บรรจงมีด กรีดข้อมือ ถือกำเนิด ฟ้าพิโรธ จิตเตลิด เกิดมหันต์ สัตว์นรก หรือสัตว์ร้าย กลับกลายพันธ์ ความดุดัน ตามรากเหง้า เฝ้าติดตาม เลือดไหลย้อย ค่อยจรด ลงบนพื้น หลับหรือตื่น จิตแน่นิ่ง อิงข้างหมอน กดคมมีด อีกครั้ง หวังจากจร เหมือนเรือคลอน ก่อนล่ม จมกลางหาว พบทางแล้ว สว่างจ้า พาจริต ใจเพลินพิศ สู่ห่วง สรวงสวรรค์ มีรัก มักเป็นทุกข์ สุขบางวัน สร้างความฝัน อันล้นหลาม ตามหทัย
17 มิถุนายน 2548 19:04 น. - comment id 481021
พบทางแล้วแนวทางที่สร้างไว้ ว่าจะไม่สั่งใจใฝ่ห่วงหา กับรักนี้อีกเลยเฉลยพา เพราะวิญญาเฝ้าตรมยามชมรัก เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
17 มิถุนายน 2548 19:50 น. - comment id 481045
แต่งได้อารมณ์มากเลยจ๊ะ แต่เสียงท้ายวรรคผิดนิดนึง แล้วจะสอนให้นะ........จ...อุ....อ๊...บ
17 มิถุนายน 2548 19:54 น. - comment id 481047
แล้วจะพยายามต่อไปนะ.... ไงก็สอนด้วยละกัน หวัดดีผู้หญิงไร้เงา .......... เอาเงามาด้วยป่าว .....
17 มิถุนายน 2548 19:55 น. - comment id 481048
ทางสว่างที่พบ ไม่ว่าจะเป้นทางใด แต่นั่น เป้นทางที่เลือกแล้ว จงเดินต่อไป ตามทางที่เลือก...
18 มิถุนายน 2548 12:00 น. - comment id 481202
ยิ่งรักก็ยิ่งทุกข์ คุณ ว่าจริงไหม? มาทักทายนะ
18 มิถุนายน 2548 19:38 น. - comment id 481336
ใช่! เราเห็นด้วย (อย่างแรง) .(...มาดูฮ่ะ)