อับอายจังเลย ไม่เคยฝัน เพราะทุกวันงานนั้นมันสุมหัว ภารกิจวาระงานพาลรัดตัว กว่าที่หัวจะถึงหมอน นอนเหมือนตาย ไม่ใช่ไม่รู้สึกไม่นึกถึง แต่ความซึ้งซับกมลที่หล่นหาย จากเหตุให้หาเสบียงมาเลี้ยงกาย เหมือนเวียนว่ายในกองกรรมทำแต่งาน ตั้งใจไว้ว่าจะหาเงิน ขัดเขินแค่หาค่าอาหาร ร้อยรับนับคาวแค่ข้าวจาน เหมือนโปรยหว่านเงินจมถมไม่เต็ม อับอายจริงจริงยิ่งกว่าจน ลำบากบุกทุกข์ทน เหมือนสนเข็ม อาหารว่างพอจุนเจือคือเหงื่อเค็ม เลียเล็มริมฝีปาก ลากสังขาร แล้วจะเหลือเวลาใดไว้นอนฝัน แล้วจะมีใครกันในวันหวาน แล้วเมื่อไหร่จะหลุดตน พ้นบ่วงมาร แล้วมนต์ใด ได้บันดาล ให้ผ่านผัน อยากจะมีคนหนึ่งคิดถึงมาก และก็อยากเคียงข้างคอยสร้างฝัน คอยเป็นแรงใจให้กันและกัน อยากจะมี วันนั้น . . .หรือฝันไป. (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 22 มิ.ย. 2548 11:37 น. - ID 77617 
1888
5
0
22 มิถุนายน 2548 11:57 น. - comment id 482869
น่าจ๋งจ๋านจัง ทำแต่งาน ระวังสุขภาพนะครับ พักผ่อนบ้างเดี๋ยวได้ไปโรงหมอจะลำบากนา
เป็นห่วงจากกระทรวงสาธารณสุข
22 มิถุนายน 2548 13:55 น. - comment id 482914
น่าเห็นใจจัง
22 มิถุนายน 2548 22:31 น. - comment id 483067
อายมากหรือจ๊ะ
23 มิถุนายน 2548 00:32 น. - comment id 483114
ตรงออกมาจากความรู้สึก และจากสัมผัสที่สวยงาม จับปลาสองมือ มีรักมีงาน อาจจะหลุดไปทั้งสองก็ได้นะคะ แต่ถ้าหัวใจเหงา จะทำไงได้ คิดทางอื่นไม่ออกเหมือนกันค่ะ
23 มิถุนายน 2548 22:23 น. - comment id 483527
ไม่ฝันแน่แน่ จริงแท้ครับท่าน งานนี้รับประกัน ตัวท่านแต่งดีแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ
25 มิถุนายน 2548 21:34 น. - comment id 484325
o_O ไม่เจอกันซะนาน ยังไม่หายยุ่งอีกเหรอคะพี่ม้า
19 กรกฎาคม 2548 17:34 น. - comment id 493602
พอกันแหละท่าน...จะเป็นกะลังใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
