ยามดอกแย้มบานระรินกลิ่มก็หอม เก็บกลิ่นออมหอมชมความหวาน แต่กลิ่นกลับบางเบาจนเจือจาน ผ่านตามกาลเวลาก็ร่วงโรย กลีบทิ้งก้านลาร่วงหล่นลงดิน แม้ถวิลอยากอยู่สุดหวนโหย ต้องปลงดับลงพื้นสิ้นกลิ่นโชย ลาร่วงโรยอนิจจังธรรมดา โอ้ดอกเอ๋ยดอกรักเจ้าพันผูก เคยได้ปลูกร่วมฝันสวรรค์หา กลิ่นขจรร่อนเร่เสน่ห์พา ปรารถนาดอกเจ้างามกลางป่าไพร เจ้ากลับสิ้นกลิ่นชมลมพัดกลิ่น หวานเคยกินลิ้มรสก็หดหาย อาลัยดอกเจ้าเอ๋ยดอกรักตาย สู่คาลัยไหศวรรค์นครอินทร์ คงถึงคราเจ้าหลับจงพักผ่อน จงหลับนอนผ่อนกายอย่าถวิล จะกล่อมเห่เพลงร้องให้ได้ยิน อย่าอาลัยวิญญาณเจ้าจะดูแล ยะเยือกเย็นจะห่มผ้าให้หายหนาว ไม่ปล่อยเหงาอยู่คนเดียวคงจะแย่ จะตามไปอีกไม่นานจากนี้แน่ อย่าอ่อนแอจงรอนะคนดี
นายดนตรี 23 มิ.ย. 2548 20:03 น. - ID 77669 
821
2
0
23 มิถุนายน 2548 20:29 น. - comment id 483436
เมื่อดอกรักบานอยู่คู่เธอฉัน ก็สุขสันต์หละหนาเธอว่าไหม หากดอกโศกบานอยู่คู่ดวงใจ นั่นก็คือรักช้ำในไม่กลับคืนกลอนน่ารักดีค่ะ
23 มิถุนายน 2548 20:57 น. - comment id 483455
เรน..แวะมาทักทาย .. นายดนตรี นะคะ ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
