คนรอ

ทานทองคำ

คนรอ
   ก่อนสองเราต้องแยกจากกัน
เราสัญญาผูกพันเป็นมั่นหมาย
ว่าจะรักแม่นมั่นมิแคลนคลาย
แต่สุดท้ายเธอจากไปไม่เหลียวมา
    นี่แหละหนาที่เขาว่าใจของหญิง
คงจะจริงทุกสิ่งใช่กล่าวหา
ช่างอ่อนไหวไปตามสายลมพา
แล้วจะหวลมาเมื่อไรลมเจ้าเอย
     ฉันจะคอยคอยเธออยู่ที่เก่า
คอยสองเรากลับมาเป็นอย่างเคย
ขอวิงวอนสักคราลมเจ้าเอย
อย่าพัดเลยเชยไปไม่หวลมา
     หากวันนี้มีเธอเหมือนวันก่อน
คงไม่ร้อนไม่รนไม่บ่นหา
ข้าจะรอรอคอยเจ้ากลับมา
อย่าปล่อยข้าเคว้งคว้างบนทางคอย..........
      ๔๔  ทานทองคำ  ณ  แดนอาทิตย์อุทัย  ๔๔
       ๐๒.๕๒ น.  ๑๙  มิ.ย. ๔๘				
comments powered by Disqus
  • ราชิกา

    19 มิถุนายน 2548 16:48 น. - comment id 481518

    กาลเวลาหมุนเวียนมิเปลี่ยนผัน
    คงสักวันพบนางไม่จางหาย
    พระพายพัดพริ้วแผ่วแว่วมิคลาย
    รักไม่วายเพียงเธอเฝ้าเพ้อคอย.....ฯ42.gif
    
    แวะมาทักทายกันค่ะ..บทกลอนน่ารักนะคะ41.gif41.gif
  • ทานทองคำ

    19 มิถุนายน 2548 18:41 น. - comment id 481544

    ขอบคุณที่แวะมาขอรับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน