใจเอ่ย............... ดาหลา & ปะการัง ๒๕ มิถุนายยน ๒๕๔๘
25 มิถุนายน 2548 10:12 น. - comment id 447780
ทำไงได้ผม ชอบนี่ \"กลอน\"
25 มิถุนายน 2548 12:23 น. - comment id 484171
สักวาหน้ากลอนก่อนจะเปิด ที่บรรเจิดคืออารมณ์บ่มความหวาม เมื่อระเบิดก็เกิดคำลำนำงาม ใครประนามใครจะว่าช่างปะไร...เอย
25 มิถุนายน 2548 12:32 น. - comment id 484176
สักวาหน้ากลอนก่อนจะเปิด ที่บรรเจิดคืออารมณ์บ่มใจหวาม แล้วเรียงร้อยเป็นถ้อยคำลำนำงาม ใครประนามใครจะว่าช่างปะไร....เอย
25 มิถุนายน 2548 12:33 น. - comment id 484178
สักวาหน้ากลอนก่อนจะเปิด ที่บรรเจิดคืออารมณ์บ่มใจหวาม แล้วเรียงร้อยเป็นถ้อยคำลำนำงาม ใครประนามใครจะว่าช่างปะไร....เอย
25 มิถุนายน 2548 12:35 น. - comment id 484180
เฮ้อ..กว่าจะ post ได้
25 มิถุนายน 2548 12:48 น. - comment id 484181
กลอนเห่ยเชยอย่างไรใจของฉัน ที่เขียนมันลงไว้ในอักษร ด้วยรักชอบในรสของบทกลอน จึงสะท้อนอารมณ์สมวิญญา มิคิดแข่งกับใครคล้ายใจฉัน แม้นจำนรรจ์ส่งเสือกมิเลือกหา เธอกับฉันมีสุขทุกเวลา เพียงปราถนาระบายอารมณ์ขื่นขมมี.ฯ เหมือนผมเลยครับถูกใจผมจริงๆการเขียนกลอนใครจะว่าช่างหัวมันเถอะครับ เพื่อความสบายใจของเรา เรื่องของเรา เขาให้เขียนก็เขียนมีที่ระบายอารมณ์ของเรา ไม่คำนึงถึงสิ่งใด ไม่เกี่ยวกับใครดีหรือเลวเรื่องของเราเพียงอย่าเสือกยุ่งกับเราว่าเราก็เพียงพอแล้วครับ ไม่พอใจก็เลิกเขียนหาที่อื่นแยะไปจะให้เราเขียนจริงแม๊ะคุณนิ่มคนหัวอกเดียวกัน แก้วประเสริฐ.
25 มิถุนายน 2548 16:23 น. - comment id 484271
อย่าถอดใจพ่ายใจตนเอง ต้องเอาชนะใจตนเองกับทุกข์ผัสสะจากคำคนคำใครในโลกนี้ที่ยังมากมีน้ำใจพร้อมปันแบ่ง พร้อมพลีรักเข้าใจ พุดรักน้ำใจใสสวย และบทกวีที่รจนาออกมาจากใจใสซื่อแสนงาม และ รักดาหลาที่ดาหลาเป็นตัวของตัวเอง ที่คือดอกไม้ทนแดดและแสนงามค่ะ รักมาก เขียนมาพุดอ่านค่ะ ที่มิฝากความเพระคอมรวนค่ะคนดี
26 มิถุนายน 2548 18:12 น. - comment id 484602
ยังมีคนให้กำลังใจเยอะแยะนี่คะ มีครั้งนึงซอนย่าเองเคยเข้าไปคอมเม้นท์เหมือนกันที่ คุณดาหลาเขียน จำได้ว่าคอมเม้นท์ว่า บทแรก ๆ ดี บทท้าย ๆ สัมผัสเพี้ยนไปนิด อะไรทำนองนั้น ถ้าโกรธต้องขอโทษด้วยนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ที่จะทำให้ รู้สึกน้อยใจ แค่พูดตามที่คิด ไม่รู้ว่าโกรธเราหรือเปล่า แต่หวังว่าไม่ใช่