บทกวี...เศร้าใจ

รุ้งสวรรค์

     กอดฉันให้เนิ่นนาน...กว่านี้
เพราะว่าใจที่มี...อ่อนล้า
คงเหลือเวลา...ไม่นาน
ที่มันคงต้อง....ผ่านไป
     กับความทรงจำที่มีช่าง...อ่อนหวาน
กับวันนี้ที่ทรมาน.....ผ่านพ้น
เข็ดแล้วกับหัวใจ...ของคน
เจ็บแล้วที่ใจต้องทน....ปวดร้าว
     ปล่อยเวลาที่มี...ผ่านไป
ปล่อยให้ใจล่องลอย...เปลี่ยวเหงา
เปรียบรักดังเงา...ไร้ตัวตน
เปรียบใจของคน....วกวน..จนยากจะหยั่งใจ
     เศร้าใจเหลือเกิน...ปวดใจ
จะให้ทำเช่นไร...ถึงจะผ่านพ้น
และแล้วก็รู้ซึ้งถึง...ใจคน
ว่ามันช่างวกวน...สิ้นดี				
comments powered by Disqus
  • rain..

    15 มิถุนายน 2548 20:10 น. - comment id 480360

    เรน..ขอเป็น..ตัวแทน..
    บอกความหวงแหน..  ของใครคนนั้น..
      ขอบฟ้า.. และความรู้สึก.ที่ตรงกัน..
    ส่ง..สื่อผูกพัน.. ระหว่างฉัน ..และเธอ ..
    
       เรน..ขอ นุ\'ญาต ..แจมนะคะ ..
    
        ซาแว้ปป ..
    (ห้ามขำ..  เรนร่า .  อิอิอิ.. 62.gif..)
  • นางสาวใบไม้

    16 มิถุนายน 2548 14:09 น. - comment id 480629

    เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ33.gif
  • แอ็ปเปิ้ล

    16 มิถุนายน 2548 14:24 น. - comment id 480635

    เศร้าใจเรื่องอะไรกันคะ 48.gif 
    
    สบายดีหรือเปล่า คิดถึงจัง บอกตรง ๆ ไม่วกวนนะ 6.gif 
    
    ใจของคน ๆ หนึ่งอาจจะไม่วกวนอย่างที่คิด
    อยากคน ๆ นั้น เต็มใจที่จะเรียนรู้เนอะ 31.gif
  • ไหน

    16 มิถุนายน 2548 19:00 น. - comment id 480731

    ไม่มีอะไรทำ ก็โพส ไว้
  • แก้วนีดา

    5 สิงหาคม 2548 14:15 น. - comment id 500267

    มาแอบดูบทกวีของคนปวดใจ
    ใครหนอใครคิดมาทำได้ลงคอ
    เออละหนอเลยทำให้เกิดละออ
    กทกวีที่มาเผ้อว่าปวดใจ......คิกๆๆ
    
    36.gif30.gifปวดมากเปล่านะเนี้ยยยยยรุ้งสวรรค์74.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน