...ฉันอาจไม่มีเวลาเหลือ สำหรับวันพรุ่งนี้ ...ฉันจึงทำทุกอย่างวันนี้ให้ดีที่สุด สำหรับเรา ...อย่างน้อย คำว่าคนเคยคุณเคย ...ก็จะยังฝังลึกในใจของเธอ ...ให้เธอระลึกเสมอ... ...เพื่อเธอจะได้หลับตาย้อนไปถึงคืนวันที่งดงาม ...ฉันอาจไม่มีเวลาเหลือ สำหรับวันพรุ่งนี้ ...ขอเถอะคนดี อย่าเอ่ย อย่าตั้งคำถาม ...รักเท่านั้นจะแทรกซึมเรา ไปทุกโมงยาม ...และอย่าปราม... ...เพราะฉันไม่สามารถหักห้ามน้ำตา ...ฉันอาจไม่มีเวลาเหลือ สำหรับวันพรุ่งนี้ ...และ เท่าที่เป็นไป เท่าที่มี ทุกวินาที จึงมีคุณค่า ...เพียงหนึ่งใจ ที่ฉันเคยได้ เมื่อก่อนนั้นมา ...ยังปรารถนา จะเป็นเช่นนั้น...ตลอดไป ...ฉันอาจไม่มีเวลาเหลือ สำหรับวันพรุ่งนี้ ...ฉันจะทำทุกอย่างให้ดี เพื่อที่เธอจะไม่ต้องร่ำไห้ ...เมื่อถึงเวลา ฉันจะลาจากไกล ...แต่โปรดรู้ไว้...หัวใจยังคงอยู่กับเธอ ...ฉันอาจไม่มีเวลาเหลือ สำหรับวันพรุ่งนี้ ...ขอให้เธอคนดี จดจำคำนี้ไว้เสมอ ...ฟังสิ คำที่เธออยากได้ยิน . . ...ฉันรักเธอ..ฉันรักเธอ..... ...ถึงแม้ว่าที่ผ่านมา ...เธอเคยเก้อ พร่ำเพ้อเพียงผู้เดียว
21 มิถุนายน 2548 14:43 น. - comment id 482424
เศร้าดีไหมเนี่ย จุ๊จุ๊
21 มิถุนายน 2548 15:00 น. - comment id 482429
จากวันนี้ขอเธอจงกล้าแกร่ง อยู่ด้วยแรงแห่งฝันเราฝันใฝ่ แม้ตอนนี้ระยะทางเหมือนห่างไกล แต่หัวใจยังเคียงเยี่ยงเคยครอง กำลังใจมากมายไม่ย่อท้อ เพียรถักทอสายใยใจเราสอง รักเฉิดฉายประกายฝันอันเรืองรอง ดุจแสงส่องยามเช้าพราวตะวัน หากท้อแท้อ่อนล้าอย่าคิดถอย มีคนคอยห่วงใยจำให้มั่น เราจะมีความรักให้ต่อกัน อย่าไหวหวั่นจงสู้อยู่ต่อไป ขอสายรุ้งนำพาความคิดถึง ข้ามขอบฟ้าด้วยรักหนึ่งซึ่งสดใส อีกดาวเดือนเกลื่อนฟ้าคราอำไพ บอกคนไกลจำให้มั่น..ฉันรักเธอ...
21 มิถุนายน 2548 15:21 น. - comment id 482436
ถ้ารู้ว่าอาจไม่มีเวลาเหลือ สำหรับวันพรุ่งนี้ วินาทีต่อจากนี้ จึงมีค่ามากมาย....... มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ.......
21 มิถุนายน 2548 15:42 น. - comment id 482442
ใจอ่อนเพราะกลอนงาม...อิอิ... มาเป็นกองเชียร์ขอรับกระผม
21 มิถุนายน 2548 15:53 น. - comment id 482449
ฉันอาจไม่มีเหล้าเหลือ สำหรับวันพรุ่งนี้ เพราะฉันรีบยกทุกที ที่เธอรินมาให้ ฉันไม่สนหรอกว่า พรุ่งนี้จะมีเหล้าดื่มไหม ขอเพียงแค่ได้ชิดใกล้ คนดี วันนี้พี่ยอม....
21 มิถุนายน 2548 16:13 น. - comment id 482458
....@ ๐------เราต้องทำทุกนาทีให้มีความสุข เพราะวันพรุ่งนี้เราไม่รู้ว่าเราจะมีลมหายใจหรือไม่ ...... พยายามเตือนตนเองอย่างนี้อยู่เรื่อยไป.... --------๐ ....@ แต่ตอนนี้ นาทีนี้ เราส่งรอยยิ้มและกำลังใจให้อัลมิตราก้อแล้วกันนะ
21 มิถุนายน 2548 16:15 น. - comment id 482460
หากไม่มีพรุ่งนี้เจ้าที่รัก พี่ก็จะจงรักภักดิ์เสมอ ถึงสิ้นฟ้าสิ้นดินใช่สิ้นเธอ ยังอยากเจอพิศวาสทุกชาติไป หากไม่มีพรุ่งนี้เจ้าที่รัก ร่อยรอยรักพี่จะมอบคำตอบให้ คงสถิตเหนียวแน่นยังแก่นใจ ผูกสายใยโยงกันนิรันดร หากไม่มีพรุ่งนี้เจ้าที่รัก พี่ก็จักตามไปใกล้สมร เหาะข้ามฟ้ามุดลงดินสิ้นสังวร เพียงบังอรตอบคำก่อนอำลา หากไม่มีพรุ่งนี้เจ้าที่รัก โศกก็จักบดบังครั้งหรรษา ให้เจ้ารู้จอมขวัญอัลมิตรา ซากชีวาพี่เหมือนดับลาลับตาม สวัสดีครับคุณอัลมิตรา วันนี้ขอแซงคิวพระเอกหน่อยครับ
21 มิถุนายน 2548 17:52 น. - comment id 482521
เอ... คุณพระรองนี่ยังไง ยังไง กับอัลมิตราอยูนะคะ
21 มิถุนายน 2548 21:02 น. - comment id 482596
หาก...ไม่มีวันนี้...พรุ่งนั้ก็คงไม่มีเรา
21 มิถุนายน 2548 21:51 น. - comment id 482631
จะไปไหนเล่า แล้วทริปหน้าล่ะ ฉันอาจไม่มีเวลาเหลือ สำหรับวันพรุ่งนี้ จึงบอกคนดี ซื้อนาฬิกามาฝาก เผื่อจะได้สะสมเวลาให้มากมาก แล้วก็ได้พูดคำว่า รัก ได้นานนาน กิ๊ว ๆ
21 มิถุนายน 2548 21:57 น. - comment id 482636
ฉันจะทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะฉันไม่รู้จะหยุดหรือเจอพรุ่งนี้ไดเหรือไม่ ฉันจึงทำทุกอย่างตามความปรารถนาของหัวใจ นั่นก็คือรักเธอคนของหัวใจและจะรักตลอดไปเพียงเธอ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
22 มิถุนายน 2548 07:19 น. - comment id 482732
ซึ้ง..ครับ
22 มิถุนายน 2548 08:46 น. - comment id 482751
คุณแม่จิตร .. จนกว่าจะถึงวันนั้น จึงจะเศร้าค่ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ถึงแม้ว่าอุราจะกล้าแกร่ง และเรี่ยวแรงอาจสลายโอ้กายฝืน มีบ้างที่อ่อนล้าคราหยัดยืน แต่แสร้งชื่นซ่อนตรมแอบบ่มใน คุณสลักเสลา .. ค่ะ อาจไม่มีเวลาเหลือสำหรับวันพรุ่งนี้ คุณมนต์กวี .. ขอบคุณค่ะ นายเมา .. ถ้าเหล้าหมดโลก นายเมาตายก่อนใครแน่เลย คุณทำมะชาด .. จะทุกข์หรือสุข เราก็เลือกสรรให้ตัวเอง ดังนั้นเวลาที่เหลือเพียงน้อยนิด อยากให้เป็นช่วงเวลาที่มีแต่ความสุขค่ะ คุณพระรอง .. กลอนของคุณคมเข้มมาก ขอบคุณมากค่ะ หากพรุ่งนี้เป็นวันที่ฉันดับ คงลาลับจากกันนิรันดร์เอ๋ย ตอนนั้นคงสิ้นแล้วแนวความเปรย ที่เธอเอ่ยอาจไม่จริงยิ่งใหญ่ตาม คุณซอนย่าบิวตี้ .. ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ แค่ตัวหนังสือเรียงกันเป็นร้อยกรอง ใช้จินตนาการบวกเพิ่มไป คงไม่มีอะไรซ่อนนัยค่ะ คุณวาพราว .. ถูกแล้ว ดังนั้น วันนี้ฉันจะมีสุข คุณดาวอังคาร .. ไม่ลืมหรอกน่ะ นาฬิกา..ถ้าไม่มี เจอระเบิดแน่ ๆ ฮา.. คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ คุณมนต์กวี .. ขอบคุณมากค่ะ
22 มิถุนายน 2548 08:49 น. - comment id 482754
รักหนอรักไม่จริง ถูกทอดทิ้งอีกครั้ง เพียงหารักสร้างพลัง เพื่อความหวังได้เดินต่อไป
22 มิถุนายน 2548 08:50 น. - comment id 482755
เฮ้ย ...จักรยานล้มอะ
22 มิถุนายน 2548 09:08 น. - comment id 482761
ไอซ์ ..ศพน่ะ ร่วมกตัญญูเก็บไปแล้ว เหลือแต่รถจักรยาน .. เจอรถคันใหญ่กว่า เสยซะลอยคว้างเชียวล่ะ :)
22 มิถุนายน 2548 09:20 น. - comment id 482767
ขอปลอบใจตัวเอง ว่า ดีใจที่ได้ยินคำนั้นจากเธอ ดีใจที่รู้ว่า ที่ผ่านมาฉันมิได้ เก้อ อย่างที่คิด ไม่ได้ผิดหวัง อย่างที่เข้าใจ สิ่งดีๆที่ผ่านมา ยังคงตราตรึงอยู่เช่นนั้น...ตลอดไป และถึงอย่างไร..ยังคงหวังอยู่เสมอ ว่าจะต้องมี พรุ่งนี้ สำหรับเรา วันที่ฉันจะเป็น ศศิ-ชนก คนเดิมของเธอ
22 มิถุนายน 2548 10:43 น. - comment id 482844
เศร้าจังค่ะ อ่านแล้วจะร้องไห้
22 มิถุนายน 2548 12:08 น. - comment id 482877
ถ้าไม่มีพรุ่งนี้ คงแย่นะครับ เพราะจะไม่ได้เจอ หวานใจ โอ้ยเศร้า แฮ่ๆๆ ทักทายครับ
22 มิถุนายน 2548 14:27 น. - comment id 482923
ผมขอเพียงมีวันนี้ที่ดีก็พอ พรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร มิอาจรู้ได้ ขอเพียงวันนี้มีเสี้ยวของความสุขสักเสี้นว ...ก็พอ
22 มิถุนายน 2548 14:40 น. - comment id 482928
ต้องมีสิคะ...สำหรับคำว่า วันพรุ่งนี้ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ ก็ต้องสู้กันต่อไป เป็นกำลังใจให้คุณอิมนะ สวัสดีค่ะ
22 มิถุนายน 2548 14:52 น. - comment id 482936
คุณศศิชนก .. อัลมิตราไม่อาจล่วงรู้เลยว่า พรุ่งนี้ของอัลมิตราจะมีไหม ที่เป็นอยู่ในขณะนี้ ก็เช่นกัน รับรองไม่ได้ว่าอยู่เพื่ออะไร แสงริบหรี่ที่ปลายฟ้าของบางคุณ อาจดีกว่าความมืดสนิทของอัลมิตรา เพียงแต่หวังว่า \"พรุ่งนี้\" อัลมิตราจะมีโอกาสบ้าง เท่านั้นเอง .. คุณchantarat .. ค่ะ เศร้า คนเขียนก็เศร้าค่ะ คุณBongNothMaRu .. ที่วันนี้เป็นอยู่ ก็เพราะรอคอยวันพรุ่งนี้ หากรู้ว่าไม่มีแล้ววันพรุ่งนี้ วันนี้ก็ไม่รู้จะอยู่โดยอาศัยความหมายอะไร คุณเรไร .. ความสุขที่เกิดขึ้นในวันนี้ อาจถูกเก็บไว้ในกล่องของความทรงจำ พรุ่งนี้ มะรืนนี้ ก็ยังไม่รู้ว่า กล่องเก็บความทรงจำนั้นจะถูกเปิดหรือเปล่า อัลมิตรารู้แต่เพียง อัลมิตราจะไม่ลืม .. คุณกอกก .. ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ วันพรุ่งนี้ ฝันที่ยาวไกล ...ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าไกล จะไปแม้ไกลกว่านั้น มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
22 มิถุนายน 2548 18:10 น. - comment id 483009
ว้าว.... คุณอาจไม่เหลือเวลาในพรุ่งนี้ แต่วันนี้คุ้มครับ กับทุกคำที่กล่าว สวยชะมัด
22 มิถุนายน 2548 18:19 น. - comment id 483013
ภาพยนต์นี้ถ่ายทำได้อลังการ มิใช่หนังแอบถ่ายเป็นแน่ มิได้คิดสิ่งใด นอกจากความวิจิตรของภาษา คุณเป็นยอดผู้กำกับแล้วหละ..
22 มิถุนายน 2548 18:20 น. - comment id 483014
ขออภัยครับ ตอบผิดงานครับ
22 มิถุนายน 2548 19:02 น. - comment id 483024
เขียนดีจัง ทั้งๆที่ใจบางส่วนแล้วไม่เคยนึกถึงวันพรุ่ง เลยหละพี่ ...... เตือนใจไว้บ้างก็ดีนะ ?
22 มิถุนายน 2548 22:24 น. - comment id 483061
คุณทะเลสีน้ำเงิน .. ค่ะ วันนี้สิ่งที่สมควรจะกล่าวก็ได้กล่าว สิ่งที่จะเกิดขึ้นพรุ่งนี้ ก็แล้วแต่ชะตาจะกำหนดค่ะ คุณแทนคุณแทนไท ..:) คุณ น.นิรัติศัย .. ยังไม่สายเกินไปที่จะนึกถึงนะคะ สิ่งที่ค้างอยู่ในใจ ก็อย่าให้ติดค้าง :)
22 มิถุนายน 2548 23:04 น. - comment id 483079
ต้องมีวันพรุ่งนี้ ที่สวยงาม อยู่อย่างมีความหวัง และความฝันค่ะคุณอัล ฯ
23 มิถุนายน 2548 07:35 น. - comment id 483125
"แสงริบหรี่ที่ปลายฟ้าของบางคน อาจดีกว่าความมืดสนิทของอัลมิตรา\" เช่นนั้นก็มาดูแสงที่ริบหรี่นั้นด้วยกัน แล้วจูงมือกันก้าวเดินไปหามัน ถ้าไม่มีก้าวแรกที่ออกเดิน จะไปถึงจุดหมายนั้นได้อย่างไร
23 มิถุนายน 2548 07:55 น. - comment id 483128
คุณร้อยฝัน .. วันนี้ฝันได้ ฝันอย่างมีความสุข ฝันถึงวันพรุ่งนี้ ตราบเท่าที่เรายังคาดคิดว่าพรุ่งนี้ยังมี แต่ถ้าหากเมื่อใด เรารู้ว่า วันเวลาของเราจะสิ้นสุดลงแล้ว ความฝันต่างๆแม้ว่าจะงดงาม ก็มิอาจรั้งให้ชีพคืน คุณศศิชนก .. การก้าวนั้น ต้องอาศัยความมั่นใจในระดับหนึ่ง แต่มือที่ยื่นมาประคองยังคงสั่นไหว ไม่มั่นคง ดังนั้นความละล้าละลังจึงบังเกิด อะไรเล่าที่จะก่อให้เกิดความเชื่อใจถึงขนาดที่เรียกว่า ลบคราบเดิม ..
23 มิถุนายน 2548 08:03 น. - comment id 483130
มือที่ยื่นมา...เป็นเพียงกำลังใจส่วนหนึ่ง สิ่งสำคัญที่สุดที่จะผลักดันให้ก้าวเดินออกไป คือ ความศรัทธาเชื่อมั่นจากภายในจิตใจของคุณเอง เมื่อมีความเชื่อมั่น ก็ย่อมประสบความสำเร็จเสมอ ไม่ว่ามันจะไกลเพียงใด กำลังใจนี้จะยังอยู่เคียงข้างคุณ
23 มิถุนายน 2548 08:49 น. - comment id 483134
ไม่ว่ามันจะไกลเพียงใด กำลังใจนี้จะยังอยู่เคียงข้างคุณ ขอบคุณค่ะ
23 มิถุนายน 2548 14:59 น. - comment id 483290
ทุกชีวิตล้วนต้องรับผิดชอบต่อหนทางที่ตนเลือก และสิ่งที่ตนกระทำ ไม่มีใครสามารถแบกรับภาระนั้นแทนกันได้เลย สิ่งที่เราสามารถช่วยเหลือกันได้วันนี้ คือการบอก การเตือน และแนะนำสิ่งดีๆให้แก่กัน..เพื่อ... วันพรุ่ง และ.... เป็นขวัญและกำลังใจให้แก่กัน...ตราบสิ้นฟ้า
24 มิถุนายน 2548 07:29 น. - comment id 483614
คุณศศิชนก.. เพราะภาระที่แบกรับไว้ ไม่อาจวาง ไม่อาจละ และไม่อาจถ่ายโอนให้ผู้อื่น ดังนั้น บางทีคำถามของการดำรงอยู่ทุกวันนี้เพื่ออะไร.. คำตอบ อยู่มิใช่เพื่อตนเอง .. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า