..หอมราตรีก่อนรุ่งสางมิจางสวาท หอมกลิ่นกายปิยะนาฏจรุงหอม หอมปรางเนียนนวลระเรื่อเมื่ออ้ายดอม หอมโอษฐ์พยอม..หอมหวาน..ปานน้ำผึ้งรวง ฝันสลายเมื่ออ้ายคายดวงเนตร กำหนดรู้เยาวเรศลับสู่สรวง ทิ้งรอยหอมไว้ย้อมใจในแก่นทรวง ฝากเสี้ยวกาลผ่านล่วง...พร้อมน้ำตา
17 มิถุนายน 2548 12:55 น. - comment id 480901
รอยหอมนี้ตราตรึงในดวงจิตนิรันดร์กาล.. บรรยายความคิดคำนึงได้เยี่ยม.. สวัสดีค่ะ
17 มิถุนายน 2548 13:07 น. - comment id 480913
ภาษาสวยจริงๆ ชอบมากค่ะ ......................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
17 มิถุนายน 2548 23:18 น. - comment id 481115
หอมจรุงฟุ้งขจร ล่อภมรให้มาสู่ หอมจรุงฟุ้งน่าดู จนเราอยู่ใกล้แล้วหอม อิอิ ชอบจังค่ะ ภาพสวยด้วย