เพียงสายตาโหยหิวเสรีภาพ เหมือนพิราบอยากบินโบยโบกฟ้า อิสระ-เสรีปรารถนา ที่ใฝ่หารอคอยความเป็นไท ขว้างฟ้ากั้นเพียงกรงประตูปิด ได้แค่คิดออกไปจากนี่ได้ ความเมตตาปราณีอยู่แห่งใด ปลอบดวงใจที่เจ็บปวดข้าให้ที ทรมานฆ่ากันเสียดีกว่า ให้มรณามาปล่อยให้เป็นผี เป็นอิสระปลดกรงที่ตรงนี้ ทิ้งร่างหนีเป็นผีวิญญาณจร ตาโหยหาปากโหยหิวคอกระหาย ร่างกายใจแหลกเหลวเปลวไฟร้อน ม้วยแดดิ้นสิ้นชีพไม่อาธร จะไม่วอนขอเกิดอีกเลยใจ
24 มิถุนายน 2548 20:07 น. - comment id 483994
แต่งได้ดีค่ะ
24 มิถุนายน 2548 20:39 น. - comment id 484000
น้อมรับทุกความคิดเห็นครับผม เพื่อพัฒนาปรับปรุงให้ดีกว่านี้
24 มิถุนายน 2548 22:12 น. - comment id 484021
ชอบนะเนี้ย
25 มิถุนายน 2548 07:43 น. - comment id 484091
นกในกรงต้องอยู่จริงหรือนี่ หากไม่มีใครปลดปล่อยคอยโหยหา หากมีใครได้ทำบุญเปิดกรงมา นกบินหลาหลีกหนีกรงเป็นบุญดี