ระบำรักไม่ขาดตอน

นิรา

นางมารร้ายงวยงง 
	สิ่งคิดคงต้องเลิกละ 
	เคยคิดเจ้าชายจะ .. 
	ใคร่หลงใหลในเจ้าหญิง
	บัดนี้ภาพที่เห็น
	กลับกลายเป็นเจ้าชายทิ้ง
	ความสวยงาม .. อ่อนหวานจริง
	ใช่เป็นสิ่งที่ต้องการ	
	นางมารร้ายเคลิบเคลิ้ม
	ยิ้มหยาดเยิ้มนับเนิ่นนาน
	แต่นี้คอยขับขาน
	เพลงรักหวานคู่เจ้าชาย 
	เดินเข้าไปซบอก 
	เฝ้ากอดกกมิเว้นวาย
	อย่าจากไกล .. ใจหาย
	เดือนดาวพรายไออุ่นอวล
	ไม่ทันได้มองหน้า 
	สบแววตาหวานรัญจวน
	มีดในมือ .. ลืมหวน 
	คิดทบทวน .. ควรคำนึง
	รอยยิ้มพริ้มเพราใส
	แต่ในใจ .. สุดหยั่งถึง
	เจ้าชาย -หัวโขน- ตรึง
	เพียงหน้ากากกระชากใจ
	เงื้อเงื้อมมีดเตรียมคร่า
	เพื่อชีวา .. ข้าฯ ร้างไร้
	หญิงเคยคู่ .. จากไป
	ได้เริ่มใหม่อีกสักครา 	
	มีดปักลงกลางหลัง
	ดับความหวังในแววตา
	สิ้นแล้ว .. รักของข้าฯ
	ด้วยรักแท้แพ้รักลวง 
	ต่อแต่นี้ .. จบกัน
	เรื่องเคยฝัน .. เคยห่วงหวง
	ส่ายสายตาละลาบล้วง
	หาหญิงควงคู่คนใหม่
	ผู้ชม .. คนดูสาว
	ยิ้มพริ้มพราวทางสดใส
	เท่ห์สุดสะดุดใจ
	อยากเข้าใกล้เพื่อคู่เคียง	
	เดินมาหน้าเวที
	ดอกไม้สีหวานหว่านเรียง	
	ม่านปิดลง .. พร้อมเสียง
	.. แว่วคำเดียว .. เดี๋ยวพบกัน ..